Geen afbeelding
Joke VG

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#110 - Hersenkronkels

 21 augustus 2016 - 15:52
Zweet vloeit uit mijn pen op het krijsende papier Slapeloze nachten beuken mijn vingers in kramp Het zwart van de nacht misleidt mijn ogen. Kauwend op de geest van de vorige medaillewinnaar Krabben bloedverwanten verwijtend aan mijn achterhoofd Ik spuw hem uit, ik geef het op, zo kan het niet. Maar als de slaap weer komt en de rust mijn lichaam beroert Overstijgt mijn rechter hersenhelft de werkelijkheid. De laatste letters vallen als confetti in mijn lege hoofd. Verlamd in woord en geest wacht ik op het eindverdict, klauw ik me vast met misvormde vingers vol inkt Alle eer aan hen, de verlamden en misvormden.

Geen afbeelding
Joke VG

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 augustus 2016 - 17:36
Dankje wel Meta! Ik heb getwijfeld om dit online te plaatsen toen ik even keek naar wat anderen gemaakt hadden. Soms zoek ik het een beetje te ver denk ik. Maar ben blij dat je het toch kan waarderen!

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 augustus 2016 - 21:09
Die eerste zin alleen al, geweldig gewoon. Eigenlijk alle zinnen. Vooral ook die tweede strofe. Ik kan niet eens kiezen welke ik het mooiste vind :)

Geen afbeelding
Schrijfcoach Wilma van den akker

Lid sinds

19 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 augustus 2016 - 18:53
Zweet vloeit uit mijn pen op het krijsende papier Slapeloze nachten beuken mijn vingers in kramp Het zwart van de nacht misleidt mijn ogen. Kauwend op de geest van de vorige medaillewinnaar Krabben bloedverwanten verwijtend aan mijn achterhoofd Ik spuw hem uit, ik geef het op, zo kan het niet. Maar als de slaap weer komt en de rust mijn lichaam beroert Overstijgt mijn rechter hersenhelft de werkelijkheid. De laatste letters, confetti in mijn ondertussen weer lege hoofd. Verlamd in woord en geest wacht ik op het eindverdict, klauw ik me vast met misvormde vingers vol inkt Alle eer aan hen, de verlamden en misvormden.
Ha Joke, Hier toon je de zwaar lijdende kunstenaar, als een tegenhanger van de succesvolle topsporter. Er gebeurt veel in dit gedicht, het is lekker heftig. Hier vlieg je even uit de bocht: De laatste letters, confetti in mijn ondertussen weer lege hoofd. -> ik verwacht nog een werkwoord, maar de zin eindigt hier en er begint een nieuwe bij 'Verlamd', waardoor ik even de draad kwijtraak. Groetjes van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Geen afbeelding
Joke VG

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2016 - 9:15
Goedemorgen Wilma! Bedankt voor je fijne reactie. Ik heb een kleine aanpassing gedaan in de zin en vind het nu zelf ook beter in balans. Er gebeurt inderdaad veel, ik wilde vooral de innerlijke strijd, ook van een topsporter weergeven, de urenlange trainingen die niet altijd met plezier gedaan worden, het overwegen van doping gebruik (ik heb het over plagiaat in de schrijverswereld), het rekening houden met/het willen slagen voor familie en vrienden,... Allemaal woorden die bij me opkwamen en die ik verwerkt heb in mijn gedicht.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2016 - 13:55
Een zeer intens en rijk gedicht, Joke. Het zwoegen van de kunstenaar mooi weergegeven. Één suggestie: Naar mijn gevoel kun je uit deze zin: "De laatste letters vallen als confetti in mijn ondertussen weer lege hoofd." "Ondertussen weer" weglaten. Dan loopt het fijner en de lezer begrijpt dit ook zonder woorden.

Geen afbeelding
Joke VG

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2016 - 19:35
Dag Nel, bedankt voor je reactie! die zin blijft confetti in mijn eigen hoofd. :) Je hebt gelijk, ik kan ze weglaten. Ik haal ze er dadelijk uit! Bedankt voor de tip!

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2016 - 20:04
Tja Joke, ik vind het gedicht wel erg zwaar om te verteren. Maar dat was wellicht je bedoeling. Het zijn knappe woorden en mooie gedachten, maar in mijn ogen zo treurig, maar ook in het dichten is er een nieuwe stroming ontstaan waar ik het als "oudje" wat moeilijk mee heb. Vroeger moest een gedicht mooi en ontroerend zijn, nu is het zo hard en vreemd aan het worden! Het is net zo als met de moderne schilderkunst, daar snap ik ook niets meer van. :o

Geen afbeelding
Joke VG

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2016 - 21:29
haha Blavatski, ik snap soms ook niks meer van mezelf. Om de één of andere reden krijgt elke tekst en elk gedicht bij mij een droeve ondertoon. Dus ook dit gedicht. Het is zwaar, daar geef ik je gelijk in, ik heb er ook erg lang over nagedacht voor het naar mijn gevoel in weinig woorden veel uitdrukte. Ik heb deze keer echt gespeeld met die kernwoorden en denk dat het daarom wat zwaar is uitgevallen. Bedankt voor je eerlijke mening, de volgende opdracht is mijn uitdaging een beetje losser en vrolijker schrijven! ;) ik begin er meteen aan.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 augustus 2016 - 19:48
Dag Joke, de kenners hebben je gedicht uitverkoren, dus zit ik er helemaal naast. Proficiat met je prijs en ja, dan zal ik maar zeggen: schrijf zo voort! :o Ik ben blij voor je!

Geen afbeelding
Joke VG

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2016 - 12:01
Dankjewel Blavatski, ik sta er zelf versteld van, maar ben er natuurlijk wel heel blij mee! :) Ik had eerlijk gezegd niet door dat het écht om een wedstrijd ging. :p