Met hoofdpijn word ik wakker en ik kijk direct op mijn wekker. Moeizaam stap ik uit bed en zet de douche aan. Warme stralen glijden over mijn stijve lichaamsdelen. Ik laat het water over mijn gezicht stromen. Gisteravond zit nog vast in mijn gedachten, in mijn lichaam en in iedere beweging die ik maak. Waarom gaat het steeds zo mis? Ik sluit mijn ogen en probeer met alle macht de negativiteit uit mijn lichaam en geest te halen. Ik wil lachen en ik wil stralen. Ik wil genieten en zorgeloos de dag instappen. Live, love, laugh heeft mijn dochter zo mooi als tekstbord in haar kamer hangen. Het klinkt zo mooi en makkelijk. Waarom kan ik dan niet loslaten en genieten van dit moment? Maar vanaf vandaag ga ik het doen. Leven vanuit de liefde voor mezelf en de ander. Is dat niet de boodschap, die Jezus ons heeft gegeven? Heb je naaste lief. Vanaf vandaag ga ik genieten, ik pluk de dag en ik zal dankbaar zijn voor alles en iedereen, die me gegeven is. En dan zal ik morgen wakker worden met een glimlach. Morgen stap ik uitgeslapen uit bed, ik gooi de gordijnen open en ik stroom over van energie. Morgen is de zon stralender, zijn de kleuren helderder en is de muziek vrolijker. Maar nog veel belangrijker: ik zal iedereen om mij heen een stukje van mijn liefde geven en laten meegenieten. Klinkt dat niet als een mooi verlangen?