# 95 - Het exotische geval

@Mili, je eerste zin is meteen raak, bollend van geluid, geur en beeld (een 'uitje' mag eruit) en een narcistische, onbeschofte hypochonder tijdens een culinair voorval kan alleen jij zo expliciet (exotisch) in weinig woorden neerzetten. Je suis épatée...

Zo'n nichtje heb ik ook

Je eerste zin met het ritme van de letter k ruikt naar meer. De zintuigen worden geprikkeld. Je hebt het weer treffend neergezet, een schitterend Miliaans stukje tekst van de bovenste plank.

@Elyse, ik denk dat ik stukjes plaats om jouw reacties te lezen. Ik vind ze mooier dan mijn teksten. @gs, herkenbaar voor je. Maar hoe vind je het geschreven? Op- en/of aanmerkingen? @Madd, het schijnt zo te zijn dat je eerste zin/alinea de lezer moet weten 'binnen te halen'. Ik hoop dat ik je met mijn schrijven kan blijven prikkelen. Dank jullie wel.

@Mili, correctie. Zo'n nichtje heb ik niet. Maar je schrijft zo beeldend, dat dat nichtje vanzelf ontstaat.

@Mili, meteen raak, je eerste zin. Ik zit er middenin: wie is zij? Ik zie haar voor me met de boertige messen als mooie uitsmijter.

Dit is in ieder geval een walgelijke tafelgenoot. Hopelijk kwets ik niemand die hier meeleest maar die chemische kokosluchtjes zijn onhebbelijk, zeker onder het eten. Boertige messen vind ik fascinerend. Ik weet niet precies hoe ik dat voor me moet zien :). Mooi.

Als het kon moesten we deze week lichtelijk overdrijven. Nou Mili, dat heb je hier meesterlijk gedaan. Wat een egoïste... Ik zie het gebeuren. De openingszin klinkt als een klok. Ik kon er me aanvankelijk niets bij voorstellen, tot ik van internet leerde dat kokosmelk ook gebruikt kan worden als haarlotion. Enkele malen met plezier gelezen. ‘Het zijn die boertige messen van je,’ gilde ze naar de gastvrouw. :thumbsup:

@gs, grappig, jij ziet een nichtje. Ik zag een etter. ;) @Nel, wie zij is? Van alles. Je weet hoe wij erop los kunnen fantaseren. @Annemieke, ik denk dat het boertige mes een houten handvat heeft. @Dos, het is nog erger dan lotion. Er zijn potten lillend kokosvet dat met klodders tegelijk wordt ingezet. Ik zou wel iedere week zo willen overdrijven ... Heerlijk weer, een Dos-compliment. Hartelijk dank voor de reacties.

Met veel plezier gelezen, MIli. Prachtige karakterschets zonder ook maar iets expliciet te benoemen. (Wel even dat dubbele uitje uit de eerste zin verwijderen. Dan is het pas echt een prachtige openingszin)

@Angus, @Elyse had het al over een uitje. En ik had geen idee. Dacht aan geglaceerde uitjes of lente-uitjes. Of aan een recept met stemgember. En nu zie ik het pas. Dankjewel. :)

Schitterend, Mili. Mooi getypeerd en ik zie het gebeuren zo voor me. Erg goed geschreven. :thumbsup:

@Willemina, top, dank voor het compliment.

Mooie sfeertekening, vooral de eerste alinea. Ik vind het wel een tikje vaag. Die zin met die iPad leidde mij een beetje af. En is er een verband tussen die splinter en die messen? Ik heb het gevoel dat ik iets mis, maar je zet het vrouwspersoon fraai neer.

@Ostinato, de iPad-zin maakt er wezenlijk onderdeel van uit. Splinter -> houten handvat? Je mist niets. ;) Dank voor je reactie.

Mili, De openingszin vind ik een personificatie zonder functie - een kamer die kreunt vanwege een geur (de kokoslucht) - Die kamer zie ik door de gebruikte beeldspraak niet voor mijn geestesoog verschijnen, terwijl dat toch het doel zou moeten zijn. De scene begint in ott en schakelt na het in de vinger snijden over naar een terugblik in vvt: Hoe hp zich gedroeg en hoe ze was binnengekomen. Dat vind ik een mooie constructie die spanning opbouwt. Hoe zal dit aflopen? Met gegil van hp naar de gastvrouw. Dat gegil vindt naar mijn smaak plaats in het verhaalheden: '...,'gilt ze naar de gastvrouw. verder heb ik niets te zeuren :)

@janp, dankjewel voor je uitgebreide feedback. De appreciatie, wel of niet, in dezen van de openingszin, is m.i. persoonlijk en aan de lezer. Mijn doel was een eerste irritatie van anderen (de kamer) weer te geven. Met gilt heb je volkomen gelijk; ik verander het.

Meesterlijk Mili! :thumbsup:

Een duidelijk personage heb je neergezet. Geen prettig persoon, en die zijn vaak het aangenaamst om over te lezen (zeker als ze niet bij mij op de bank zit). Een echte Mili weer. Met groot genoegen gelezen.

Mooi Mili! Erg graag gelezen.

Hallo Mili, Mijn eerste reactie op je tekst was minder lyrisch, terwijl je het personage sterk hebt neergezet. Een dramaqueen eersteklas en degelijke gasten die op haar reageren door te zwijgen. Waarom was ik bij de eerste lezing dan niet erg te spreken over je fragment? Dat komt door de schrijftaal: De kamer kreunt / onophoudelijk haar iPad beroerd. Mijn tip: schrijf zoals je praat. Dit maakt je verhalen geloofwaardiger en sterker. Volgens mij zegt je personage dat over het gruwelijk abces tegen niemand in het bijzonder toch? Daarmee kun je tekst aandikken: Haar lip trilt terwijl ze naar een bobbeltje op haar wijsvinger wijst. ‘Dit wordt een gruwelijk abces, er zit een splinter in’, zegt ze tegen niemand in het bijzonder. En ik vroeg me af, die messen, kletteren die echt? Of valt iedereen stil? Veel schrijfplezier, Nina Blanken

@Schrijfcoach Nina Blanken: Een slecht idee, ehh, schrijven zoals je praat. Ik weet waarom ik schrijf en niet praat. Wellicht dat het probleem niet is, schrijven hoe we praten. Wellicht dat het probleem is dat we niet goed genoeg praten. Daarnaast zouden duizenden woorden in de vergetelheid raken om maar 'geloofwaardig en sterk' over te komen. Een regelrechte verarming van de Nederlandse taal. Het 'tegen niemand in het bijzonder' is sterk; alleen, een tekst is op ontelbare manieren te schrijven. Ook ik wens je veel schrijfplezier.

Toch is hardop voorlezen de beste test voor de leesbaarheid van je tekst. Als je struikelt tijdens het voorlezen, valt er hoogstwaarschijnlijk wel iets te verbeteren. In die zin is schrijven zoals je praat een heel goed advies.

@Ostinato, je tekst hardop lezen - dat ik systematisch doe, al was het maar om een melodie te horen - staat voor mij niet synoniem voor schrijven zoals je praat.

Ik vraag ma af of iemand praat zoals z/hij schrijft. Iemand hier?

Nee, en 'zegt ze tegen niemand in het bijzonder' zeg ik ook al niet pratend achter een zin terwijl ik het toch leuk vind (zo leuk zelfs, dat ik het al eens geschreven heb in een tekst). @Nina, ik bewonder de tijd die je steekt in je uitgebreide feedback, je doet erg je best voor ons, er zijn tips die zeker bruikbaar zijn en mijn dank daarvoor. Maar je te krampachtig vasthouden aan je principes zit m.i., en zeker bij een prachtige tekst als deze, je leesplezier in de weg. In een tekst, en vooral een waarin we mogen overdrijven, vind ik het persoonlijk heerlijk om messen te horen kletteren. En hoe zit het dan met de dichtkunst?

Laten we zaken niet omdraaien.

De kamer kreunt onder de kokoslucht die ze uit haar krullen schudt.

Hartstochtelijk had zij met dezelfde vinger onophoudelijk haar iPad beroerd.

Met lege handen was ze binnengekomen en had, zonder te vragen haar iets aan te geven, de ene schaal na de andere leeggemaakt.

Dit zijn echte schrijfzinnen. Ze doen onnatuurlijk en bedacht aan en niemand zou zulke zinnen uitspreken in de werkelijkheid. Daar is op zich niks mis mee, maar toch ... Het is schrijftaal, zoals Nina zegt. Lees maar eens hardop voor. Vooral de laatste zin loopt niet echt lekker. Kijk daar eerst 'ns naar, voordat je de coach aanvalt, zou ik zeggen.

@Ostinato, wat is er mis met schrijftaal? Er zijn vele schrijfstijlen, dat maakt de geschreven taal zo rijk. Waarom zeg je 'kijk daar eerst eens naar', concludeer je dat ik dat niet gedaan heb? Dat jij ze niet echt lekker vindt lopen is jouw beleving en zegt mij niets. Voor mij lopen ze geweldig. Niet iedereen leest hetzelfde. Dat betekent niet dat alle teksten goed zijn. Maar in dit geval is het echt een kwestie van smaak. En niemand valt iemand aan, volgens mij dan.

Mijn probleem met schrijftaal is dat de schrijver al snel veel te nadrukkelijk naar de voorgrond treedt (iets wat bijv. Leonardo Pisano altijd sterk afraadt). Het lijkt me ook niet dat Nina bedoelt dat je maar spreektaal moet gaan schrijven (eerder dat je schrijftaal moet vermijden). We houden toch ook niet van mooischrijverij?

Lieve ontdekker van de Lekkerkerkerkerkerkerkerker, sommige schrijvers mogen voor mij naar de voorgrond treden, daarin zullen wij van mening blijven verschillen. Ik zeg nog maar één ding: een zin als 'De kamer kreunt onder de kokoslucht die ze uit haar krullen schudt' vind ik een puur genot en dit soort zinnen zijn nu eenmaal niet velen hier gegeven. En ik ben, gezien de reacties, niet de enige die dat vindt.