Sterk hoe je zinnen maakt waar de lezer zijn eigen gevoel uit kan halen. 'Zon blaast door mijn open raam, trekt zachtjes aan mijn winterwaan.' Die zinnen vind ik erg mooi.

Mooi.

Werd er warm van. Het leek wel lente.....Mooie zinnen, en Annabelle vertederde mij.

Ja. Weer mooi om lekker zelf in te vullen. Het 'warm water', daar maakte ik tranen van geluk van. Weer met genoegen gelezen. Dat begint een prettige traditie te worden.

waar heb je het in vredesnaam over? nee wacht, ik wil het misschien ook helemaal niet weten. ik voel er een ongrijpbare ranzigheid in, maar dat zal dan wel aan mij liggen; tranen van geluk waren bij mij nog niet opgekomen ... de blazende zon en de winterwaan vind ik mooi; een wiegende Annabelle ook (lees jij dat op z'n frans zonder de laatste 'le' of op z'n hollands met?)

Ik zie een boerderij voor me, zwaluwen die rondvliegen, en een dier (ezel, geit, paard) dat vrij rondloopt. Maar dat is waarschijnlijk alleen maar mijn beeld?

Heel mooi, mili. Ik lees in je gedicht over het ontstaan van nieuw leven (gesperde bekjes, schermen bloemen, kinderkopjes) en het warme vloeiende water breng ik dan ook in verband met een bevalling.

ik zat met die ontlading natuurlijk (dacht trouwens aan fluitekruid, maar dat terzijde)

@Mili, jouw 'Limoengroen' scheert aan alle kanten mijn zintuigen binnen; je zit voor mijn gevoel met je pen op de huid van de lente. Kan ik dat zo zeggen? En 'Kinkelende kinderkopjes als van kasseien' klinkt heerlijk en Mili-eigen waar de 'donzig dampende pakketjes' mij vertederen. Wat kan jij niet? :{}

Een echte dichterlijke lente. Prachtig om te lezen, ik voel de lente stromen. Sluit me bij alle commentaren aan!

Hallo Mili, Je speelt lekker met woorden en klanken. Eerlijk gezegd vind ik de alliteratie wat overdadig en soms 'gezocht'. Zoals hier: 'Kinkelende kinderkopjes als van kasseien / weerklinken' Is het echt de bedoeling dat hier koppen rollen? Want zo zie ik dit voor me. Wat is het beeld (of geluid) dat je hier zou willen laten zien (of horen) en hoe breng je dat onder woorden? Probeer het eens! 'bekjes gesperd in overvloed' -> Ik zie wel opengesperde snavels van jonge vogeltjes, maar 'in overvloed'? Bedoel je dat het er heel veel zijn? Kun je dat anders formuleren? 'Warm is het water dat uit me vloeit' hierbij denk ik ook het eerst aan plassen, daarna aan een zwangere vrouw bij wie het water breekt. Is dat wat je wilde laten zien? Heeft het gedicht een strofenindeling? Ik zie nu tussen alle regels een witregel. Een indeling in strofen kan veel duidelijk maken. Hoort de eerste keer 'Annabel' nog bij de eerrste strofe, of aan het begin van de tweede? Je ziet: in een gedicht moet je over alles nadenken: vorm en inhoud. Ik hoop je hiermee verder te helpen, nog veel dichtplezier! Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Vogels, bloemen en zon. De symbolen van de lente die eraan komt - er zelfs al is. Je winterwaan wordt aan de tenen getrokken om stilletjes te verdwijnen, prachtig geschreven! Ik begrijp je 'kinkelen', maar het zijn niet de kinderkopjes die kinkelen. Misschien' Kinkelen over kinderkopjes'? maar dan klopt idd het volgende niet meer, dus laat maar snel zo! 'warm is het water', ach ja, zoveel interpretaties mogelijk. Ik hou het bij de lente die openstaat voor het nieuwe leven en daarbij het (ijskoude) winterwater achter zich laat. Knap geschreven Mili!

Annabel komt wiegend naar mij toe. Dat vind ik een mooie zin, beeldend, en je blijft er over nadenken. Is voor meerdere interpretaties vatbaar.