Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#90 Shakespeare 146

19 april 2016 - 11:18
wekelijkse schrijfopdracht #90 Shakespeare sonnet 146 Jij arme ziel, kern van mijn vuig bestaan, Je leeft enkel in mijn stoutste dromen En komt daar nimmer werkelijk vandaan, Uit foute fantasie voortgekomen. Jij lijdt aan wat ik graag over jou denk, Doelloos, willoos aan mijn bed gekluisterd, Daar draag je braaf wat ik je ook maar schenk. Je schikt, nooit wordt er naar jou geluisterd. Maar ik weet hoe jij daar diep vanbinnen Begint te vreten aan mijn lege zijn, Niet langer meer speelbal van mijn zinnen bezorg jij mij uiteindelijk juist pijn. Van louter lust kan een mens niet leven, Ook ik moet daarvan rekenschap geven.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 april 2016 - 12:02
Het sonnet pelt lagen af, de arme ziel sluipt zo lezende mijn ziel binnen. En voel ik mijn mededogen voor de -ik-. De laatste twee zinnen zijn treffend. En de tien lettergrepen kloppen als een bus. Mooi hoor, indrukwekkend sonnet schrijvenmaar.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 april 2016 - 12:56
Ik vind het erg mooi geworden. Een gedicht om te blijven lezen. Ik haal er veel uit.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 april 2016 - 14:44
@schrijvenmaar, fraaie afwisseling van korte en langere zinnen binnen de tien lettergrepen. Je sonnet maakt indruk op me; ik zie een zieltogende schuinsmarcheerder met diepgang voor me.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 april 2016 - 20:24
Hartelijk dank voor jullie reacties. Ik moest best wat overwinnen om me aan een gedicht te wagen en het was voor het eerst dat ik echt voortdurend moest nadenken wat ik wilde schrijven en hoe. Vervolgens vreesde ik dat ik te veel nagedacht had en het daardoor niet meer zou overkomen. Jullie reacties doen mij dus goed en ik kan voortaan vaker meer nadenken, al ben ik van nature niet van de poezie en zeker niet van al die regeltjes die een sonnet oplegt.