#87 Rastafarilokken

Hans nipte aan een koud biertje en genoot van het voorjaarzonnetje dat zijn blote armen warmde. Tevreden keek hij naar het vrouwelijke schoon dat voorbij flaneerde. Zo zou het leven altijd moeten zijn. Elke keer als hij een leuk meisje zag, hoopte hij dat 'zij' het was, maar helaas lieten ze hem allemaal stuk voor stuk links liggen. Het maakte niet uit. Hij had een blind date. Dan viel zijn oog op een dikke vrouw in een vormloze jurk, gemaakt van aan elkaar genaaide stukjes linnen in pasteltinten. Haar grijzende haar hing in Rastafarilokken om haar schouders en ze was behangen met sieraden en halfedelstenen. Dat mensen er zou bij konden lopen, dacht hij, terwijl hij nog een slok van zijn biertje nam. Hij verslikte zich, toen de vrouw hem aankeek en recht op hem afliep met een oude leren koffer in haar hand. "Hans?" Het was net of de zon zich verschool achter een wolk. "Ja," kon hij net uitbrengen. "Mooi, ik ben Beatrix!" De stoel kreunde toen ze er met haar dikke lijf op neer plofte. "Ober, een kop verse muntthee graag!" Zweetlucht drong plotseling zijn neusgaten binnen. "Goed, wat doe jij zoal in je vrije tijd?" "Uh, ik heb modeltreintjes," stamelde hij. "Modeltreintjes?" zei ze vol afschuw. "Daar moet je mee stoppen. Ik wil een echte man, geen kind." Zijn maag trok samen als hij aan het ministadje in zijn hobbykamer dacht, waar hij jaren met veel geduld aan had gewerkt. "Werk je?" vroeg hij. "Ik ben masseuse. Je hebt geluk jongen." Koude rillingen liepen over zijn rug en op zijn armen verschenen kleine bultjes. Hij zag dat de ober een kop heet water kwam brengen met van die groene bladeren erin. "Ga je op vakantie?" en hij wees op de koffer en nam nog een slok. "Nee, ik trek vanavond bij je in." Het bier spetterde in zijn gezicht, maar dit leek zij niet te merken. "Ik ben uit de commune gestapt. Dan had Fred, maar niet met Betje moeten zoenen!" zei ze boos. "Het wordt toch tijd om een eigen stekkie te zoeken." "Ik uh, ga even naar het toilet," lachte hij schaapachtig. "Het bier wil eruit." Hans ging naar de kassa, rekende snel zijn bier af en maakte dat hij wegkwam. Voor hem geen blind dates meer.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Haha, wat geweldig! Beeldend beschreven, ik zie haar zo voor me. Haar afschuw voor modeltreintjes, en dat ' ik wil een echte man', arme hij! En dat ze direct bij hem intrekt , wegens een zoen van Fred. Ik begrijp zijn wanhoop. Het voorjaarzonnetje warmde... Het vrouwelijk schoon flaneerde... De zon verschool zich achter een wolk :thumbsup:
26 maart 2016 - 21:14

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Siv, je bent er weer. :) Ik heb wat moeite met de titel, rastafari is een levensbeschouwing/godsdienst en zie ik niet in lokken terug. Rasta look? Neerplofte, een woord, en plotseling voor de zweetlucht is m.i. overbodig. De voornaam Beatrix en dan die oude leren koffer! Je hebt een prachtverhaaltje neergezet met een heerlijke dosis humor. :thumbsup:
27 maart 2016 - 23:47

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili bedankt voor je reactie. Ik ben bang dat het nog wel vaker zal voorkomen, dat ik perioden niet actief ben op de forum. Het lukt me niet altijd iedere week een verhaaltje te bedenken. Vraagt het leven ook vaak mijn aandacht en dat in combinatie met de warhoofd die ik vaak ben, lol. Wat Rastafarilokken betreft. Ik weet dat het een stroming is, maar vaak hebben die mensen ook rastahaar. Daarom nam ik de dichterlijke vrijheid om het Rastafarilokken te noemen. Ik heb van Beatrix een karikatuur proberen te maken, als bazige, alternatieveling die het niet zo nauw neemt met de hygiene. In ieder geval iemand, die je niet snel als blind date wil hebben. Ik ben blij dat je toch genoten hebt van het verhaal.
29 maart 2016 - 19:22

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Siv, leuk beschreven date, ik zag ze voor me in haar lappenjurk en een oude koffer. Kleurrijk personage. Jammer dat hij de benen neemt, ik had graag geweten wat de rastadame :D nog allemaal te vertellen had.
29 maart 2016 - 23:09

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gatver. Arme man. Ik ben er van overtuigd dat door dergelijke misverstanden ongewenste relaties ontstaan. Ik zou zeggen: 'Ren Hans! Ren met vliegende vlugheid zoals je nog nooit gedaan hebt!' Heel grappig. Graag gelezen :).
29 maart 2016 - 23:20

Hallo Siv, Wat heb je een heerlijke date voor Hans geregeld. De weg van "Zo zou het leven altijd moeten zijn" naar wegrennen voor je blind date zit dicht bij elkaar. Leuke tekst. Met een paar pennenstreken weet je de date neer te zetten. Ik zie haar voor me. Hans is verbijsterd en ook dat laat je goed zien. Wel heb ik een voorkeur voor een zin als "Het bier spetterde in zijn gezicht, maar dit leek zij niet te merken" waarbij je mij als lezer laat begrijpen dat hij schrikt. Liever dan "Koude rillingen liepen over zijn rug en op zijn armen verschenen kleine bultjes" waarbij je me weinig in te vullen overlaat. Schrijfcoach Corrie
30 maart 2016 - 13:26