Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#86 Mijn naam is Jannemieke

17 maart 2016 - 17:11
En wel hierom: de naam van mijn peetoom is Jan, die van mijn peettante is Mieke. Juist. Dat is alles. Daar zit verder weinig diepgang in. Je zou zeggen dat een naam een stukje van jezelf is, maar die van mij bestaat uit twee stukjes van anderen. Wat dat betreft hebben mijn ouders me toch genaaid. Mijn naam is Jannemieke, dat schrijven de barista’s bij Starbucks dus nooit goed. Ben ik in het buitenland, spreekt niemand ‘m goed uit. En toen ik jonger was wilde ik zo’n mooie persoonlijke sleutelhanger, maar die met mijn naam hing er nooit bij. Mijn naam is Jannemieke, dat zag één van de klanten van de supermarkt waar ik elke vrijdagavond achter de kassa zit. ‘Wat een mooie naam heb jij,’ zei ze. ‘Wat mooi uniek.’ En misschien, heel misschien... Is mijn naam toch een stukje van mezelf.

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 maart 2016 - 23:56
Het kan ook zo z'n charmes hebben als je naam niet op een sleutelhanger bij De Tuinen o.i.d. hangt. Je bent uniek en je naam is uniek. Verder kort, bondig en leuk beschreven en misschien heb je zowel een stukje van die peettante als van die peetoom in je?:-) Leeuwin

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 maart 2016 - 21:14
Beste Jannemieke Godzijdank zonder streepje (-). Want dat zou pas lastig geweest zijn. (daar kun je in je tekst over nog over verhalen. Tenslotte bestaat het uit twee 'stukken'.) Je hebt het eerlijk en heerlijk geschreven. Vooral die eigenheid vind ik interessant aan het einde. De zin over het schrijven bij Starbucks vind ik lekker van deze tijd. Als lezer snap je meteen hoe het zit. Wat er gebeurt en waar je over struikelt als ze daar naar je naam vragen. Helder geschreven. gr. Julia