schrijfopdracht #83 – De dialoog

Het gesprek. " Wauw wat een mooi paard, die witte schimmelhengst: "de Robber" heet hij, daar zou iedereen wel op willen rijden. Ongelofelijk, hoe die Schockemuhle hem rijdt. Of het totaal geen inspanning kost." " Inderdaad en die gangen van dat beest, niet normaal gewoonweg! " "Ho ho je weet wat Papa altijd zei: Beesten zijn er in overvloed, maar Paarden, die zijn edel." "Jazeker, ik vergat het eventjes, het is goed , dat je hem postuum nog citeert. ¨ "Papa zou maar wat tevreden zijn met ons zo hier, heb ik zo het gevoel." "Ja, hij was een enorm familiemens , wat zou hij deze tijd graag mee hebben willen maken. Heerlijk zoveel contact met iedereen via WhattssApp." "Kan je nagaan, toen hij overleed in 1982 was er amper een mobieltje te bekennen." "In die tijd had je nog van die grote groene palen, waar je dicht bij moest staan en dan kon je iemand bellen!" " Dat kan je je nu toch niet meer voorstellen, het zou wat opstoppingen en files geven met ons dataverkeer heden ten dage." "Zeker. Papa zou het echt fantastisch gevonden hebben in de familieApp." "Ik vrees wel dat er veel "linken" zouden komen naar allerhande artikelen. Zoals hij die vroeger uit knipte uit tijdschriften en kranten voor ons allemaal." "Oh kijk de kuur van de Robber is afgelopen. Prachtig hoor! Chapeau voor het fantastische paard en de ruiter natuurlijk!" "Dat mag je wel verwachten als je Schockemuhle heet." "Kijk nou eens hij komt naar ons toegelopen op weg naar de uitgang van de ring... Wat enig, hij laat de Robber buigen door zijn voorbenen en Schockemuhle neemt zijn cap af voor ons! Nou als dat niet charmant is, die paardenmannen toch!"