Een aan de muur vastgeklonken bed. Peertje. Aluminium wc-pot. Een geur van drugs uit een half opgegeten muffin. Camera. ‘Ha mam, lang geleden. Waarom hing je je op? Je had toch wel iemand kunnen vinden die je hielp?’ ‘Doe niet zo zwaar op de hand, zoon. Weet je nog dat we op vakantie gingen? Door een verrekijker naar boten kijken. Zand tussen je tenen.’ ‘Die ene lousy keer dat we gingen? Het regende de hele tijd.’ ‘We waren gelukkig, toch?’ ‘Met z’n drieën op die kleine klotekamer, boven de pub? Jullie bed kraakte als pa beschonken boven kwam. Ik legde mijn handen over mijn oren.’ ‘’s Morgens gingen we samen kokkels rapen op het strand. Pootje baden.’ ‘Ja, dat weet ik nog. Je benen waren blauw, kwam het door de kou?’ ‘Je was zo’n heerlijk parmantig ventje, je liet je emmertje niet los.’ ‘En pa stond ons op te wachten met het schuim op z’n bek.’ ‘Dan gingen we ontbijten, roerei met toast. En zwarte koffie.’ ‘Sloeg pa dan niet zijn eerste drie Guinness van de dag naar binnen?’ ‘Daarna waste ik het zand uit je haar en gingen we een boekje lezen.’ ‘Ik voelde je handen trillen en je hart bonken als ik in je holletje lag.’ ‘Weet jij dat wij dan weleens in slaap vielen? Wij waren een, jij en ik.’ ‘Ha pa, lang geleden. Als je niet ogenblikkelijk oprot, sla ik het leven uit je.’