# 78 - Zonder titel
‘Morgen word ik begraven.’
Ze draait zich langzaam om en kijkt haar kind aan.
‘Niet iedereen is geschikt voor deze wereld, lieveling.’ Tranen stromen over haar wangen.
‘Waarom was je er niet toen ik ’s nachts een aanval kreeg?’
‘Die nacht ben ik twee keer bij je komen kijken, je sliep rustig. Het was niet dat je op de grond lag. Een aanval tastte je hersenen aan waardoor je hart stopte en ook je ademhaling.’
‘Mama, ik wilde kinderrechter worden en het noorderlicht in Noorwegen zien.’
‘Ik weet het, lief, maar oude zonden werpen lange schaduwen.’
‘Hoe bedoel je, mama?’
‘Ik sliep met een epileptische man, hij was mijn minnaar. Je vader joeg het grote geld na en was er niet. Ik leerde hem op straat kennen. Hij liep langs en zakte plots door zijn benen. Ik maakte zijn stropdas los en knoopjes van zijn overhemd. Legde mijn regenjas onder zijn besmeurde krullen. Ik had hem lief in al mijn vezels tot …’
‘Nu begrijp ik waarom je huilde.’
‘Ik nam je mee naar het kerkhof, samen bidden bij het monument voor de naamlozen. Je wimpers zijn zo lang als de zijne. Doe je ogen nu toe. Morgen zal ik madeliefjes en maansteentjes over je uitstrooien.’
@Wilhelmina #30 - Je bent
Lid sinds
14 jaarRol
@Willemina, dank voor je
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol