Persoonlijk vind ik het idee om spareribs van/bij een overledene te eten, en dan nog wel om twaalf uur, knap onsmakelijk. Maar de maag die op het einde in opstand komt, heeft te maken met de al even onsmakelijke buurman en zijn praktijken? Er zijn mensen die geen hap door de keel krijgen van/bij ... er zijn er ook die juist gaan bunkeren. Allebei uitingsvormen van stress. Ik weet niet of de buurman onsmakelijke praktijken heeft hoor, echt niet, geen idee, maar het kán wel .... ; [die ze heel toepasselijk "Trijntje" noemde,] Je zegt mij dat het toepasselijk is en ik heb geen flauw idee. Ehm... Betuwelijn? Trijntje? (Ik heb het niet zelf bedacht); [We moesten er samen om lachen] We houdt toch al in dat jullie samen waren? Ja, foutje .. dankjewel. Ik maak er "allebei" van; Hoe kan je spareribs gaan eten wetende dat de crematie een uur later is? Je kan me niet doen geloven dat de buurman zijn troep in de bewaardoos in tantes ijskast deed, Je liet hp eerst ruiken, die dingen zijn gemarineerd. Zoals ik al zei: de een gaat in hongerstaking, de ander gaat (vr)eten, allemaal stress. Tuurlijk zijn die dingen gemarineerd. Weet ik veel wat buurman deed? Hp zit gewoon te stressen dan ga je rare dingen denken (denk ik); Waarom lees ik steeds meer, zoals bij jou: [tante haar buurman] of Jaap zijn auto. Waarom niet tantes? Of Jaap's auto? Het kan hier niet anders want hier is geen sprake van tante haar buurman in de zin van tantes buurman, maar: tante verdacht haar buurman ergens van. En ja ... er werd veel verteld .. door de hp, niet door mij als schrijver dacht ik :) Ik ben een beetje onder de invloed van Halloween geloof ik. Dat komt door het verhaal van Marieke dat maar door mijn hoofd blijft spoken ;) Dankjewel voor je uitgebreide reactie. PS Hoe doen jullie dat, stukjes citeren in gedeelten en daar commentaar op geven in gedeelten? Bij mij wordt het nu een grote brei.

Begrijp ik :) die lelijke schrijfwijze. En in gedeelten citeren? Hoe doe ik dat? En nu ik toch bezig ben: waarom @ voor de naam, dat zie ik vaker. Heeft dat een functie? Of is het gewoon "at" in de zin van "aan" ....?

Spareribs # herschrijf Ik krijg trek. Het is ook al bijna twaalf uur. Het huis leegruimen is nog een hele klus, en dat terwijl tante toch behoorlijk sober leefde. Wat staat daar nou in de koelkast? Een grote bewaardoos met daarin een paar flinke spareribs, tantes lievelingseten. Zo, die gaan de magnetron in. Ik werk het vlees aan de lege tafel in de kale keuken naar binnen, sluit mijn ogen en denk terug aan de zomer van 2011. Tante Jet zit naast me aan dezelfde tafel, waar dan nog een plastic tafelkleed op ligt. Voor ons staat een pan vol dampende spareribs. Terwijl we de botten kaal kluiven, vertelt tante over de vrouw die in 1997 in Hardinxveld-Giessendam tijdens de aanleg van de Betuwelijn werd opgegraven. Opgetogen, omdat ze er als archeologe bij werd geroepen en ze in plaats van een paar beenderen of ribben het complete skelet van een vrouw blootlegden. Ze noemden de vrouw heel toepasselijk "Trijntje" en later bleek uit onderzoek dat ze rond 5500 voor Christus geleefd moet hebben. We fantaseren over het DNA en de genen en de vraag hoe het zou zijn wanneer we uit de oude Trijntje een nieuwe Trijntje konden klonen. Tante merkt op dat je van oude botten misschien wel nieuwe mensen kunt maken, maar dat ze de evolutie missen. "Misschien maak je wel iemand, die in z'n hart nog een kannibaal is. " We lachen allebei, want ik weet dat tante haar buurman jarenlang stiekem verdacht van kannibalisme, omdat hij wassen beelden maakt van dode mensen, in opdracht van de nabestaanden. Daarvoor gaat hij regelmatig naar het sterfhuis, om een goed beeld van de overledene te krijgen, en soms komt hij thuis met dingen die verdacht veel lijken op ... Ik open mijn ogen. Verdomme, mijn maag! De kist! Over een uur begint de crematie! Had buurman niet ook een sleutel van tantes huis?

Marietje, Dank voor je uitleg! Ik heb de monoloog nog niet helemaal te pakken maar ik vind het een mooie opdracht waar ik veel van geleerd heb, vooral ook door het lezen van de verhaaltjes en opmerkingen van collega schrijvers/sters. Het was niet mijn bedoeling jou de schuld van mijn onderwerp te geven (lieg ik ter plekke ;) ). Bedankt voor je tips!

Marcus en Initum, dankjewel voor jullie reacties. Ik heb intussen een nieuwe versie van Spareribs geüpload. Het is gelukt om een monoloog te maken van deze versie. Het is uiteindelijk wel een ander soort verhaal geworden:)