Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#71 op een bankje

21 oktober 2015 - 17:23
Op het bankje verderop zitten ze: mijn vriendin, zijn vriend. Ze klaren het een en ander op, terwijl wij wachten. Het voelt ontzettend ongemakkelijk, een vreemde naast me, zo dicht. Toch wil ik kennismaken, maar twijfel en zwijg. Hij ook. Joelende kinderen breken als eerste de stilte, dan ik. Er wordt niet meer gezwegen, tot onze wegen verplicht scheiden. Daar zie ik hem alweer. Hij knipoogt. Ik lach.

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2015 - 19:52
Ha Lilith, In jouw stukje is sprake van een ongemakkelijkheid (dat vertel je) die uiteindelijk wordt doorbroken. Die spanning wordt mij wel duidelijk als lezer, maar ik raak wel in de war over wie wie is. 'mijn vriendin', 'zijn vriend', 'wij (die wachten)', 'een vreemde naast me'. Je zou de verschillende personages meer tot leven kunnen laten komen door concrete kenmerken (uiterlijk, gedrag, manier van praten enz.). Succes!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2015 - 20:04
Ha Lilith, In jouw stukje is sprake van een ongemakkelijkheid (dat vertel je) die uiteindelijk wordt doorbroken. Die spanning wordt mij wel duidelijk als lezer, maar ik raak wel in de war over wie wie is. 'mijn vriendin', 'zijn vriend', 'wij (die wachten)', 'een vreemde naast me'. Je zou de verschillende personages meer tot leven kunnen laten komen door concrete kenmerken (uiterlijk, gedrag, manier van praten enz.). Succes!
Dat gaat toch niet? We hebben maar 10 zinnen...

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2015 - 20:04
Ha Lilith, In jouw stukje is sprake van een ongemakkelijkheid (dat vertel je) die uiteindelijk wordt doorbroken. Die spanning wordt mij wel duidelijk als lezer, maar ik raak wel in de war over wie wie is. 'mijn vriendin', 'zijn vriend', 'wij (die wachten)', 'een vreemde naast me'. Je zou de verschillende personages meer tot leven kunnen laten komen door concrete kenmerken (uiterlijk, gedrag, manier van praten enz.). Succes!
Dat gaat toch niet? We hebben maar 10 zinnen...

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2015 - 22:05
Ha Lilith, In jouw stukje is sprake van een ongemakkelijkheid (dat vertel je) die uiteindelijk wordt doorbroken. Die spanning wordt mij wel duidelijk als lezer, maar ik raak wel in de war over wie wie is. 'mijn vriendin', 'zijn vriend', 'wij (die wachten)', 'een vreemde naast me'. Je zou de verschillende personages meer tot leven kunnen laten komen door concrete kenmerken (uiterlijk, gedrag, manier van praten enz.). Succes!
Dat gaat toch niet? We hebben maar 10 zinnen...
:!: Mag ik een suggestie doen? Laat lichaamstaal zien. Stop deze scene in een dialoog. :? Je onderwerp is een leuk gegeven. :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2015 - 13:49
Ha Lilith, In jouw stukje is sprake van een ongemakkelijkheid (dat vertel je) die uiteindelijk wordt doorbroken. Die spanning wordt mij wel duidelijk als lezer, maar ik raak wel in de war over wie wie is. 'mijn vriendin', 'zijn vriend', 'wij (die wachten)', 'een vreemde naast me'. Je zou de verschillende personages meer tot leven kunnen laten komen door concrete kenmerken (uiterlijk, gedrag, manier van praten enz.). Succes!
Dat gaat toch niet? We hebben maar 10 zinnen...
Lilith, De zinnen mogen best wat langer zijn. Die ruimte kun je benutten om de personages te beschrijven zoals Schrijfcoach Wilma aangeeft.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2015 - 14:21
Ik vind het mooi, op het einde haast poëtisch. Je hebt een rust in je verhaal wat het kalm maakt. Alsof je een schilderijtje beschrijft.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2015 - 21:06
ik was ook een beetje in de war over het wie is wie, maar uiteindelijk vooral over het 'tot onze wegen scheiden. Daar zie ik hem' Ik weet dat in de witregel een zee van tijd verstreken kan zijn, maar waarnaar verwijst dan het 'daar'?

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2015 - 11:00
Van de ene liefde komt de andere. Zo gaat dat vaak in vriendengroepen. Herkenbaar dat ongemakkelijke gevoel als je iemand nog niet kent maar wel leuk vindt.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 oktober 2015 - 0:11
Ik was ook even verward over wie wie is en dat vind ik jammer, omdat het verhaal juist zo leuk is. Het ongemak en dan toch die bevestiging krijgen. Leuk!

Viv

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 oktober 2015 - 14:11
Ik vind de sfeer heel poëtisch en kan meevoelen met een beginnende tinteling en verwachting. Als je als lezer niet blijft hangen in de eerste zin, wordt uit het vervolg wel duidelijk hoe de situatie zit vind ik. Fijn om te lezen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2015 - 15:31
Dank jullie wel allemaal voor de reacties en tips. Ik heb er ondertussen een gedicht van gemaakt :)
Daar ben ik nieuwsgierig naar! :?