#70 Bij mama

Ja, dat dubbele gevoel herken ik. Ik kan me alleen niet helemaal goed voorstellen hoe jullie precies liggen. Ligt hij boven het dekbed of lig jij er van top tot teen onder?

Hij ligt naast mijn hoofdkussen. Het dekbed vind ie vaak te warm, dus als hij het van zijn beentjes aftrapt dan liggen mijn schouders bloot. Brrrr

Ben je niet bang voor die horrorverhalen dat je kleine baby's niet bij je in bed moet laten slapen? Al helemaal niet onder je dekbed.... Het dubbele gevoel is heel goed beschreven. Mijn kinderen zijn nu al wat ouder. En mijn nachtrust ook weer wat beter. Gelukkig heeft elke leeftijd zijn charme.

ja heel herkenbaar.....echte woelwaters die je de hele nacht wakker houden met hun gedraai.... ik heb mn jongste als baby bijna een jaar naast me zaten slapen om toch wat nachtrust te krijgen tussen al haar nachtvoedingen in....(kussen achterr haar beentjes zodat ze niet verder onder het dekbed kon sukkelen)

Herkenbaar mooi geschreven. :thumbsup: Ze zijn nu bijna 18 en 14 jaar maar liggen soms nog middenin: gelukkig niet langer dan vijf minuten. :nod: Vaak om iets te bedelen! ;)

Gatverdamme ja, heel herkenbaar. Ben blij dat onze kinderen inmiddels de babyleeftijd een beetje zijn ontgroeid. Heel mooi geschreven.

Hoi allemaal, Leuk dat het zo herkenbaar is voor jullie en bedankt voor de complimenten! @turtle nee, ik ben niet bang, nu niet meer. Toen hij kleiner was wel, toen sliep ik ook nog aanmerkelijk minder, maar nu is hij al weer 17 maanden. @han73 ja precies, zo begon het bij ons ook. Omdat we het niet meer volhielden om zo met hem bezig te zijn 's nachts. @Marietje dat klinkt wel heel gezellig :) @Annemieke ja ik kijk er ook wel naar uit dat deze fase over is en de nacht weer van ons is Nog even hoop ik :)

Iedereen herkent zich hier in. Kind vond het altijd te warm tussen ons in. Elke keer bracht ik haar terug tot ze doorkreeg dat aan papa's kant slapen beter was. Papa bracht haar niet terug en ik had meer ruimte en koelte. Met andere woorden: heel duidelijk geschreven, Eline.