Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#70 Bij mama

Kou op mijn rug wekt me. Ik trek het dekbed omhoog, maar zijn beentjes trappelen het weg. Hij draait zich om en hij duwt zijn kontje in mijn gezicht. Mijn hand glijdt over zijn rug. Ligt hij goed? We soezen nog even door tot de wekker gaat. Na twee keer snoozen doe ik het licht aan; voor mij te vroeg, maar we moeten weer. Hij verstopt zijn gezichtje in het kussen. Ik vraag me af hoe lang het nog duurt, zo tussenin. Het zou fijn zijn als we ieder in ons eigen bed zouden slapen, maar ergens ook wel jammer.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, dat dubbele gevoel herken ik. Ik kan me alleen niet helemaal goed voorstellen hoe jullie precies liggen. Ligt hij boven het dekbed of lig jij er van top tot teen onder?

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hij ligt naast mijn hoofdkussen. Het dekbed vind ie vaak te warm, dus als hij het van zijn beentjes aftrapt dan liggen mijn schouders bloot. Brrrr

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ben je niet bang voor die horrorverhalen dat je kleine baby's niet bij je in bed moet laten slapen? Al helemaal niet onder je dekbed.... Het dubbele gevoel is heel goed beschreven. Mijn kinderen zijn nu al wat ouder. En mijn nachtrust ook weer wat beter. Gelukkig heeft elke leeftijd zijn charme.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ja heel herkenbaar.....echte woelwaters die je de hele nacht wakker houden met hun gedraai.... ik heb mn jongste als baby bijna een jaar naast me zaten slapen om toch wat nachtrust te krijgen tussen al haar nachtvoedingen in....(kussen achterr haar beentjes zodat ze niet verder onder het dekbed kon sukkelen)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Herkenbaar mooi geschreven. :thumbsup: Ze zijn nu bijna 18 en 14 jaar maar liggen soms nog middenin: gelukkig niet langer dan vijf minuten. :nod: Vaak om iets te bedelen! ;)

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gatverdamme ja, heel herkenbaar. Ben blij dat onze kinderen inmiddels de babyleeftijd een beetje zijn ontgroeid. Heel mooi geschreven.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi allemaal, Leuk dat het zo herkenbaar is voor jullie en bedankt voor de complimenten! @turtle nee, ik ben niet bang, nu niet meer. Toen hij kleiner was wel, toen sliep ik ook nog aanmerkelijk minder, maar nu is hij al weer 17 maanden. @han73 ja precies, zo begon het bij ons ook. Omdat we het niet meer volhielden om zo met hem bezig te zijn 's nachts. @Marietje dat klinkt wel heel gezellig :) @Annemieke ja ik kijk er ook wel naar uit dat deze fase over is en de nacht weer van ons is Nog even hoop ik :)

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Iedereen herkent zich hier in. Kind vond het altijd te warm tussen ons in. Elke keer bracht ik haar terug tot ze doorkreeg dat aan papa's kant slapen beter was. Papa bracht haar niet terug en ik had meer ruimte en koelte. Met andere woorden: heel duidelijk geschreven, Eline.