“Lieverd, die bal? Meenemen of weggooien?” “Meenemen! Doe maar in de doos bij de sokken” “‘World Series 2004’ staat erop. Heb je ‘m al zo lang?” “Ja, daar zit een mooi verhaal aan vast. Dat vertel ik nog wel een keer.” “Ik wilde eigenlijk net pauzeren, wil jij thee? Vertel, wat is er zo bijzonder aan die bal?” En dus vertelde ik haar het verhaal van mijn reis naar Amerika, en dat ik op de eerste dag al beroofd en in elkaar geslagen werd. En over Danny, die ik in het ziekenhuis leerde kennen. Een tiener die aan het bijkomen was van zijn tweede chemokuur. We konden het goed met elkaar vinden. We hadden niets gemeen natuurlijk, behalve dat we allebei fans waren van de Red Sox. Dat was ook de reden van mijn reis. De Boston Red Sox konden voor het eerst sinds 1918 de World Series winnen en daar moest ik bij zijn. Maar ja, mijn kaartjes waren ook gestolen dus dat ging niet door. Danny en ik werden op dezelfde dag uit het ziekenhuis ontslagen en hij vroeg of ik een paar dagen bij hem wilde logeren. Hij was enig kind en zijn ouders werkten overdag. Ik wist dat er hem een plezier mee zou doen en ik kon toch nog niet naar huis. De politie deed nog onderzoek naar de overval en de ambassade was druk bezig met mijn identiteitspapieren.” “Maar de wedstrijd? Je zei dat je kaartjes ook waren gestolen.” “Danny en zijn vader zouden ook gaan, en toen Danny’s vader mijn verhaal hoorde en zag hoe goed ik met zijn zoon kon opschieten…” “Aaah wat lief! Je kreeg zijn kaartje?” “Ja, maar luister, nou komt het mooiste. De Red Sox wonnen die wedstrijd en daarmee ook de World Series. En ze wonnen ‘m met een homerun in de negende inning. Als je iets van honkbal weet, dan snap je hoe uniek dat is.” “En dit is de bal waarmee…” “Dit is de bal waarmee de Red Sox na 86 jaar de World Series wonnen!” “Nee! Jij ving hem!?” “Danny ving hem. Je had ‘m moeten zien. Die jongen was zó blij.” “En hij gaf ‘m aan jou?” “Nee, hij…“ “Huil je nou? Schatje, wat is er?” “Drie maanden later werd er bij de post een pakje afgegeven. Die bal zat er in. Met een brief van Danny’s vader. Danny’s kanker was teruggekomen. Sneller en heftiger dit keer. Het was een verloren wedstrijd. Danny wilde dat ik de bal zou krijgen.”