Wekelijkse schrijfopdracht #69 - Danny
“Lieverd, die bal? Meenemen of weggooien?”
“Meenemen! Doe maar in de doos bij de sokken”
“‘World Series 2004’ staat erop. Heb je ‘m al zo lang?”
“Ja, daar zit een mooi verhaal aan vast. Dat vertel ik nog wel een keer.”
“Ik wilde eigenlijk net pauzeren, wil jij thee? Vertel, wat is er zo bijzonder aan die bal?”
En dus vertelde ik haar het verhaal van mijn reis naar Amerika, en dat ik op de eerste dag al beroofd en in elkaar geslagen werd. En over Danny, die ik in het ziekenhuis leerde kennen. Een tiener die aan het bijkomen was van zijn tweede chemokuur. We konden het goed met elkaar vinden. We hadden niets gemeen natuurlijk, behalve dat we allebei fans waren van de Red Sox. Dat was ook de reden van mijn reis. De Boston Red Sox konden voor het eerst sinds 1918 de World Series winnen en daar moest ik bij zijn. Maar ja, mijn kaartjes waren ook gestolen dus dat ging niet door. Danny en ik werden op dezelfde dag uit het ziekenhuis ontslagen en hij vroeg of ik een paar dagen bij hem wilde logeren. Hij was enig kind en zijn ouders werkten overdag. Ik wist dat er hem een plezier mee zou doen en ik kon toch nog niet naar huis. De politie deed nog onderzoek naar de overval en de ambassade was druk bezig met mijn identiteitspapieren.”
“Maar de wedstrijd? Je zei dat je kaartjes ook waren gestolen.”
“Danny en zijn vader zouden ook gaan, en toen Danny’s vader mijn verhaal hoorde en zag hoe goed ik met zijn zoon kon opschieten…”
“Aaah wat lief! Je kreeg zijn kaartje?”
“Ja, maar luister, nou komt het mooiste. De Red Sox wonnen die wedstrijd en daarmee ook de World Series. En ze wonnen ‘m met een homerun in de negende inning. Als je iets van honkbal weet, dan snap je hoe uniek dat is.”
“En dit is de bal waarmee…”
“Dit is de bal waarmee de Red Sox na 86 jaar de World Series wonnen!”
“Nee! Jij ving hem!?”
“Danny ving hem. Je had ‘m moeten zien. Die jongen was zó blij.”
“En hij gaf ‘m aan jou?”
“Nee, hij…“
“Huil je nou? Schatje, wat is er?”
“Drie maanden later werd er bij de post een pakje afgegeven. Die bal zat er in. Met een brief van Danny’s vader. Danny’s kanker was teruggekomen. Sneller en heftiger dit keer. Het was een verloren wedstrijd. Danny wilde dat ik de bal zou krijgen.”
Mijn excuses aan de coach van
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Ik was meteen gegrepen door
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Bart, mij heb je deze week.
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Zeer sterk verhaal, Bart. Ook
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Je hebt de emotie in een
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Bart, Een knap geschreven
Lid sinds
9 jaar 5 maandenRol
Misschien wat over de top.
Lid sinds
9 jaarRol
Bedankt Resa, Dos, Richard,
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Als ik zo vrij mag zijn ...
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Natuurlijk mag je zo vrij
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Ik vind het einde mooi: het
Lid sinds
10 jaarRol
Door het verhaal in te korten
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Ha Bart, Op een of andere
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Bart, Ik lees vooral kritiek
Lid sinds
16 jaar 7 maandenRol
@Bart, met zoveel (met name
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Dat vertel ik nog wel een
Lid sinds
15 jaar 6 maandenRol
Dag Bart, mooi verhaal met
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Allemaal bedankt voor het
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Ik vond het prettig om te
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol