Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #68 - Het nieuwe meisje

“En… deze?” Hij voelde haar vinger langzaam over zijn been gaan en draaide zich op zijn zij, zodat ze de ruim tien centimeter lange reep geribbelde huid die dwars over zijn rechterkuit liep, beter kon zien. “Voetbal. Die gast had van die metalen noppen. Zijn nu verboden. Die krengen gaan overal doorheen. Het leuke is, we speelden op kunstgras.” Ze streelde nog steeds met haar vinger over de randen van het littekenweefsel. “Snap ik niet, wat is daar zo leuk aan?” “Het bloed, het gaat er niet uit. Je kunt nu nog steeds zien waar het is gebeurd, net buiten het strafschopgebied.” Hij draaide zich terug op zijn buik. “Vet, dat moet je me laten zien.” Hij moest lachen. De meeste meisjes gruwelen van bloed maar zij was anders. Dit was haar tweede dag op zijn school en ze was hem gelijk opgevallen. Duidelijk een buitenbeentje, maar niet omdat ze nieuw was. Er was iets met haar en hij wilde dolgraag ontdekken wat dat was. Dat ze nu al op haar slaapkamer elkaars lichamen aan het verkennen waren was veelbelovend. “En hoe kom je hier aan?” Hij had twee kleine puntjes gezien, in haar nek, ongeveer drie centimeter uit elkaar. Hij schoof haar donkere krullen opzij om ze beter te kunnen zien. “O, dat is een lang verhaal,” ze bewoog haar hand naar haar nek waardoor boven haar broekriem een streep van haar buik zichbaar werd, “dat vertel ik je la—“ “En dit, wat is dit?” Hij had iets gezien op haar buik en trok haar t-shirt omhoog. Langzaam want hij wist niet hoe ver ze hem zou laten gaan. “Deze?” vroeg ze terwijl ze zelf het shirt tot boven haar BH optrok, “die is van de autopsie.” De nog bloederige streep liep van haar buik naar boven, tussen haar borsten door en vertakte daar naar haar schouders. “Wauw…!” zijn mond viel open in een mix van verbazing en bewondering. De temperatuur leek ineens tien graden te dalen. “Maar… autopsie zeg je? Dat is toch als je…” Ze liet hem alles zien die middag in haar tienerkamer en hij stak er veel van op. Hij kreeg er zelfs een paar littekens bij.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
"Hij had iets gezien op haar buik en trok haar t-shirt omhoog." Door deze zin ging in mijn gedachte het t-shirt volledig omhoog. Om vervolgens door deze zin "Langzaam want hij wist niet hoe ver ze hem zou laten gaan" weer eerst volledig omlaag en langzaam omhoog te gaan. Dit komt door de volgorde waarin je het schrijft. Suggestie: "Hij had iets gezien op haar buik. Voorzichtig trok hij haar t-shirt omhoog, langzaam, want hij wist niet hoe ver ze hem zou laten gaan."
Dat is inderdaad beter, Ook al omdat ik iets van een erotische spanning wilde inbouwen en dan is temporiseren heel belangrijk. Bedankt voor de tips!

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Schrijfcoach Corrie # 16, graag reageer ik op deze suggestie. Valt 'want' niet binnen de categorie 'overbodige uitleg'? Zoals immers, vandaar, vanwege, waardoor en nog andere. Door het gebruik hiervan vertel je de lezer hoe ze een situatie moeten zien en niet hoe ze het kunnen beleven. Wat vind jij hiervan? (bron: Mosterd voor de maaltijd)
Hoi Mili, ook jij bedankt voor het lezen. Mosterd voor de maaltijd staat boordevol goede tips en regels, maar net als met alle schrijfregels zijn het geen wetten. Soms wil je iets zó schrijven dat het soepel leest en andere keer wil je misschien een hele mooie zin schrijven. Verschillende doelen vragen verschillende middelen. Daarnaast ben ik een heel andere schrijver dan Leonardo. Zijn "fictieve droom" is hem heilig, en daar is niets mis mee, zeker niet als je spannende verhalen schrijft. Ik heb mijn draai als schrijver nog lang niet gevonden en experimenteer mer verschillende stijlen en genres, en in sommige daarvan is het helemaal niet erg als de 'de schrijver kunt horen' of als lezer instructies krijgt hoe je iets moet lezen (Dickens en Twain zijn er groot mee geworden :))

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Schrijfcoach Corrie # 16, graag reageer ik op deze suggestie. Valt 'want' niet binnen de categorie 'overbodige uitleg'? Zoals immers, vandaar, vanwege, waardoor en nog andere. Door het gebruik hiervan vertel je de lezer hoe ze een situatie moeten zien en niet hoe ze het kunnen beleven. Wat vind jij hiervan? (bron: Mosterd voor de maaltijd)
Hoi Mili, ook jij bedankt voor het lezen. Mosterd voor de maaltijd staat boordevol goede tips en regels, maar net als met alle schrijfregels zijn het geen wetten. Soms wil je iets zó schrijven dat het soepel leest en andere keer wil je misschien een hele mooie zin schrijven. Verschillende doelen vragen verschillende middelen. Daarnaast ben ik een heel andere schrijver dan Leonardo. Zijn "fictieve droom" is hem heilig, en daar is niets mis mee, zeker niet als je spannende verhalen schrijft. Ik heb mijn draai als schrijver nog lang niet gevonden en experimenteer mer verschillende stijlen en genres, en in sommige daarvan is het helemaal niet erg als de 'de schrijver kunt horen' of als lezer instructies krijgt hoe je iets moet lezen (Dickens en Twain zijn er groot mee geworden :))

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, Han, Eline, Tja, Marietje en Meta, bedankt voor het lezen en de mooie commentaren. Resa, ik had jou nog niet eerder gezien hier, geloof ik, maar met zo'n fijn compliment heb je een goeie binnenkomer! :)

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Eén dingetje dat voor mij minder goed liep: “Voetbal. Die gast had van die metalen noppen. Zijn nu verboden. Die krengen gaan overal doorheen. Het leuke is, we speelden op kunstgras.” Ze streelde nog steeds met haar vinger over de randen van het littekenweefsel. “Snap ik niet, wat is daar zo leuk aan?” Ik zou de tekst ""Ze streelde nog steeds met haar vinger over de randen van het littekenweefsel" ná de tekst "Snap ik niet, wat is daar zo leuk aan" zetten. Je bent weliswaar op een nieuwe regel begonnen met "Ze streelde", toch raakte ik even met de personen in de war. Maar dat is persoonlijk. Technisch is het goed. Met veel plezier gelezen!
Allereerst bedankt dat je het zo zorgvuldig hebt gelezen, Willemina, Ik heb je suggestie bekeken maar het komt bij mij een beetje geforceerd over. Er is volgens mij geen onduidelijkheid over wie "...Het leuke is, we speelden op kunstgras" zegt. Volgens mij kan er dan ook geen onduidelijkheid zijn over wie daarop reageert.
Bart, Technisch klopt het en ik snap ook dat er voor jou geen onduidelijkheid is over wie wat zegt. Toch moest ik zelf na de zin `ze streelde nog steeds, enz.´ terug scrollen omdat die zin gevoelsmatig bij de daaraan voorafgaande tekst hoorde. Dat komt denk ik door het gebruik van ´nog steeds´ (dus terwijl ze sprak, zo las ik dat - terwijl ze luisterde, zo bedoel jij het). Ik raakte erdoor in verwarring. Het zal wel aan mij liggen want ik lees niemand anders hierover in de reacties. Het is een gevoel.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Schrijfcoach Corrie # 16, graag reageer ik op deze suggestie. Valt 'want' niet binnen de categorie 'overbodige uitleg'? Zoals immers, vandaar, vanwege, waardoor en nog andere. Door het gebruik hiervan vertel je de lezer hoe ze een situatie moeten zien en niet hoe ze het kunnen beleven. Wat vind jij hiervan? (bron: Mosterd voor de maaltijd)
Hoi Mili, ook jij bedankt voor het lezen. Mosterd voor de maaltijd staat boordevol goede tips en regels, maar net als met alle schrijfregels zijn het geen wetten. Soms wil je iets zó schrijven dat het soepel leest en andere keer wil je misschien een hele mooie zin schrijven. Verschillende doelen vragen verschillende middelen. Daarnaast ben ik een heel andere schrijver dan Leonardo. Zijn "fictieve droom" is hem heilig, en daar is niets mis mee, zeker niet als je spannende verhalen schrijft. Ik heb mijn draai als schrijver nog lang niet gevonden en experimenteer mer verschillende stijlen en genres, en in sommige daarvan is het helemaal niet erg als de 'de schrijver kunt horen' of als lezer instructies krijgt hoe je iets moet lezen (Dickens en Twain zijn er groot mee geworden :))
Werd ik geroepen? :) Bedankt, Bart, voor je vriendelijke woorden re Mosterd voor de maaltijd. Het beginsel van de "fictieve droom" is inderdaad voor mij een axioma wanneer het gaat om fictie. Je schrijft immers per definitie een nepverhaal en zodra de lezer eraan wordt herinnerd dat het niet echt is, verstoor je zijn onderdompeling, zijn transport naar een andere realiteit die voor hem "echt" moet voelen om er maximaal van te genieten. In de laatste Schrijven Magazine (okt-2015) zegt Frank Noë daar ook wat over ("suspension of disbelief"). De verstoring van de "droom" (ik ga niet met je mee dat het vooral gelieerd is aan spannende verhalen; immers elk fictieverhaal is per definitie nep) treedt op als de rationaliteit op de voorgrond treedt. Verstoringen zijn voor mij (onder meer): (grove) taal- of stijlfouten, ongeloofwaardigheid, mooischrijverij die niet past bij de denkwereld of sociale klasse van het personage, uitleg (appelleert immers aan ratio), perspectiefwisselingen in een scène, onlogische reacties van personages, regie door de schrijver. De "regels" zijn niets anders dan uitwerkingen van dit axioma, zo is mijn overtuiging. Ze met voeten treden is op zichzelf prima, zolang je het axioma - het principe van de fictieve droom - maar niet frustreert. Uiteindelijk is de kunst van het schrijven gelegen in de "delivery". Het is ontegenzeggelijk waar dat lezers verschillende belevingen hebben. De een is met weinig moeite in de droom te trekken, de ander blijft lang in analytische (rationele) modus. Die eerste is voor mij, als schrijver, geen uitdaging. Die ander in de droom krijgen en houden, ja, dat is degene op wie ik mijn inspanningen richt. Het is niet aan mij om schrijvers te overtuigen van mijn gelijk, zo daar al sprake van is. Het is wel mijn baken en voor mij de manier om mezelf als schrijver te verbeteren. Wellicht help ik een ander ook met dit inzicht.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
'Rules are made to be broken. If you follow the rules of craft too scrupulously, you’ll likely end up with a story that’s more of an A+ assignment than a vibrant work of art. The great writers usually break a few rules, and the greater the writer the larger the transgressions. James Joyce opened the floodgates of the human mind, letting the prose gush higher and farther and weirder than ever before. Ernest Hemingway kicked all of what he called the “bullshit” out of prose (even when he wrote about bulls), making prose simpler than was ever thought acceptable.' Uittreksel van: Gotham Writers' Workshop. 'Writing Fiction'. iBooks. We zullen het nooit helemaal eens worden, Leonardo, en dat is mooi. Dat houdt ons scherp. Ik heb veel boeken gelezen van o.a. Charles Dickens en Mark Twain die er niet voor terugdeinzen om bewust die fictieve droom te verstoren. Maar recenter, Terry Pratchett bijvoorbeeld, was als verteller ook vaak duidelijk aanwezig. Natuurlijk geldt de regel voor veel meer dan spannende boeken. Wat ik bedoelde is dat wanneer je de regel breekt, je dat misschien beter niet bij spannende boeken kunt doen. Bedankt voor je bijdrage.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De laatste twee zinnen, had er ook eentje kunnen zijn. Alleen de laatste zin. Om de discussie in het midden te laten. Ik vind het verhaal erg leuk en lekker spannend om te lezen. Het smaakt naar meer.