#61 klunzige moordenaar

Ik sjouw me een breuk hier en ik zie geen hand voor ogen. Van alle onzalige plannen waarin Henk mij betrokken heeft, is dit wel het alleronzaligste. “Jan?” “Hmmm.” “Jan!” “Ja, wat nou?” “Schiet eens op.” Schiet eens op. Schiet eens op. Lekker makkelijk lullen. Hij laat mij met dat lijk slepen. “Jan?” “Ja. Ik … Godversetakketering!” “Wat?” “Hij past niet door de deur.” “Natuurlijk wel.” “Ja, ja, 'tuurlijk wel. Maar niet dwars. Help eens effe dan. Pak jij zijn voeten.” “Okee. Daar gaat 'ie.” “Au!” “Wat nu weer?” “Die lulhannes heeft een of ander kutkassie op z'n overloop gepoot.” “Kijk dan ook -” “Au! Godgloeiendegodvergetendrietieten!” “uit waar je loopt. Welke idioot ziet er nu een compleet trapgat over het hoofd?” “De idioot die jij achterwaarts met een lijk door het donker laat zeulen.” “Ssst man. Wil je betrapt worden ofzo dan? Kom terug en doe stil.” Doe stil. Doe stil. Ik zal hem eens achterover van de trap afflikkeren. Kijken of 'ie dan nog zo stil wil doen. “Jan?” “Ja?” “Nu rustig, hè? Ik zet de kofferbak vast open, jij draagt hem naar buiten en mikt hem er zo in.” “Jaja.” “Psssst … nu.” “Okido -” “Pas -” “kolere!” “op voor het stoepje.”