opdracht#58- Prijskiller

Marietje, Ja, mooi mythologisch ingevuld. Goed gedaan.

alleen de titel vind ik dan weer niet passen maar misschien mis ik iets

Het is een beeld, een belevenis zoals alleen jij die kan scheppen, Marietje! ik vind het héérlijk.

Goh, deze opdracht schenkt mooie verhalen. Ik moet er nog aan beginnen, maar na al het moois dat jullie schrijven, denk ik er aan om maar een haiku te dichten! :o al heb ik de regels van deze kunst nog niet onder mijn vleugels!

Hij slaat wel snel om in het accepteren van de dood, of is dat nou net jouw boodschap?: Eerst negatieven emoties: "De hitte verlamt mijn vleugels. Angst neemt het roer over. Paniek borrelt in me op. Armen en benen zoeken ongecontroleerd houvast." Dan de dood: "Tevergeefs." Acceptatie: "Zeemeerminnen klappen met hun staart. Neptunus zwaait met zijn drietand de zee open. Ik omarm mijn eeuwige vrijheid."

Ik hou vooral van het zinnetje 'Als een kompas vliegt vader voorop. ' Het zijn slechts een paar woorden, maar ze zeggen zoveel. Ik sluit me ook aan bij Marcus dat hij zijn dood wel snel accepteert. Ik zou je voorlaatste alinea misschien iets meer uitbouwen. Wellicht kan het krachtiger. Los daarvan is je verhaal zeer mooi geschreven. Kortom: ik heb je verhaal graag gelezen.

Ik vind juist de acceptatie van de onvermijdelijkheid zo bevrijdend. Als het dan toch onafwendbaar is, laat het dan maar ten volle op me af komen, zoiets. Het betekent ook afstand nemen van het lichaam en zijn pijn, nou ja, voor mij dan toch. Knap verhaal. Graag gelezen.

Een poëtische Icarus. 'Mijn aanwezigheid drijft de wolken uiteen'. Die zin is erg mooi.

Mooi met de omstandigheden gespeeld. Jammer dat hij vleugellam werd. Als titel zou ik ook eerder voor Tussen hemel en aarde hebben gekozen.

Wel een mooi contrast; dat hij een hoge prijs moet betalen voor zijn vrijheid terwijl hij al 'zo vrij als een vogel was.' Leuk verhaal.

Mooischrijverij, maar niet erg gepast.

Hallo Marietje Een mooi verhaal. Ik vind het bijna dichterlijk geschreven :)

Hoi Marietje, Een mooi verhaal wat ik graag heb gelezen, Knap gedaan!

Zeemeerminnen klappen met hun staart. Neptunus zwaait met zijn drietand de zee open.

Een invulling waarin meerdere mythologische figuren op het toneel verschenen Ik heb het graag gelezen

Dag Marietje, Die titel doet (ook) voor mij afbreuk aan de mooie inhoud.

(Vandaag ben ik blijkbaar ook in een muggenzifterige bui. Hadden de oude Grieken al een kompas?)