Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 11 juni 2015 - 10:56

opdracht#58- Prijskiller

Prijskiller Ik word omringd door eindeloos blauw met plukken wit. Het turquoise van het water ligt ingepakt tussen het grauwe groen van het land. Hier zijn geen levende wezens meer zichtbaar, alleen dat wat door de mens is gecreëerd. Mijn aanwezigheid drijft de wolken uiteen. Het licht glinstert in het condens dat mijn huid streelt. De wind suizelt mijn hoofd leeg. Als een kompas vliegt vader voorop. De zon lokt. Wat als ik mijn eigen koers bepaal? Ik ga de strijd met de zwaartekracht aan. Moeiteloos schiet ik omhoog. Ik hoor vader waarschuwen. Verslavend is de overwinning. Ik zweef als een jonge god. Uranus knikt me minzaam toe. De hitte verlamt mijn vleugels. Angst neemt het roer over. Paniek borrelt in me op. Armen en benen zoeken ongecontroleerd houvast. Tevergeefs. Zeemeerminnen klappen met hun staart. Neptunus zwaait met zijn drietand de zee open. Ik omarm mijn eeuwige vrijheid.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilithx 11 juni 2015 - 12:28
Het is een beeld, een belevenis zoals alleen jij die kan scheppen, Marietje! ik vind het héérlijk.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 11 juni 2015 - 13:32
Goh, deze opdracht schenkt mooie verhalen. Ik moet er nog aan beginnen, maar na al het moois dat jullie schrijven, denk ik er aan om maar een haiku te dichten! :o al heb ik de regels van deze kunst nog niet onder mijn vleugels!

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marcus Airuleus 11 juni 2015 - 13:46
Hij slaat wel snel om in het accepteren van de dood, of is dat nou net jouw boodschap?: Eerst negatieven emoties: "De hitte verlamt mijn vleugels. Angst neemt het roer over. Paniek borrelt in me op. Armen en benen zoeken ongecontroleerd houvast." Dan de dood: "Tevergeefs." Acceptatie: "Zeemeerminnen klappen met hun staart. Neptunus zwaait met zijn drietand de zee open. Ik omarm mijn eeuwige vrijheid."

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fideel 11 juni 2015 - 13:58
Ik hou vooral van het zinnetje 'Als een kompas vliegt vader voorop. ' Het zijn slechts een paar woorden, maar ze zeggen zoveel. Ik sluit me ook aan bij Marcus dat hij zijn dood wel snel accepteert. Ik zou je voorlaatste alinea misschien iets meer uitbouwen. Wellicht kan het krachtiger. Los daarvan is je verhaal zeer mooi geschreven. Kortom: ik heb je verhaal graag gelezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marcker 11 juni 2015 - 17:15
Ik vind juist de acceptatie van de onvermijdelijkheid zo bevrijdend. Als het dan toch onafwendbaar is, laat het dan maar ten volle op me af komen, zoiets. Het betekent ook afstand nemen van het lichaam en zijn pijn, nou ja, voor mij dan toch. Knap verhaal. Graag gelezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tja 11 juni 2015 - 20:32
Mooi met de omstandigheden gespeeld. Jammer dat hij vleugellam werd. Als titel zou ik ook eerder voor Tussen hemel en aarde hebben gekozen.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 0:26
Marietje, Ja, mooi mythologisch ingevuld. Goed gedaan.
Bedankt! :)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 0:33
alleen de titel vind ik dan weer niet passen maar misschien mis ik iets
Ja, die titel. :rolleyes: Ik twijfel ook dus het is zeker discutabel. Ik zal uitleggen hoe ik er toe kom: De achterliggende gedachte is dat Icarus een hoge prijs betaald voor zijn vrijheid: hij moet het met de dood bekopen. Daar zocht ik 1 woord voor. Ik stuitte tijdens googlen op prijskiller. Een woord van deze tijd en dat trekt deze oud mythe meteen naar 2015 waar de les nog steeds toepasselijk is! Misschien is - Onbetaalbaar- beter? Of -Priceless- Bedankt voor je reactie! :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 0:34
Het is een beeld, een belevenis zoals alleen jij die kan scheppen, Marietje! ik vind het héérlijk.
Wat een mooi compliment! :o Dank je wel! :)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 0:36
Goh, deze opdracht schenkt mooie verhalen. Ik moet er nog aan beginnen, maar na al het moois dat jullie schrijven, denk ik er aan om maar een haiku te dichten! :o al heb ik de regels van deze kunst nog niet onder mijn vleugels!
:D Jouw invulling intussen gelezen en als dat een haiku is moet je inderdaad nog eens onder je vleugels kijken! :D Bedankt!

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 0:52
Hij slaat wel snel om in het accepteren van de dood, of is dat nou net jouw boodschap?: Eerst negatieven emoties: "De hitte verlamt mijn vleugels. Angst neemt het roer over. Paniek borrelt in me op. Armen en benen zoeken ongecontroleerd houvast." Dan de dood: "Tevergeefs." Acceptatie: "Zeemeerminnen klappen met hun staart. Neptunus zwaait met zijn drietand de zee open. Ik omarm mijn eeuwige vrijheid."
Dat is inderdaad mijn boodschap. Zie ook @Marcker zijn reactie #7. Wel mooi dat jij de fases van het proces eruit haalt. Hoewel 'tevergeefs' niet de dood hoeft te betekenen. Hij kan ook verder leven als een god in zee tussen de zeemeerminnen. Neptunus is een oude man intussen. ;) Bedankt voor je kritische blik! :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pater Anthony 12 juni 2015 - 0:39
Wel een mooi contrast; dat hij een hoge prijs moet betalen voor zijn vrijheid terwijl hij al 'zo vrij als een vogel was.' Leuk verhaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 0:49
Ik hou vooral van het zinnetje 'Als een kompas vliegt vader voorop. ' Het zijn slechts een paar woorden, maar ze zeggen zoveel. Ik sluit me ook aan bij Marcus dat hij zijn dood wel snel accepteert. Ik zou je voorlaatste alinea misschien iets meer uitbouwen. Wellicht kan het krachtiger. Los daarvan is je verhaal zeer mooi geschreven. Kortom: ik heb je verhaal graag gelezen.
M.b.t. zijn acceptatie van de dood: wie wil er niet tussen de zeemeerminnen zwemmen? ;) Bovendien gaat vallen sneller dan stijgen. Bovendien laat Uranus hem niet toe in de hemel maar Neptunus verwelkomt hem in het water. Zijn lot is onvermijdelijk en hij was ook nog eens gewaarschuwd door zijn vader! Zie ook mijn reactie #14. Bedankt voor je compliment en het reageren!

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 23:15
Ik vind juist de acceptatie van de onvermijdelijkheid zo bevrijdend. Als het dan toch onafwendbaar is, laat het dan maar ten volle op me af komen, zoiets. Het betekent ook afstand nemen van het lichaam en zijn pijn, nou ja, voor mij dan toch. Knap verhaal. Graag gelezen.
Juist dat bedoelde ik! :nod: Bedankt voor je reactie. :)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 23:17
Een poëtische Icarus. 'Mijn aanwezigheid drijft de wolken uiteen'. Die zin is erg mooi.
Bedankt! :)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 23:18
Mooi met de omstandigheden gespeeld. Jammer dat hij vleugellam werd. Als titel zou ik ook eerder voor Tussen hemel en aarde hebben gekozen.
Vleugellam. :D Bedankt voor het lezen en reageren! :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 23:20
Wel een mooi contrast; dat hij een hoge prijs moet betalen voor zijn vrijheid terwijl hij al 'zo vrij als een vogel was.' Leuk verhaal.
Dank je wel! :) Ik ben blij dat zijn hoge prijs voor zijn uiteindelijke vrijheid duidelijk is. Een soort overtreffende trap- het gras is altijd groener aan de overkant- zoiets maar voor niets gaat de zon op. ;)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 23:23
Mooischrijverij, maar niet erg gepast.
Zou jij jouw reactie kunnen verduidelijken? Dan kan het een leerzame feedback worden voor mij. Alvast bedankt! :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 12 juni 2015 - 23:26
Hoi Marietje, Een mooi verhaal wat ik graag heb gelezen, Knap gedaan!
Jij ook bedankt voor jouw positieve reactie! :)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Woodpecker 13 juni 2015 - 18:48
Dag Marietje, Die titel doet (ook) voor mij afbreuk aan de mooie inhoud.
Zeemeerminnen klappen met hun staart. Neptunus zwaait met zijn drietand de zee open.
:thumbsup: (Vandaag ben ik blijkbaar ook in een muggenzifterige bui. Hadden de oude Grieken al een kompas?)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 14 juni 2015 - 11:09
Een invulling waarin meerdere mythologische figuren op het toneel verschenen Ik heb het graag gelezen
Dank je wel! :)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 14 juni 2015 - 11:22
Dag Marietje, Die titel doet (ook) voor mij afbreuk aan de mooie inhoud.
Bedankt voor de bevestiging en het compliment. Afbreuk is natuurlijk niet mijn bedoeling! De titel heeft inderdaad iets goedkoops. :nod:
(Vandaag ben ik blijkbaar ook in een muggenzifterige bui. Hadden de oude Grieken al een kompas?)
Klopt de oude Grieken kenden het kompas niet. Wat dat betreft heb je een punt. Dus vraag ik me af: De beleving kan niet werkelijk geschreven zijn door Icarus, die leeft immers niet meer. Dat weet de lezer. Bovendien is het een mythe. Het is dus voor de lezer duidelijk dat het een inleving is van de schrijver ( in dit geval van mij), is het dan storend dat ik het woord kompas gebruik omdat iedereen die het nu leest weet wat een kompas is? Haalt het woord -kompas- de lezer uit zijn 'fictieve droom' of niet omdat het een algemeen bekend/ geaccepteerd woord is? Ik ben zeer benieuwd naar de reacties! :? Bedankt voor je intrigerende reactie! :thumbsup: