Over begaafde mensen (geleerden, wetenschappers, ...) die, bij leven, niet de erkenning kregen die hen toekwam. Het zijn er velen. Terwijl ze toch zoveel voor de mensheid betekend hebben/betekenen. Dat bedoel ik met 'helden'. Het gedicht is beeldend. Welk beeld begrijp je niet?

'het gaat waarschijnlijk over alle onzichtbare en soms miskende talenten? Dat papa een held kan zijn terwijl je dat niet weet doet me denken aan een documentaire over Eels. Die zanger kwam er pas jaren na de dood van zijn vader achter dat de beste man een genie en een alom gerespecteerde wetenschapper was (in kleine wetenschappelijke kring) onder meer ontdekker van 'the parallel universe'. Een prachtige docu https://www.youtube.com/watch?v=ZnnA3sgMXCI' @ Anthony: Ik gaf (in mijn antwoord aan Janp #2) een voorbeeld met geleerden, wetenschappers, enz., ook omdat ik het in mijn gedichtje symbolisch over (geschreven) letters heb (teksten, formules) en boeken. Maar het gaat me inderdaad om alle onzichtbare en soms miskende talenten. Veel dank voor de link naar die prachtige docu, ik herken veel. Hoewel ik gelukkig meer van mijn vader mee heb mogen maken en altijd heb geweten wie hij was (voor zover men dat kan weten), bleven er ondoorgrondelijke oorden in zijn brijn. Het zijn de oorden waar ik nog steeds een weg in probeer te vinden. Hij heeft er, zoals velen, vaak zo alleen voor gestaan. Maar ik wil niet dat hij er alleen gestaan heeft om te vervagen of gewist te worden. In deze opdracht, waar ons gevraagd werd iets te schrijven 'naar aanleiding van iets opvallends dat je gehoord of gezien hebt', drong het autobiografische zich aan mij op.

@ Pim: Dank voor het lezen en je bevindingen. Veel is op meerdere manieren te interpreteren, een herkenning is een mooi compliment. @ Angelieke: Ik begrijp dat het wat raadselachtig kan zijn, soms overkomt me dat. Ik zal proberen volgende week een duidelijker verhaaltje te vertellen. Maar beloven kan ik het niet.. ;) Bedankt voor het lezen.

"schrijven is uitvinden wat er in je leeft op dit papier heeft hij dat geprobeerd .... dit is wat hij met zijn hand maakte, deze letters, ze zijn zo van hemzelf dat hij terugkeert - hij is er weer.... en tegelijk is het niets anders dan papier dat verstoft, inkt die verbleekt..." Ryn, dit is zo wat ik voel... Je hebt gelijk, het introducerende stukje tekst is om het verband te leggen naar de opdracht, de boodschap zit inderdaad in het gedicht.

@ Lilithx: Wat wonderlijk dat je het zo leest. Ik snap dat er dan hele bizarre beelden kunnen ontstaan! Maar mijn beeld is hier dus eigenlijk dat er door/voor hen (die onopgevallen, vergeten helden) ooit papier met letters is gehakt, waarin 'gehakt' een voltooid deelwoord is en geen zelfstandig naamwoord ;) . Ze (de helden) hebben er zelf letterlijk gestaan, lieten sporen achter op papier, in boeken (tussen kaften). Het is een metafoor; het papier (waarvoor weer bomen omgehakt zijn) is een soort van 'gekliefd' met letters, ik denk dan bijv. aan de oude typemachines die de letters min of meer in het papier 'sloegen'. Maar ook (symbolisch) aan het gevecht van hun denken tegenover het lege blad/papier/doek dat nog de betekenis van hun geesteskind moet krijgen. (Mischien kan ik beter het werkwoord 'klieven' gebruiken i.pl.v. 'hakken'.) Met het contrast op de schermen bedoel ik de huidige manier van schrijven, door 'de dochters' (de volgende generatie). Van wie de letters/teksten niet vervagen, maar gewist kunnen worden. Vóór dat waarschijnlijke vervagen/wissen bleven ze (de teksten, formules, tekeningen enz.., cq de helden) 'benauwd' tussen de kaften van een boek of ergens in het werkgeheugen van een computer (die printplaten met elektronica zijn in mijn hoofd 'een doolhof van versmeltingen'). Wil je het in dit licht misschien nog eens lezen? :) Dankjewel voor je reactie!

Ryn, dank je. Ik weet het... Ik zal proberen het niet meer te doen. (Alleen als zelfs jij er geen touw meer aan vast kan knopen ;) Dat moet je me dan wel zeggen hoor! ) @ Tja en Blavatski, dank voor het lezen. :) Lilithx, ik neem niets verkeerd op. Ik kan me persoonlijk qua ritme en beeld niet helemaal vinden in jouw versie, maar je geeft me de voldoening dat jij nu een beter gevoel hebt bij mijn tekst. (Alleen zou ik mijn vader nooit 'vader' noemen.) Dank voor je reacties en oprechte bevindingen! :{} @ Jules: Soms ben ik inderdaad best een warhoofd, maar dan toch een relatief helder warhoofd, denk ik. Je kan er altijd wel op vertrouwen dat er een zekere logica achter schuilt. ;) Ik zal die voortaan maar niet meer zo expliciet toelichten, want het blijft toch een kwestie van smaak. En ieder zijn eigen inzicht natuurlijk. (Maar geloof me, er zijn nog veel 'warrigere' gedichten :nod:) Dank voor het lezen en jouw eerlijke reactie!

Dankjewel Anne voor jouw mooie interpretatie. Een cadeautje uit mijn hart voor vaderdag, bij deze :)