schrijfopdracht# 54- Bad mobile

Bad mobile Ze drukt bij de kelderdeur op de afstandsbediening. Het ontgrendelen van het slot doorbreekt de stilte in de parkeergarage. De bewegingsmelders laten de tl-lampen aanfloepen die haar begeleiden naar haar auto. Ze smijt haar tas op de bijrijdersstoel, start en sluit haar portier. Wielen piepen. De dichte slagboom laat de remlichten branden. Ze schiet naar voren, maakt haar veiligheidsriem vast en tapt met haar voet tegen het gaspedaal. Nipt glipt ze onder de slagboom door omhoog, linksaf de stille straat op. In haar achteruitkijkspiegel ziet ze hoe opstuivende bladeren rood worden belicht. De remlichten spannen samen met het stoplicht en zetten de donkere straat in een helse gloed. Onrust bezet haar buik en eist een actie. Haar rechtervoet geeft gehoor, haar linkervoet geeft de vrijheid. De motor loeit, het gegrom vult de kleine ruimte. Spinnende wielen gillen door de nacht. Een lichtflits verzekert haar van een boete. Het stuur trilt. De toerenteller smeekt haar om te schakelen. Ze fronst haar wenkbrauwen en drukt de muziek uit. Waarom is hij niet gekomen? Waarom krijg ik al achtentwintig en een half uur geen contact met hem? Het licht van de lantaarnpalen beschijnen steeds korter de mat zwarte auto. De bebouwing ervaart ze als een donkere streep. Op de automatische piloot rijdt ze Rotterdam uit, richting Parijs. Dit is de eerste keer dat ze opziet tegen de lange rit naar zijn huis.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje, ik sluit mij aan bij @schrijvenmaar in #25, laatste alinea.
:thumbsup: Bedank: ik dus ook! Nu hebben we naast onze postduif, het nachtelijk schrijven etc., nog meer gemeen! ;) Een goede nacht! :{}
20 mei 2015 - 1:32

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marietje Het is inderdaad moeilijk om voor een ander te bepalen wat belangrijke tekst is. Als je mijn mening vraagt, denk ik dat het juist scherper wordt als je het inkort. Ik zou het hoofdstuk beginnen met... ze smijt haar tas op de bijrijdersstoel en knalt haar portier dicht.... Dan ben ik meteen met haar verbonden. Ik word gauw afgeleid door omliggende dingen. Maar ook dat is persoonlijk., zelf schrijf ik natuurlijk eenvoudig. Als je schrijft.... ze schiet naar voren, ze doet haar veilheidsriem vast en tapt met haar voet.... zit ik te bedenken wat doet ze nu allemaal, en ondanks dat het show is, komt het vertellerig op mij over. Maar goed, zelf worstel ik met mijn eigen manuscripten daar ook mee om, en iedereen heeft natuurlijk zijn eigen stijl.
20 mei 2015 - 12:59