Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #52 - Wetenschappelijk onderzoek

‘Hallo,’ ze steekt haar hand uit. ‘Goedemiddag,’ groet ik terug en ik pak haar hand vast. Gisteren staarde ik de hele dag in de spiegel terwijl ik me probeerde voor te stellen hoe het zou zijn wanneer ik haar zou zien. ‘Het is alsof ik in een spiegel kijk,’ giechelt ze nerveus. We hebben dezelfde lach schiet het door me heen. ‘Gek dat we al die jaren bij elkaar haast om de hoek hebben gewoond.’ Ze knikt: ‘En al die tijd wisten we van niks.’ Het voelt vertrouwd, wanneer ik haar aankijk is het alsof ik haar mijn hele leven al ken. ‘Het is toch ook te zot voor woorden, niet waar?’ ‘Inderdaad en ik al die tijd maar denken dat ik geen broertjes of zusjes had.’ Ik glimlach naar haar. ‘Een kopje thee?’ ‘Graag.’ Ik schenk het kokende water in een kopje en ze kiest mijn favoriete smaak uit: muntthee. ‘En nu?’ vraagt ze me onzeker terwijl ze in haar kopje blaast. ‘Het liefst zou ik die wetenschappers niks meer zeggen.’ ‘Ik vrees dat dat niet kan. We nemen nu eenmaal deel aan het onderzoek.’ ‘Hoe hebben ze dit ooit kunnen doen? Hoe gaan we ooit die verloren 35 jaar inhalen?’ Ik klem mijn tanden op elkaar wanneer ik me realiseer dat anderen over mijn toekomst hebben beslist. ‘We moeten ervoor zorgen dat zoiets nooit meer kan gebeuren.’ Ik knik: ‘Inderdaad.’ Even knipper ik met mijn ogen wanneer ik merk dat ze mijn glimlach glimlacht.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne Borneman, De zussen zijn na de geboorte van elkaar gescheiden. Intrigerend! Om wat voor experiment gaat het en hoe zijn ze van elkaars bestaan op de hoogte gekomen? Hier zit een veel langer verhaal in!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne Borneman, De zussen zijn na de geboorte van elkaar gescheiden. Intrigerend! Om wat voor experiment gaat het en hoe zijn ze van elkaars bestaan op de hoogte gekomen? Hier zit een veel langer verhaal in!
Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal (wat tussen de theorie over genen gepropt stond in mijn biologie boek). De eeneiige tweeling was ter adoptie afgestaan en ze zijn expres gescheiden door wetenschappers. Bij eeneiige tweeling zijn de genen namelijk gelijk, zo konden ze goed zien welke eigenschappen (denk aan gewicht, lengte, IQ) tot stand kwamen door je genen, of door je omgeving. Hoe ze elkaar zijn tegengekomen, geen idee ;).

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anne, Een mooi gegeven heb je hier omschreven. Zou het niet mooi zijn als je het gevoel van de hoofdpersoon nog verder omschrijft. Hoe zijn haar zenuwen eronder in dit verhaal. Het is nogal wat als je weet dat je je tweelingzus gaat ontmoeten.
Gisteren had ik de hele dag in de spiegel gestaard
Deze zin vind ik niet zo lekker. Is geschreven in voltooide tijd. Zou deze beter zijn Gisteren staarde ik voortdurend in de spiegel of Op van de zenuwen over de komende ontmoeting keek ik gisteren om de vijf minuten in de spiegel. Ik kon me niet voorstellen ... etc.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De laatste zin vind ik mooi -dat ze mijn glimlach glimlacht. Dat moet een aparte gewaarwording zijn. Het is best wel een bruut experiment. Vanuit de tweeling gezien. Fascinerend.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een speciaal verhaal. Lijkt me heel vreemd te horen dat je een tweelingzus hebt. Mooi en ontroerend beschreven :o
Dankjewel, Blavatski. Het lijkt mij ook erg vreemd... Sta je opeens oog in oog met je eeneiige tweelingzus.
Hoi Anne, Een mooi gegeven heb je hier omschreven. Zou het niet mooi zijn als je het gevoel van de hoofdpersoon nog verder omschrijft. Hoe zijn haar zenuwen eronder in dit verhaal. Het is nogal wat als je weet dat je je tweelingzus gaat ontmoeten.
Gisteren had ik de hele dag in de spiegel gestaard
Deze zin vind ik niet zo lekker. Is geschreven in voltooide tijd. Zou deze beter zijn Gisteren staarde ik voortdurend in de spiegel of Op van de zenuwen over de komende ontmoeting keek ik gisteren om de vijf minuten in de spiegel. Ik kon me niet voorstellen ... etc.
Dankjewel voor je reactie. Ik moet toegeven dat deze scène niet zo lekker liep. Het duurde lang voor ik hem op papier had. Je haalt de zin eruit waar ik de meeste moeite mee had. Bedankt voor je suggesties, die lopen inderdaad beter, ik zal de zin aanpassen :).
De laatste zin vind ik mooi -dat ze mijn glimlach glimlacht. Dat moet een aparte gewaarwording zijn. Het is best wel een bruut experiment. Vanuit de tweeling gezien. Fascinerend.
Dankjewel voor je reactie :). Ik vind het ook fascinerend. Maar het blijkt dus dat meer verschil zit in IQ, lichaamsgewicht en lichaamslengte wanneer je een eeneiige tweeling apart laat opgroeien. Blijkbaar hangt je intelligentie, gewicht en lengte dus ook deels af van je omgeving (is dat niet heel apart?!).

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, Het is me opgevallen dat je telkens heel originele, soms gewaagde invullingen geeft aan de schrijfopdrachten. (Remember schrijfopdracht 50 - Michel) Ook hier weer iets voor de ideeënmap. Uitwerken! Een gescheiden tweeling, wetenschappelijk gevolgd. Mijn fantasie is al geprikkeld. En dat ook nog eens goed geschreven. Wat gaat dat worden met jou in de toekomst...?

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zie kiest mijn favoriete smaak uit: muntthee. Dat vind ik erg mooi gezegd. De eerste twee zinnen zijn ook mooi. Je beschrijft zo het handen schudden op een intieme manier. Origineel!

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal met een geweldig onderwerp. Leuk dat je inspiratie opdoet in je dagelijkse kost; studieboeken ... Zeker bewaren voor een vervolg!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankjewel voor je reactie smile. Ik vind het ook fascinerend. Maar het blijkt dus dat meer verschil zit in IQ, lichaamsgewicht en lichaamslengte wanneer je een eeneiige tweeling apart laat opgroeien. Blijkbaar hangt je intelligentie, gewicht en lengte dus ook deels af van je omgeving (is dat niet heel apart?!).
Ik heb vaker dingen gelezen over experimenten die met eeneiige tweelingen werden uitgevoerd. Het lijkt me wel logisch dat een groot deel van je ontwikkeling afhangt van de omgeving waarin je opgroeit. Daar zijn veel interessante dingen over te lezen.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb inderdaad wel eens van dat experiment gehoord. Bizar eigenlijk om mensen uit elkaar te halen . Je hebt een mooi ontroerend en sfeervol verhaal neergezet. Vooral die kaatste zin ...ze glimlacht mijn glimlach. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, Het is me opgevallen dat je telkens heel originele, soms gewaagde invullingen geeft aan de schrijfopdrachten. (Remember schrijfopdracht 50 - Michel) Ook hier weer iets voor de ideeënmap. Uitwerken! Een gescheiden tweeling, wetenschappelijk gevolgd. Mijn fantasie is al geprikkeld. En dat ook nog eens goed geschreven. Wat gaat dat worden met jou in de toekomst...?
Dankjewel voor je aardige woorden :). Ik houd er niet zo van om te schrijven over alledaagse dingen, maar dat had je blijkbaar al opgemerkt ;).
Zie kiest mijn favoriete smaak uit: muntthee. Dat vind ik erg mooi gezegd. De eerste twee zinnen zijn ook mooi. Je beschrijft zo het handen schudden op een intieme manier. Origineel!
Dankjewel voor je reactie. Ik ben blij dat je die zinnen mooi vond :). Ik was bang dat het misschien wat te geknutseld over zou komen. Gelukkig is dat niet het geval.
Goed verhaal met een geweldig onderwerp. Leuk dat je inspiratie opdoet in je dagelijkse kost; studieboeken ... Zeker bewaren voor een vervolg!
Wie weet komt het ooit nog terug... ;)
Ik heb inderdaad wel eens van dat experiment gehoord. Bizar eigenlijk om mensen uit elkaar te halen . Je hebt een mooi ontroerend en sfeervol verhaal neergezet. Vooral die kaatste zin ...ze glimlacht mijn glimlach. :thumbsup:
Inderdaad, maar volgens mij worden zo veel broers/zussen uit elkaar gehaald. Dankjewel voor je reactie :).

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Weer een prachtig verhaal, Anne. Je hebt er een prettig leesbaar stuk van gemaakt, hoewel het onderwerp gruwelijk en schandalig is. En taalkundig, volgens mij, foutloos.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Weer een prachtig verhaal, Anne. Je hebt er een prettig leesbaar stuk van gemaakt, hoewel het onderwerp gruwelijk en schandalig is. En taalkundig, volgens mij, foutloos.
Dankjewel :). Ik ben blij dat het foutloos is :nod:.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Anne, Met plezier gelezen. Onderstaande zin is mijn favoriet.
‘ Gisteren staarde ik de hele dag in de spiegel terwijl ik me probeerde voor te stellen hoe het zou zijn wanneer ik haar zou zien.
Functioneel en goed voorstelbaar naar mijn idee. Die zin vind ik een mooie ingang tot het verhaal.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Anne, Met plezier gelezen. Onderstaande zin is mijn favoriet.
‘ Gisteren staarde ik de hele dag in de spiegel terwijl ik me probeerde voor te stellen hoe het zou zijn wanneer ik haar zou zien.
Functioneel en goed voorstelbaar naar mijn idee. Die zin vind ik een mooie ingang tot het verhaal.
Bedankt voor het lezen en je reactie, Woodpecker :).

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, een interessant en goed geschreven verhaal. Het is alsof je in je eigen spiegelbeeld kijkt, maar dan geregisseerd door een ander. Dat zal in het begin heel vreemd zijn en ook wel angstwekkend. Anne, een mooi thema om in een meer omvattender verhaal terug te laten komen.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anne, Als deel van een eeneiige tweeling, kan ik zeggen dat ik vind dat je mooi en kleurrijk verwoord hebt, hoe het is om oog in oog te staan met een identiek individu. Van het scheiden van tweelingen als experiment, krijg ik de kriebels... ik moet er niet aan denken dat iemand mij ooit van mijn zusje had gescheiden :eek: Dat zou overigens wel - na het inzinken van dit gegeven - wat woede hebben aangewakkerd... Daarvoor is dit stukje te kort (en dus ook geen kritiek :)) maar ik lust hier wel meer van. Zoals Janp zegt, zeker voer voor een langer verhaal!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi omschreven gruwelijk verhaal Anna. Diaoloog komt ook heel realistisch over. Snap alleen een dingetje niet; als ze van elkaar gescheiden zijn, hoe kunnen ze dan al die tijd bij elkaar om de hoek hebben gewoond?

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een intrigerend verhaal. Hoe zijn ze elkaar op het spoor gekomen? Waarschijnlijk weet jij dat ook niet.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, een interessant en goed geschreven verhaal. Het is alsof je in je eigen spiegelbeeld kijkt, maar dan geregisseerd door een ander. Dat zal in het begin heel vreemd zijn en ook wel angstwekkend. Anne, een mooi thema om in een meer omvattender verhaal terug te laten komen.
Ik wil nog altijd een keer een familieroman schrijven. Ik denk dat ik daar wat ouder voor moet zijn, dus laat ik dat idee nog rijpen. Dit kan daarvoor een goede aanzet zijn, dus wie weet!
Hoi Anne, Als deel van een eeneiige tweeling, kan ik zeggen dat ik vind dat je mooi en kleurrijk verwoord hebt, hoe het is om oog in oog te staan met een identiek individu. Van het scheiden van tweelingen als experiment, krijg ik de kriebels... ik moet er niet aan denken dat iemand mij ooit van mijn zusje had gescheiden :eek: Dat zou overigens wel - na het inzinken van dit gegeven - wat woede hebben aangewakkerd... Daarvoor is dit stukje te kort (en dus ook geen kritiek :)) maar ik lust hier wel meer van. Zoals Janp zegt, zeker voer voor een langer verhaal!
Dankjewel, ik ben blij dat je het een mooi en goed verwoord verhaal vindt, vooral omdat jij dus een tweelingzus hebt. Ja, de tweeling was erg boos en toen het de media inkwam iedereen eigenlijk, wat heel begrijpelijk is. Bedankt voor je reactie.
Mooi omschreven gruwelijk verhaal Anna. Dialoog komt ook heel realistisch over. Snap alleen een dingetje niet; als ze van elkaar gescheiden zijn, hoe kunnen ze dan al die tijd bij elkaar om de hoek hebben gewoond?
Ik bedoelde niet letterlijk om de hoek, maar figuurlijk, als in bij elkaar in de buurt. Ik heb gehoord dat veel mensen in de grote stad niet eens weten wie hun buren zijn. Als je de hele dag werkt en geen contact zoekt kan ik me voorstellen dat je elkaar niet kent ;).
Een intrigerend verhaal. Hoe zijn ze elkaar op het spoor gekomen? Waarschijnlijk weet jij dat ook niet.
Dankjewel, Tja. Ik geloof dat iemand vond dat ze wel erg veel op elkaar leken, of ze door elkaar haalde oid. Zeker weten doe ik het niet.
Mooi stukje, Anne. Dit vraagt inderdaad om een uitwerking, een langer verhaal. Prachtige slotzin!
Bedankt voor de complimenten!