Samengebalde, ietwat afstandelijke horror. Consequenties sijpelen pas door na het lezen. Interessante oefening. Goed geschreven, oog voor detail. Misschien wat te diepgaande gedachten voor een kind (8jaar)? Maar ja, wellicht een psychopaat in de dop. Benieuwd waar de HP staat achter een jaar of tien, twintig. Misschien een karakter om bij te houden in je ideeënmap.

Ja, dat kan wel eens een goed idee zijn :). Bedankt voor je reactie. Ik houd Michel zeker in mijn achterhoofd.

Wat een enge gedachte heeft dit manneke en het dan nog uitvoeren ook. Goed en gedetailleerd beschreven maar ik hoop niet dat er veel van dit soort kinderen dergelijke gedachten ontwikkelen.

Ja, klopt. De gedachten vind ik nog wel meevallen, maar de uitvoering vind ik verschrikkelijk. Het meest enge vind ik misschien nog wel dat iedereen dit dus kan doen (dat besef had ik dus laatst).

Anne Borneman, Op de 1e alinea na heel strak geschreven. Terzijde:

Niets op deze aardbol zal voor eeuwig blijven bestaan

Van de week herlas ik 'Het periodiek systeem' van Primo Levi. Elk verhaal heeft de titel van een element - en die blijven bestaan.

Nu baal ik van mijn eerste alinea... Maar ik heb hem aangepast ;). Dat is waar, maar wanneer je om je heen kijkt is er ontzettend veel wat wel vergaat. Is dat niet een rare gedachte? Ik had veel rare gedachten afgelopen week, haha ;).

Wat een bizar verhaal! Jong geleerd...? Maar goed geschreven, afstandelijk genoeg door de alwetende verteller. Goed bedacht! :thumbsup: De opmerking van Marcker m.b.t. een karakter in je ideeën map doet me de volgende vraag stellen: een kleine meneer van de Velde? Ik hoop zo dat het 100% non-fictie is... :p

Oeh, een goed idee voor mijnheer van der Velde. Eigenlijk is dit verhaal gebaseerd op een nachtmerrie waarin ik iemand neerstak. Het vermoorden zelf maakte me niet zo bang, maar de kilte waarmee ik het deed wel. Sindsdien heb ik me beseft dat iedereen iedereen kan neersteken (een enge gedachte). Ook heb ik net het boek De engelenmaker gelezen van Stefan Brijs. Ik ben er nog steeds niet helemaal overheen. Daar heb ik de schrijfstijl eigenlijk een beetje van gepikt. Dus helaas, helemaal 100% fictie is het niet ;).

Ik begrijp het helemaal. Ik heb ook zulke gedachten, maar heb die nog niet in daadkracht omgezet. Pluim voor Michel die het wel durfde. Gelukkig ben ik niet de enige die slechte ideeën heeft. O, nu zet ik mezelf wel heel slecht neer. Who cares?

Achja, Michel is nog slechter, dus van een paar gedachten kijken we niet meer op. Bedankt voor je reactie.

Mooi gedaan... maar een gevaarlijke gedachte Anne. Ik herken ze heel goed. Meermaals heb ik hetzelfde gevoel gehad als ik op een hoge bergtop stond of aan de rand van een afgrond (ik doe aan alpinisme). Omdat ik dan heel bewust omga met het gevaar heb ik al wel een paar keer gedacht... als ik nu in 1 seconde beslis om te springen of om het touw door te snijden, dan is dat een alles beslissende seconde die niemand nog kan tegenhouden en niemand kan omdraaien... Het is geen zelfmoord gedachte... het is het gevoel van grote macht te hebben maar ook een verpletterende verantwoordelijkheid over het leven van jezelf en bij uitbreiding dat van anderen. Je kan daarmee niet experimenteren. Een verkeerde beslissing is altijd fataal en verwoestend. Je hebt dat thema heel mooi in je verhaal gestopt. Mooi geschreven... en goed dat je er over nadenkt... maar wees voorzichtig. ;)

Inderdaad, die verpletterende verantwoordelijkheid beschrijf je goed. Het is iets heel anders om dat daadwerkelijk ook uit te voeren. Ik ben blij dat je het mooi geschreven vindt :).

Anne, geweldig geschreven! Spannend. Heeft hij in de keuken alleen de gedachten en eet hij zomaar wat rauw gehakt?? Nee, er is meer aan de hand ... Poeh, super spannend! Michel heeft naar mijn idee een bepaald systeem waarin deze gedachten passen. Hij vast ook last van indringers in zijn 'systeem' ... Michel voelt een bepaalde vrijheid die hem nog wel eens gevangen kan nemen. Of pleiten ze hem vrij van dit alles ... Dit is zeker een typetje dat jij in de gaten moet houden tijdens jouw schrijfcarrière!!

Ja, Michel is zeker geen gewone jongen. Ikzelf had een vorm van autisme in gedachten bij zijn type. Ik heb zo'n vermoeden dat ze hem vrij gaan pleiten. Het is nog maar een kleine jongen en het dorp waarin hij woont stopt het liever in de doofpot. Ik zal Michel zeker weten in de gaten houden ;). Bedankt voor je reactie.

Och Anne, iedereen rijgt wel eens iemand aan het mes. Maar doe het niet te vaak, daar worden de messen zo bot van. Goed geschreven verhaal; wel luguber. Laat het alleen bij een vluchtige gedachte of bij een nare droom.

Bedankt voor de tip. We moeten het natuurlijk niet hebben dat ze bot worden. Stel je voor dat je niks meer kut afsnijden. Bedankt voor je reactie :).

Sterk verhaal Anne. Ik hou er wel van om over de bizarre kronkels en uitingen van de mens te lezen. Het trieste is natuurlijk dat het hier vaak om kinderen en volwassenen gaat zonder een goed ontwikkelde gevoelswereld, door een afwijking in de hersenen. Heb je het parfum van Süskind gelezen. Is zeker ook een aanrader.

Nee, ik heb het niet gelezen. Ik zal het straks gaan opzoeken, bedankt voor de tip ;).

Dag Anne, De onderstaande zin vind ik mooi geplaatst in dit goede stukje.

Met een geconcentreerd gezicht peutert Michel de restjes gehakt van zijn vingers.

Dankjewel :).

Mijn nekharen staan nu overeind. Wat moet er niet worden van dat kind? Wel goed geschreven, vind ik.

Dankjewel voor je reactie, Siv. Het was inderdaad mijn bedoeling om het spannend te maken ;).

Lekker luguber wel. Knap geschreven. Gedachte en daad die naadloos en emotieloos op elkaar aansluiten. Ik heb zo'n gedachte wel eens als ik auto rijd: één simpele ruk aan het stuur en die fietser, deze wandelaar, ikzelf, gaat eraan. Een ijzingwekkende gedachte.

Inderdaad, een verschrikkelijke gedachte. Het ergste is misschien nog wel dat er mensen zijn die deze gedachten uitvoeren. Bedankt voor je reactie.

gruwelijk idee; deed me aan Michael Myers denken - zelfs de naam lijkt (voor jouw tijd, maar zeer geslaagd voor pyjama feestjes ;))

Ik zal kijken wanneer ik een pyjama feestje heb ;).

Een misselijk verhaal, Anne. Wel een knap verhaal. Een tijdje geleden heb ik het een en ander gelezen over OCS. Eigenlijk deed het mij daar een beetje aan denken. En uiteraard hoop ik ook dat het een gedachte of een droom is. Als ik het verhaal lees voel ik een soort van afstand bij Hp, koude nieuwsgierigheid. Dat maakt het verhaal nog iets enger.

OCS ken ik niet. De afstand heb ik 'geleend' van het boek De engelenmaker. Daarin werd de hoofdpersoon ook zo benaderd en ook in dat boek zat een enorme spanning. Ik ben blij dat dat gelukt is :).

De koude afstand waar Johanna het over heeft heb ik ook als ik het verhaal lees. Knap geschreven in weinig zinnen typeer je het karakter van Michel. Misschien heeft Michel ook een aardige kant of eigenschap als je het herschrijft?

Dankjewel voor je reactie. Ik denk het wel, ik weet het wel zeker. Het is niet dat Michel erg kwaadaardig is, of heel graag mensen vermoord. Hij is alleen nieuwsgierig. Hij wilde het graag weten en daarom deed hij het (en dat maakt het voor mij ook zo eng...).