Wekelijkse schrijfopdracht #50 - Michel
Michel kijkt naar beneden, door de bladeren heen. Wanneer hij zijn ogen dichtknijpt kan hij de bloedspatten zien liggen. In de verte hoort hij het geluid van een ambulance.
Hij had er niks aan kunnen doen. Het kwam in hem op toen hij aan het spelen was met zijn vriendjes bij de vijver. Als ik ze in de vijver duw, dacht hij, dan eindig ik hun leven en dan worden ze nooit ouder dan acht jaar. Die ene gedachte, dat besef van de grote verantwoordelijkheid tegenover je naasten, maakte een diepe indruk op Michel.
Die gedachte kwam weer terug toen hij met zijn moeder gehaktballen stond te draaien. Michel zag een groot mes liggen en weer kwam die gedachte dat hij een leven kon beëindigen. Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren wanneer hij het echt deed, ook was Michel benieuwd hoe het eruit zou zien en wat zijn mama zou zeggen. Hoe zijn vriendjes zouden reageren, zijn papa. Hij pakte het mes op en stak.
Met een geconcentreerd gezicht peutert Michel de restjes gehakt van zijn vingers. Hij hoort de buurvrouw in de verte zijn naam roepen. Michel kijkt om zich heen en realiseert zich dat ooit alles dood zal zijn. Niets op deze aardbol zal voor eeuwig blijven bestaan en hij heeft daar voor een klein deel aan meegeholpen. Michel denkt aan zijn mama die voor altijd achtendertig zal blijven.
Samengebalde, ietwat
Lid sinds
9 jaar 11 maandenRol
Wat een enge gedachte heeft
Lid sinds
9 jaar 10 maandenRol
Anne Borneman, Op de 1e
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Wat een bizar verhaal! Jong
Lid sinds
10 jaar 11 maandenRol
Marcker
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ik begrijp het helemaal. Ik
Lid sinds
15 jaar 7 maandenRol
Mooi gedaan... maar een
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Anne, geweldig geschreven!
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Och Anne, iedereen rijgt wel
Lid sinds
13 jaarRol
Sterk verhaal Anne. Ik hou er
Lid sinds
9 jaar 9 maandenRol
Dag Anne, De onderstaande zin
Mijn nekharen staan nu
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Lekker luguber wel. Knap
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
gruwelijk idee; deed me aan
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Een misselijk verhaal, Anne.
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
De koude afstand waar Johanna
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Tja schreef: Ik begrijp het
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Heerlijk geschreven luguber
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Kippenvel, toen ik begon te
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol