Wekelijkse schrijfopdracht #47 Herkenning

28 maart 2015 - 15:55
Herkenning We joegen onze motoren de brug over, Alex en ik. Maximum snelheid stond voor ons gelijk aan het maximale wat we uit onze machines konden halen. Bij het stoplicht flitste de camera maar één keer. Alex reed voorop, maar ik vermoed dat we zo hard raasden dat mijn rug werd vastgelegd, niet de zijne. Het deed er niet toe, we reden onherkenbaar op gestolen spul en leefden geleende tijd. Het leven leek een grote inhaalrace; een jacht op korte momenten van voldoening die me als kind waren onthouden. Mijn tank was gevuld met wraak en verbittering. Het geluid van de sirenes stierf weg. Ik hoorde Alex op de lichtknop drukken en sloot mijn ogen een kort moment voor het flikkeren van de tl-buizen. Alles leek koud in deze garagebox; het licht, Alex' glimlach, het leven, mijn gevoel. Die kilte moest ze gezien hebben in mijn ogen, toen ik de loop van het pistool tegen de slaap van haar vader drukte en haar met een korte hoofdbeweging duidelijk maakte dat ze de zwarte sporttas moest vullen met de inhoud van de kassa. Ze moest hem gehoord hebben in de holle lach van Alex die de vitrines aan diggelen sloeg. De volgende ochtend reed ik terug. Rustig, langzaam, maar vastbesloten. Met de zwarte tas. Ik had warmte gezien en mededogen, ondanks alles, ondanks mij. Er was een vonkje overgesprongen dat ergens diep verstopt brandstof had gevonden. Misschien was het hoop. Dat meende ik in ieder geval te herkennen in de spiegel, op weg naar een paar jaar cel in ruil voor vrijheid.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 17:39
Ik vind een paar dingen erg mooi in je verhaal Woodpecker. Op de een of andere manier vind ik alleen alinea 1 en 2 totaal niet op elkaar aansluiten. Heb je daar misschien iets weggehaald wat er eerst wel stond? Hoe dan ook, mooi verhaal. Wellicht geen YA, maar toch met plezier gelezen. Vooral het einde.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 17:54
Hoi Wooddy... Het genieten is wederzijds hoor. Ook jouw verhaal is prachtig. Je hebt de sfeer geweldig te pakken (iets wat ik in dit thema dan weer niet zou kunnen) en er zitten prachtige zinnen in dit verhaal die mij werkelijk doen genieten. ...en [we] leefden geleende tijd. Schitterend! Het hele einde van de eerste alinea trouwens. Met name de twee laatste zinnen zijn ook prachtig: Het leven leek een grote inhaalrace; een jacht op korte momenten van voldoening die me als kind waren onthouden. Mijn tank was gevuld met wraak en verbittering. Bovendien is het thema - het tot inkeer komen - ook heel subtiel en mooi beschreven. Kortom, een top-verhaal en heel degelijk en kundig geschreven! Meteen ook het bewijs dat er geen enkele reden is om te twijfelen of angst te hebben voor ontmoediging bij het lezen van anderen. Ik draai het even om: jouw verhalen zijn voor mij heel vaak een uitdaging en een aanmoediging. Bedankt!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 18:03
Woody, de beelden die je mooi geschreven verhaal bij me oproepen, kan ik nog niet harmonieus aan elkaar rijgen. Ik vermoed dat het verhaal niet in chronologische volgorde verteld is. Maar ik studeer verder. Ik kom er nog op terug.

28 maart 2015 - 18:08
Dag Tearz, Dank je. Ik ken het genre niet, dus het is inderdaad goed mogelijk dat ik de plank volledig missla. Ik heb niets weggehaald tussen alinea 1 en 2. Zie mijn reactie op #3.

28 maart 2015 - 18:48
Dag Dos, Dank je. Stof tot nadenken, voor mij. Als schrijver zie ik een duidelijke chronologie. Alinea 1: De vlucht na een overval. Alinea 2: De schuilplaats. Een garagabox waar de motoren gestald worden en de buit verstopt. Alinea 3: De rit terug van de hp naar de plaats delict. De inkeer. Het geheel is een flashback. Maar dat zie ik als schrijver. Wellicht heb ik die chronologie niet duidelijk over kunnen brengen. Edit: het zijn nu vier alinea's. Zie #7 en #8.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 18:33
Als het geheel een flashback is, dan is 'Die kilte moest ze gezien hebben in mijn ogen, etc' een flashback binnen een flascback en dat had ik niet meteen in de smiezen. Ik kon de scène niet rijmen met de garagebox. Misschien in witregel toepassen om de garagebox los te koppelen van de juweliers (?) overval. Maar als ik hem helemaal snap vind het een goed verhaal. (Ik ben nu een beetje expert geworden, het is geen YA. Maar daar hebben wij maling aan. Het verhaal gaat boven de opdracht.)

28 maart 2015 - 18:52
Dag Dos, Dank!
Misschien in witregel toepassen om de garagebox los te koppelen van de juweliers (?) overval.
Klopt. Ga ik doen.
(Ik ben nu een beetje expert geworden, het is geen YA. Maar daar hebben wij maling aan. Het verhaal gaat boven de opdracht.)
Dat laatste sowieso 8) Of het geen YA is? In mijn (perfide) hoofd komt de dochter van de juwelier :nod: de hp bezoeken in de gevangenis en vindt hij door haar zichzelf. Uiteraard wordt dat een worsteling met ups en downs. Ik weet niet of je dat binnen het genre kunt plaatsen.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 18:55
Dag Dos, Dank!
Misschien in witregel toepassen om de garagebox los te koppelen van de juweliers (?) overval.
Klopt. Ga ik doen.
(Ik ben nu een beetje expert geworden, het is geen YA. Maar daar hebben wij maling aan. Het verhaal gaat boven de opdracht.)
Dat laatste sowieso 8) Of het geen YA is? In mijn (perfide) hoofd komt de dochter van de juwelier :nod: de hp bezoeken in de gevangenis en vind hij door haar zichzelf. Uiteraard wordt dat een worsteling met ups en downs. Ik weet niet of je dat binnen het genre kunt plaatsen.
Ik zeg wel dat ik expert ben, maar ben het natuurlijk verre van. Dé deskundige bij uitstek is Anne. Volgens haar moeten de zinnen niet te lang en niet te ingewikkeld zijn. En het verhaal moet meteen duidelijk zijn voor de lezer. Dus geen moeilijke woorden, anders smijten ze het in een hoek. Die jeugd van tegenwoordig toch. :\\

28 maart 2015 - 19:01
Ah, dan begrijp ik waarom Harry Potter onder de YA wordt geschaard. Ik heb het echt geprobeerd, ik zweer het. Drie pagina's en een hele film (op de buis dat wel). De deprimerende impact was bijna even massief als de zwarte wolk die na het lezen van Publieke Werken van ene Rosenboom boven mijn hoofd hing.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 19:38
Shit... en dan te weten dat ik net een Harry Potter aan mijn nichtje van 12 heb gevraagd om nu eindelijk zelf te kunnen uitvissen waarom die J.K. Rowling zo'n bestseller schrijfster is. :crybaby: Ik moet aan die deprimerende ervaring nog wel beginnen... kan er misschien beter van af zien.

28 maart 2015 - 20:12
Het is slechts mijn mening, Ryn. Dat zegt niets. De bankrekening van mevrouw Rowling bewijst dat veel mensen er anders over denken.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2015 - 14:02
Woodpecker, Ik las het idd als een flashback, zoals je ook aangeeft in #6. Ik kan het goed volgen maar ben dan ook een Old Adult :)

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2015 - 23:04
Dag Woodpecker, ik heb Uw verhaal met interesse gelezen en in me opgenomen, ik kan er niet veel mee kwestie van verhaal, maar ik vind er wel heel mooie zinnen in, en mooie gevoelens..... Verder ben ik een hevige fan van de schrijfster van de Harry Potterboeken, die in de grond geen kinderboeken zijn maar een onuitputtelijke bron van levenswijsheid voor volwassenen. J.K. Rowling is niet alleen de beste schrijfster ooit, niet alleen bovenmatig rijk, ze is een zeer wijze vrouw en een fenomeen in het beschrijven van onze bekrompen levenswijze, nog humoristisch ook. De boeken en films worden steeds beter naar het einde toe. Doe me een plezier en lees meer dan de eerste 3 bladzijden....lees ze allemaal en bekijk vooral de twee laatste films. Weet je wat ik zo prachtig vind? De samenhang van alle boeken. In deel 1 en 2 staan zaken die pas in deel 6 begrijpelijk worden. De kinderen zien natuurlijk alleen maar het sprookje. YA-literatuur? Zeker! I :puke: k had het nog niet zo bekeken.

30 maart 2015 - 18:35
Dag Blavatski, Dank je. Voor wat betreft de Harry Potterboeken, en wat daarin aan wijsheid te vinden is, daar ga ik niets aan af doen. Evenmin aan de wijsheid of het schrijverschap van J.K. Rowling. Het is mijn smaak niet, zijn mijn verhalen niet, althans niet de vorm waarin ik ze graag lees. Maar dat is mijn mening, mijn smaak, en meer niet.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2015 - 21:13
Dag Dos, Dank!
Misschien in witregel toepassen om de garagebox los te koppelen van de juweliers (?) overval.
Klopt. Ga ik doen.
(Ik ben nu een beetje expert geworden, het is geen YA. Maar daar hebben wij maling aan. Het verhaal gaat boven de opdracht.)
Dat laatste sowieso 8) Of het geen YA is? In mijn (perfide) hoofd komt de dochter van de juwelier :nod: de hp bezoeken in de gevangenis en vind hij door haar zichzelf. Uiteraard wordt dat een worsteling met ups en downs. Ik weet niet of je dat binnen het genre kunt plaatsen.
Ik zeg wel dat ik expert ben, maar ben het natuurlijk verre van. Dé deskundige bij uitstek is Anne. Volgens haar moeten de zinnen niet te lang en niet te ingewikkeld zijn. En het verhaal moet meteen duidelijk zijn voor de lezer. Dus geen moeilijke woorden, anders smijten ze het in een hoek. Die jeugd van tegenwoordig toch. :\\
:D Laat ik nou net een Harry Potter fan zijn :lol:. Ik vind het inderdaad geen YA. Ik snap je tekst ook niet helemaal. Je hebt het over flashbacks, maar ik kom er niet helemaal uit. Door de tl-buizen denk ik namelijk aan een loods, alleen dan staan ze opeens in een winkel? Misschien ligt het wel aan mij (omdat ik young adult ben :lol:). In ieder geval heb je wel mooie zinnen, ja. Daar heb ik van genoten, net als W Rynlandt deed. Jammer dat je het YA niet is gelukt. Ik vond het heel interessant om bij jou en bij Dos te zien hoe dat zou uitpakken :).

30 maart 2015 - 22:08
Dag Anne, Dank je. Ik was (en ben) fan van o.a. Pinkeltje, Wipneus en Pim, Sietske en Hielke Klinkhamer, Bas Banning, Commissaris Achterberg, Bob Morane, Pim Pandoer, Arendsoog (en Witte Veder). Old Shatterhand (en Winnetou), Bob Evers (en kompanen) en niet te vergeten de ´Vliegers in het vuur´ (van K. Norel). Daar ligt een dikke laag stof op, Dus ik maakte me al weinig tot geen illusies over mijn YA-poging. Het tl-licht zag ik in een garagebox. Of het aan jou ligt dat je dat in de juwelierswinkel ziet? Nee, dat kan uiteraard ook aan mij liggen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2015 - 22:13
Dag Anne, Dank je. Ik was (en ben) fan van o.a. Pinkeltje, Wipneus en Pim, Sietske en Hielke Klinkhamer, Bas Banning, Commissaris Achterberg, Bob Morane, Pim Pandoer, Arendsoog (en Witte Veder). Old Shatterhand (en Winnetou), Bob Evers (en kompanen) en niet te vergeten de ´Vliegers in het vuur´ (van K. Norel). Daar ligt een dikke laag stof op, Dus ik maakte me al weinig tot geen illusies over mijn YA-poging. Het tl-licht zag ik in een garagebox. Of het aan jou ligt dat je dat in de juwelierswinkel ziet? Nee, dat kan uiteraard ook aan mij liggen.
Het ligt aan mij, na nog een keer lezen snap ik dat je van de garagebox terug in de tijd gaat naar de juwelier. :) Ik ben ook fan van Pinkeltje en Sietse en Hielke. De rest ken ik niet, hoewel Wipneus me wel bekent voorkomt. Vroeger had ik een klein groen mannetje om mee te spelen in het bad. Ik heb in een schriftje verhalen over hem geschreven, gebaseerd op Pinkeltje. Ik geloof dat dat mijn allereerste opgeschreven verhaal was. Waar het is gebleven weet ik niet. Bij mij begint er ook al stof te komen op deze boeken.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2015 - 22:34
-Oehoe-oe-oerend hard- schoot er bij de eerste zinnen door mijn hoofd. En de sfeer uit de film ' Spetters' uit 1980. Uit [.... leefden geleende tijd.] proefde ik een nostalgie die me nieuwsgierig maakte. :thumbsup: Ik vind het een mooi verhaal. Je hebt met de juiste woorden de sfeer goed aangegeven. Er is een afstand met de HP maar toch ook begrip, dat raakt. Hoe de liefde alles kan veranderen. In mijn gedachten speelde na oerendhard dit nummer af: https://youtu.be/2b6RWCLIYT8 Ik denk dat het onderwerp geen YA is omdat deze niet graag de les worden gelezen, ze ontdekken het liever zelf. Maar wie niet? ;)

30 maart 2015 - 22:59
Dag Marietje, Dank je. In het verhaal, dat nooit geschreven zal worden, maar dat ik in gedachten had, ontdekt de hp van alles over zichzelf. Maar goed, het zal inderdaad geen YA zijn. Maar wat wel vrij bizar is, jouw link naar: https://youtu.be/2b6RWCLIYT8 Kreeg ik rond mijn veertiende op een cassettebandje (jawel: Old Adult) verstopt tussen andere (ook niet slechte) nummers van mijn boezemvriend op de middelbare school. Het werd een van mijn lievelingsliedjes. Dat laatste is een understatement. :{} Edit: eigenlijk wil je misschien niet meer bereiken dan dat een lezer het juiste muzieknummer vindt bij wat je schrijft. Ik althans niet. Mooier kan het niet, voor mij.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2015 - 23:09
Dag Marietje, Dank je. In het verhaal, dat nooit geschreven zal worden, maar dat ik in gedachten had, ontdekt de hp van alles over zichzelf. Maar goed, het zal inderdaad geen YA zijn. Maar wat wel vrij bizar is, jouw link naar: https://youtu.be/2b6RWCLIYT8 Kreeg ik rond mijn veertiende op een cassettebandje (jawel: Old Adult) verstopt tussen andere (ook niet slechte) nummers van mijn boezemvriend op de middelbare school. Het werd een van mijn lievelingsliedjes. Dat laatste is een understatement. :{} Edit: eigenlijk wil je misschien niet meer bereiken dan dat een lezer het juiste muzieknummer vindt bij wat je schrijft. Ik althans niet. Mooier kan het niet, voor mij.
Na enig rekenwerk delen we waarschijnlijk hetzelfde geboortejaar! :nod: Ook bij mij stond het op een cassettebandje. Ik weet niet meer hoe ik er aan kwam, wel dat ik net de tekst volledig nog kon meezingen! Inderdaad leuk bizar! :thumbsup: :)

30 maart 2015 - 23:14
Na enig rekenwerk delen we waarschijnlijk hetzelfde geboortejaar! :nod:
Dat houden we natuurlijk geheim :D Nogmaals dank. De herkenning gaf me een kick :)

30 maart 2015 - 23:24
Verrek :o Da's waar. Waarmee maar weer is aangetoond dat schrijven niets meer of minder is dan een intuïtief proces dat eigen onnavolgbare wegen volgt :thumbsup: :p :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2015 - 23:27
Verrek :o Da's waar. Waarmee maar weer is aangetoond dat schrijven niets meer of minder is dan een intuïtief proces dat eigen onnavolgbare wegen volgt :thumbsup: :p :thumbsup:
:nod: Helemaal mee eens! :nod: Soms valt alles perfect samen! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2015 - 18:57
Ik vind het wel YA eigenlijk. Met name vanwege dat idee van 2 onbevreesde gozers die stoer doen op de motor. Lijkt het alsof ze begin 20 zijn. Mooi verhaal klopt het dat dit gaat over een man die terugkijkt naar zijn verleden als YA?

31 maart 2015 - 19:17
Dag Virtuosuo, Dank je.
l klopt het dat dit gaat over een man die terugkijkt naar zijn verleden als YA?
Da's misschien relatief. Want wanneer ben je YA af? In mijn beleving was de hp nog niet zo ver af van de flashback. Maar dit stukje zou, voor de lezer, net zo goed de opmaat kunnen zijn van iemands herinnering aan zijn belevenissen in de jaren tachtig en wat er daarna is gebeurd .

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2015 - 23:13
Ik vind dit verhaal heel goed. Niet "on the nose", maar ook niet te cryptisch. Graag gelezen. Of het YA is betwijfel ik dan weer wel, om voornoemde redenen.