Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#47 Het geheim van Sovanna.

De vliegende honden trokken in grote groepen over de jungle en ik zag de witte zilverreigers op hun gewone plek zitten, hoog in de suikerpalmen. Het dak van het paleis kleurde goudgeel in de late avondzon en ik schrok van de roep van een fluweelfazant. Ik drukte instinctief mijn lichaam tegen de ruwe granietblokken van de gaanderij maar niemand had mij gezien. Toen hoorde ik het rustige kloppen van de hamer. Haastig vervolgde ik mijn weg. Bij de oostelijke muur zag ik in het halve duister de geknielde figuur van de jonge beeldhouwer. Ik sloop naar hem toe en fluisterde: ‘Sovanna!’ Hij schrok niet, en vroeg zonder mij aan te kijken: ‘Prinses?’ ‘Sovanna, ben je nog niet klaar met je werk?’ ‘Ik ben nooit klaar, prinses.’ ‘Maar het is haast donker!’ ‘Ook als het donker is vertelt de steen zijn verhaal,’ zei hij. ‘Maar wat heeft mijn vader je dan opgedragen, dat je zo laat moet werken?’ ‘Het is geen opdracht van je vader.’ ‘Van wie dan wel?’ Hij zweeg. ‘Sovanna vertel mij, wat beitel je?’ ‘Een goddelijk visioen: het karnen van de zee van melk.’ Op de muur zag ik een eindeloze slang . Aan de ene kant trokken goddelijke danseressen aan haar lijf terwijl aan de andere kant woest kijkende demonen hetzelfde deden. Het leek op een wonderbaarlijke wedstrijd touwtrekken. ‘De demonen zijn allemaal verschillend,' zei ik, 'maar waarom lijken al die mooie danseressen op elkaar?’. ‘Ze zijn allemaal gebeiteld naar het beeld van de mooiste prinses die ik ken.’ Ik bloosde. ‘Onze liefde maakt geen kans, Sovanna. Ik ben van koninklijk bloed.’ ‘Ik weet heel goed wie je bent, ’ zei hij, ‘en je hebt gelijk, onze liefde maakt geen kans. Niet omwille van wie jij bent, maar omwille van wie ik ben.’ ‘Wat bedoel je dan?’ ‘Lieve Chantrea, in mijn aderen stroomt geen bloed maar goddelijke melk. Het is een groot geheim en een zware last om te dragen. Vishnu was mijn vader, hij gaf mij amrita te drinken, de heilige drank die onsterfelijk maakt. Aan mijn beeldhouwen komt nooit een einde.’ Verbijsterd keek ik hem aan. Mijn hart bonkte wild in mijn keel. vervolg: De roep van de fluweelfazant

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Johanna... bedankt. Ik weet niet of je de Cambodjaanse apsara-danseressen kent... als dat demonen zijn (en dat zouden ze kunnen zijn)... dan mogen ze gerust al mijn dromen verstoren. ;)
Apsara-danseressen, check. Heb net een tijdje zitten kijken op Youtube. Eerst vond ik het traag om te zien. Na een tijdje kreeg het iets hypnotiserends. Ik las dat het bijzonder veel discipline vergt om het te leren op de juiste manier. Dat kan ik me voorstellen. Jouw verhalen beginnen voor mij een wekelijkse leersessie te raken. Mede dankzij jouw raak ik iedere week iets minder cultuurbarbaar :).

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh Johanna... het is absoluut niet mijn bedoeling om belerend te zijn hoor. Fijn als het je af en toe iets nieuws brengt, maar ik schrijf vooral over dingen die ik zelf fascinerend en interessant vind... (en waar ik vaak ook zelf van leer door er over te willen schrijven). :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Natuurlijk had ik je al eerder gelezen maar jouw verhaal verdient speciale aandacht want in de hoeveelheid van de inzendingen werkt het vluchtig lezen van jouw verhaal niet. Met rust komen jouw wonderlijke beschrijvingen pas echt goed over en kan ik de sfeer helemaal goed inleven. Bij vliegende honden bracht je me meteen in Indonesië, op Java heb ik ze in de bomen zien hangen. Ik zag de beeldhouwer aan zijn levenswerk beitelen in het maanlicht, zelfs het geluid kreeg ik mee. Met de Borobudur als resultaat. ;) Deze laatste versie is het duidelijkst, kortom prachtig! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor al de moeite die je doet Marietje. Indonesië - Java - Borobudur... heerlijk om daaraan te denken - en zeer gepast bij dit verhaal.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor al de moeite die je doet Marietje.
Ben je gek! :eek: Dat is toch geen moeite. Heerlijk op mijn vrije dag! :) Jij bedankt! :nod: