Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#44, Groei

Het is teruggekomen. De celvermeerdering. Ik voel een brok in mijn keel, ik probeer het nare obstakel weg te slikken, het lukt niet. Mijn hart slaat onregelmatig en zweetdruppels staan te dringen om zich uit mijn poriën een weg naar buiten te banen. Mijn angst groeit. Niet aan het negatieve denken, het kan ook goedaardig zijn. Ik verdrink in positieve gedachten. Mijmerend over woekerende gezwellen die ervoor zorgen dat mijn geestelijke bagage enorme proporties aanneemt. Steeds wassende inzichten, die me een sterker mens maken, completer, inhoudelijk verstandiger. "Mevrouw?" De stem van de assistente doet me opschrikken. Lijdzaam volg ik haar naar de onderzoeksruimte. In trance ontbloot ik mijn bovenlijf. Ik sluit mijn ogen en onderga de mij overbekende testen. Berustend in mijn lot. Dan overvalt de specialist me met overduidelijk schokkend nieuws. De celdeling die in me plaatsvindt is niet meer terug te draaien. Het is al in een te ver gevorderd stadium. Het kan niet meer afgebroken worden. Mijn hart springt bijna uit mijn lijf. Vol ongeloof staar ik de arts aan. Tranen wellen in mijn ogen. De emoties overweldigen me. "Hoe lang nog?" "Heeft u echt niets gemerkt?" De dokter kijkt me indringend aan, mijn man streelt mijn koud geworden vingers. "Nee, hoe lang nog?" Weer vraag ik het, vol ongeloof. "Nog drie maanden." We kijken elkaar aan. Ik zie de pretlichtjes van vreugde in de ogen van mijn partner. Hij had de hoop allang laten varen. "Nou, dan mag ik wel snel met de babykamer beginnen," zegt hij vrolijk en legt zijn hand op mijn buik. Met een eerste boksbeweging geeft de ongeborene te kennen dat het geen droom is.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dana M, Je had me bijna te pakken ;) de vraag vd dokter 'Heeft u echt niets vernomen?" snap ik niet. 'om uit mijn poriën een weg naar buiten te banen'- om zich uit mijn 'mijn man streelt , mijn koud geworden vingers.' die komma past niet.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha @Dana, weer terug van weggeweest? :) Het spijt me maar voor mij is je verhaal nogal verwarrend. Alles duidt op een slopende ziekte tot en met het gelaten ondergaan van het zoveelste onderzoek, de celdeling is niet meer te stoppen, niet meer af te breken (abortus?) en dan blijkt de hp in verwachting te zijn en de dokter die vraagt of zij niets heeft vernomen. Is de hp soms ernstig ziek en ook in verwachting sinds zes maanden waarvan zij niets wist? Vragen, vragen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
'om uit mijn poriën een weg naar buiten te banen'- om zich uit mijn 'mijn man streelt , mijn koud geworden vingers.' die komma past niet.
Helemaal gelijk, slordigheidsfoutjes, dank voor het verbeteren. Uh, de zin die je niet snapte is volgens mij wel juist geschreven. Ik bedoel: Jeetje, wie merkt het nou niet dat ze al 6 maanden zwanger is?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Alles duidt op een slopende ziekte tot en met het gelaten ondergaan van het zoveelste onderzoek, de celdeling is niet meer te stoppen, niet meer af te breken (abortus?) en dan blijkt de hp in verwachting te zijn en de dokter die vraagt of zij niets heeft vernomen. Is de hp soms ernstig ziek en ook in verwachting sinds zes maanden waarvan zij niets wist? Vragen, vragen.
Ja, het is ook verwarrend. Even snel ter verduidelijking: de ziekte waarvan HP dacht dat het teruggekomen was, bleek een zwangerschap te zijn. De vraag van de dokter is vrij logisch. Wanneer een vrouw 6 maanden zwanger is, verneemt ze het doorgaans wel. Sorry voor de verwarring en ja, ik ben hier even terug, maar denk niet voor lang hoor. Zo, nu ga ik even wat meer verhalen lezen

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Dana, leuk je weer (even) terug te zien. Jammer dat het blijkbaar van korte duur is. Leuk verhaal, originele insteek, maar ik zat ook een beetje met de geloofwaardigheid. Toch met plezier gelezen!

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dana, wat spijtig dat je blijkbaar niet lang gaat blijven. Toch weer leuk om een stukje van jouw te lezen. Ik vind het een fijne tekst maar je wil naar mijn mening de lezer iets te nadrukkelijk in de val lokken. Daardoor komt de twist aan het eind iets te "gemaakt" over of heb ik het helemaal niet begrepen? Het eerste gedeelte doet in elk geval vermoeden dat de HP iets heel ergs overkomt of iets dat zij niet wil. Uiteindelijk is het een droom die werkelijkheid wordt. Dat is zo'n plotse ommezwaai dat ik denk dat je verhaal mooier wordt als je duidelijker kiest voor één van de twee mogelijkheden (de dramatiek of de droom). Maar wellicht wil je in het eerste gedeelte vooral het "ongeloof" in de kijker plaatsen? Intrigerend stukje en in elk geval fijn dat ik weer wat van je mocht lezen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Dana, leuk je weer (even) terug te zien. Jammer dat het blijkbaar van korte duur is. Leuk verhaal, originele insteek, maar ik zat ook een beetje met de geloofwaardigheid. Toch met plezier gelezen!
Dank je voor je reactie, die bevestigt maar weer dat hetgeen ik altijd roep: mijn leven is één en al ongeloofwaardigheid toch een kern van waarheid bevat :D Het verhaaltje is nl ietsiepietsie op waarheid berust, maar ik moet wel bekennen dat ik hier en daar dichterlijke vrijheid toegepast heb.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je voor je reactie W Rynlandt
. Maar wellicht wil je in het eerste gedeelte vooral het "ongeloof" in de kijker plaatsen? .
Je slaat de spijker op zijn kop, het is niet alleen de lezer hoor, die vol ongeloof zit, ikzelf ook

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Goh ik dacht in eerste instantie dat het over een levensbedreigende ziekte ging, het had wat weg van mij eigen verhaal. Gelukkig is deze celvermeerdering positief. Knap dat je van een ogenschijnlijk slecht nieuws bericht om kan schakelen naar en supergoed nieuws . Maar ik ben het wel met de vorige reacties eens dat het wel een klein beetje ongeloofwaardig is, ik heb het met plezier gelezen

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goh ik dacht in eerste instantie dat het over een levensbedreigende ziekte ging, het had wat weg van mij eigen verhaal. Gelukkig is deze celvermeerdering positief. Knap dat je van een ogenschijnlijk slecht nieuws bericht om kan schakelen naar en supergoed nieuws . Maar ik ben het wel met de vorige reacties eens dat het wel een klein beetje ongeloofwaardig is, ik heb het met plezier gelezen
De ongeloofwaardigheid is een rode draad door mijn leven. Tegenstrijdigheden ook. Het blijkt voor te komen. Dank je wel voor je positieve reactie Nicole :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ongeloofwaardig of niet. Ik vind het een fijn verhaal om te lezen. Een kinderwens kan heel groot zijn. En als het onverwacht toch lukt kan de vreugde verbazingwekkend groot zijn. Graag gelezen, Dana M.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal met een twist, van angst voor ziek worden en onomkeerbaarheid tot vreugde voor de zwangerschap en leven. Ik vond de tegenstelling in dit verhaal heel mooi tussen kwaadaardige groei en goedaardige groei. Ze leeft eerst in de gedachte dat het slecht gaat aflopen met haar, waarna blijkt dat de opmerkingen van de arts over een veel plezierigere onomkeerbaarheid gaan. Ik vond dat je de emoties met veel gemak opschrijft in krachtige heldere taal. Ook moest ik om jouw verhaal glimlachen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal met een twist, van angst voor ziek worden en onomkeerbaarheid tot vreugde voor de zwangerschap en leven. Ik vond de tegenstelling in dit verhaal heel mooi tussen kwaadaardige groei en goedaardige groei. Ze leeft eerst in de gedachte dat het slecht gaat aflopen met haar, waarna blijkt dat de opmerkingen van de arts over een veel plezierigere onomkeerbaarheid gaan. Ik vond dat je de emoties met veel gemak opschrijft in krachtige heldere taal. Ook moest ik om jouw verhaal glimlachen.
Ik had je een lief verhaaltje beloofd, maar ben niet zo goed in 'lief' schrijven, ik ben blij dat ik je in ieder geval deed glimlachen. Dank voor je compliment. Geheimpje? Ik heb dichterlijke vrijheid toegepast, in werkelijkheid was ik zelf niet bij kennis toen manlief die opmerking maakte.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als het lukt om je zo vrij te voelen om de dichterlijke vrijheid toe te passen op werkelijk gebeurde verhalen, kan het een mooi resultaat opleveren. Ik heb vaak dat ik toch de neiging ben om me heel betrokken te voelen bij een gebeurtenis en die betrokkenheid gaat dan hechten aan details die ik er per se in wil houden. Ook als ik feedback krijg dat ze eruit moeten... Ik ben blij dat je een lief verhaal geschreven hebt, dank je. Het gaat je dus goed af.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als het lukt om je zo vrij te voelen om de dichterlijke vrijheid toe te passen op werkelijk gebeurde verhalen, kan het een mooi resultaat opleveren. Ik heb vaak dat ik toch de neiging ben om me heel betrokken te voelen bij een gebeurtenis en die betrokkenheid gaat dan hechten aan details die ik er per se in wil houden. Ook als ik feedback krijg dat ze eruit moeten... Ik ben blij dat je een lief verhaal geschreven hebt, dank je. Het gaat je dus goed af.
O, wat een lieve reactie levert het me op, ik moet meer lief proberen te schrijven :D

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
wat feestelijk! en lief, ja ;) hebben we het over nu, of alweer een poos terug? (ik denk dat 'vernonen' teveel 'gehoord' suggereert, terwijl jij 'gemerkt' bedoelt ... dat maakt het voor de lezer gezocht)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik denk dat 'vernomen' teveel 'gehoord' suggereert, terwijl jij 'gemerkt' bedoelt ... dat maakt het voor de lezer gezocht)
Je hebt helemaal gelijk @Schrijvenmaar, had ik niet aan gedacht, bedankt, ik heb het veranderd. Het is alweer 13 jaar geleden, de tijd vliegt. Ik heb de laatste drie maanden van mijn zwangerschap het heel zwaar gehad. Doordat ik medicatie geslikt heb de eerste 6 maanden, die absoluut niet samenging met zwangerschap, waren heel wat complicaties te verwachten. Gelukkig is alles redelijk goed verlopen. Wij hebben een hele mooie meid.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Typisch een Danaverhaal. Lekker iedereen op het verkeerde been zetten en het dan met een vrolijke noot om te draaien. ik vond het lekker om te lezen. Je hoeft niet lief te schrijven, als je maar lief bent.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Typisch een Danaverhaal. Lekker iedereen op het verkeerde been zetten en het dan met een vrolijke noot om te draaien. ik vond het lekker om te lezen. Je hoeft niet lief te schrijven, als je maar lief bent.
Dank je wel Tja, dat ik alleen maar lief hoef te zijn :D en natuurlijk ook voor het compliment :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
[Ik heb de laatste drie maanden van mijn zwangerschap het heel zwaar gehad. Wij hebben een hele mooie meid.
en ik dacht nog dat een zwangerschap eigenlijk pas echt leuk werd vanaf de zesde maand ... maar uiteindelijk is een leuk resultaat toch het enige wat telt

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het begin van jouw verhaal duidt op twee verschillende einden. Gelukkig koos jij voor een positief eind! :nod: Graag gelezen en waarom blijf je niet langer? :?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het begin van jouw verhaal duidt op twee verschillende einden. Gelukkig koos jij voor een positief eind! :nod: Graag gelezen :?
Ik ga altijd voor het positieve, dank je voor je compliment Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik dwing haar wel. Ben ik best goed in als ik het niet vergeet.
Ik herinner je er wel aan dat je me moet dwingen, ben ik best goed in als ik het niet vergeet :D

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jouw verhaaltje gaf me de kriebels. Ik denk dat het door mijn hormonen komt. Ik heb gisteren een terugplaatsing gekregen en nu hoop ik erg dat onze spruit zich ook blijft delen en zich goed in zal nestelen. Ik kan me echter niet voorstellen dat ik het zou beschrijven als een 'ziekte'. Ik denk echter wel dat je geslaagd bent in je opzet! :)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jouw verhaaltje gaf me de kriebels. Ik denk dat het door mijn hormonen komt. Ik heb gisteren een terugplaatsing gekregen en nu hoop ik erg dat onze spruit zich ook blijft delen en zich goed in zal nestelen. Ik kan me echter niet voorstellen dat ik het zou beschrijven als een 'ziekte'. Ik denk echter wel dat je geslaagd bent in je opzet! :)
Als eerste wil ik natuurlijk zeggen dat ik hoop dat het met je spruit helemaal goed komt, leuk zeg, gefeliciteerd. Ik heb ook niet de keuze gemaakt het als ziekte te beschrijven.