Hoe jij er toch altijd weer in slaagt de liefde in je verhaal kwijt te kunnen.... Dit verhaal heeft iets teveel 'tell' en er zitten wel scènes in die je zou kunnen tonen, bijvoorbeeld de omslag door het vinden van de grote liefde. Het is wel een mooie, geloofwaardige lijn.

... De ontmoeting met het meisje had wat mij betreft iets meer diepgang en aandacht mogen krijgen maar dat ligt geheel aan het beperkt aantal woorden dat hier toegemeten is... en zeker niet aan jouw schrijftalent. Je had gewoon iets te weinig plaats voor de twist van kwaad naar goed - er zit een heel verhaal in. Het smaakte dus naar meer. Erg erg mooi hoor!

Mooi verhaal, Marietje. Melodramatisch, maar niet over het randje. De liefde die erin zit, is subtiel en mooi. De titel is goed, maar die wordt een beetje krampachtig in het verhaal verklaard. De zin 'Tijdens mijn puberteit kreeg ik de stempel -onhandelbaar- getatoeeëerd' is tenenkrommend, je openingszin is ijzersterk.

You really own the tricks of the trade... Knap geschreven met een mooie emotionele lading.

Marietje, Een levensverhaal in een notedop met een positief eind. Dit verhaal verdient mijns inziens een nadere uitwerking.

Mooi verhaal Marietje, ik word echter nieuwsgierig naar wat er met de moeder van HP is gebeurd. Is de overleden tijdens de bevalling? Heeft de vader ervoor gezorgd dat ze geen contact met HP meer heeft? De zin die harryp beschrijft over de getatoeëerde stempel vind ik zelf ook niet erg mooi lopen. Ik meen me te herinneren dat stempels worden gedrukt, niet getatoeëerd. Ik vind het fijn van je verhaal dat het een geloofwaardige verklaring van een omslag in het leven is, een mooie motivatie om al het slechte achter te laten. Ik kijk er nu al naar uit om meer van je te lezen!

zo zie je maar weer dat er in ieder mens iets goeds schuilt, als je maar de juiste mensen op je pad tegenkomt. even een vraagje is dat witte dorp in het buitenland? want dan past jeugdzorg niet in het verhaal volgens mij. mooi en gevoelig geschreven.

Marietje, Interessant onderwerp. Indringend geschreven. Ik vind dat de sfeer goed wordt overgebracht.

@Marietje, ik vind het fijn keer op keer alle reacties op jouw schrijven te lezen. Je wordt gewaardeerd en dat verdien je ook. Ik had je al eerder gelezen en begreep je opening niet. Het is dat ik nu lees dat het de avond van Halloween was. [We huilen, soms met tranen. We lachen, zelfs met geluid.] Dit is voor mij de mooiste en meest veelzeggende zin. Queen van de liefde, ik groet je. :thumbsup:

Marietje, wat een goed verhaal. Een love story, zo mooi in jouw woorden gevat. Knap!!

Wat een mooi liefdesverhaal :)

Vreemd, toen ik de naam Mohammed de Vries las schrok ik lichtelijk en kreeg ineens een heel andere kijk op wat ik al gelezen had. Marocollandser kan niet. Een verhaal met een pluim.

@Marietje, je verhaal raakt me. Bijvoorbeeld het beeld van de moeder:

. Ze gaf me het leven. Dat was ook het enige… .

"We huilen, soms met tranen. We lachen, zelfs met geluid"

Wat een veelzeggende zinnen. Mooi!

De pareltjes zijn al benoemd; je openingszin en "We praten, vaak zonder woorden. We huilen, soms met tranen." zijn prachtig. 'Mohammed de Vries' vind ik dan weer jammer. Waarom niet Najib de Waard, Tarik Zandstra of Bachr van der Ven? Jouw idee over 'slechte' mensen lijkt wel iets op het mijne. Toch kom jij dan uit op een liefdesverhaal :-) Met veel plezier gelezen!