Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

المسكة الحرة (opdracht 42)

Aziza Yousoef is een Sahrawi. Een echte bedoeïen. Een nomade uit de westelijke Sahara. Als ik zijn winkel binnenloop – hij noemt het zelf zijn store - groet hij mij vriendelijk met een typische moslim groet: ‘as-salāmoe `alaykoem, vrede over u!’ Moslims antwoorden daarop gewoonlijk: alaykoem as-salām - en ook over u! Maar ik ontwijk het antwoord vriendelijk en zeg: ‘kief halek – hoe gaat het met u.’ Hij lacht in zijn volle zwarte baard en zijn ogen twinkelen. ‘Wat kan ik voor u doen, mijn vriend?’ Ik ben inderdaad een vriend. We kennen elkaar al jaren. Van in de tijd dat hij de Spaanse Sahara is ontvlucht. Te heet onder zijn voeten. Figuurlijk te heet. Hij is nog steeds lid van het Polisario. In zijn rechthoekig kale magazijn hangt een zware overvloedige geur. De zakken staan langs de kanten tot het plafond gestapeld. Kaneel, kardemom, lijnzaad, baharat, Ethiopische berbere, maar ook kofta, rijst en noten, heel veel noten. De hele Arabische wereld komt hier samen; van de Maghreb tot Egypte, van Syrië over Jordanië tot Libanon. Hij kijkt mij vragend aan. Ik leg het briefje voor hem op de tafel. ‘Voor wie ga je koken?’ vraagt hij. ‘Mijn vader.’ ‘Wie?’ ‘Je hebt me goed verstaan, Aziza.’ Zijn gezicht klaart op. ‘Mijn oren zitten vol woestijnzand, het gaat er nooit meer uit.’ lacht hij. ‘Je wilde het tweemaal horen. Ja…ik ga koken voor mijn vader.’ ‘Dit is een mooi product voor je vader, een eerbetoon… maar je vindt het nooit! In heel Antwerpen niet!’ ‘Zeldzaam?’ ‘Te zeldzaam!’ ‘Waar dan?’ ‘In Libanon.’ ‘Libanon?’ ‘Het is voor je vader, toch? Maak een pelgrimstocht naar Libanon. De verzoening met hem maakt het de moeite waard.’ ‘Hoe ziet het eruit?’ ‘Variabel. Geen specifieke vorm, geen specifieke kleur. Soms hard, soms elastisch. Af en toe plakkerig. De geur van hout en terpentijn maar lang niet altijd. Een natuurproduct.’ ‘Aziza, hoe kan ik dat in hemelsnaam vinden in Libanon als het zo zeldzaam is en zo moeilijk te herkennen?’ ‘De juiste vriendschap, mijn vriend! De juiste vriendschap, en je zal én het product én de verzoening met je vader vinden.’

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prikkelend voor de zintuigen, de geuren drijven mij naar het einde. En de liefde gaat door de maag, nietwaar? Het is een mooi verteld verhaal. Ik ben er nog niet uit wat het ingredient zou kunnen zijn. Ik kom terug op je verhaal, Ryn. Genoten op deze morgen van je tekst!

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wauw Ryn! Jouw culturele kennis geeft jouw verhalen toch altijd dat tikkeltje meer! (Ken jij echt wat Arabisch?)

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb nu inmiddels drie verhalen van je gelezen en ik vind ze allemaal even bijzonder knap, spannend en leerzaam geschreven. Wat je gaat koken voir je vader zal wel in de titel staan. Dus blijft dat nig even een verrassing

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mij dan intrigeert is dat HP kief-halek zegt in plaats van een vredeswens terug. Een sfeervol verhaal met veel achtergrond. Ik vind het erg mooi geschreven.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
W Rynlandt, Bij Antwerpen schrok ik bijna - echt niet verwacht, goed gedaan kwa sfeer. (heb geen idee wat het ingrediënt is, maakt niet uit).

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
#4 Simpel Johanna... ik ben geen moslim maar een christen. Als moslims in de Arabische wereld groeten met deze moslimgroet en diegene die gegroet wordt is geen moslim dan wordt de groet op een vriendelijke manier ontweken, althans niet op de moslim-wijze beantwoord. Zo wil het gebruik. Maddbrug, Lilithx en Nicole, allen hartelijk bedankt voor de reactie. Overigens spreek ik niet echt Arabisch hoor (wel een beetje Chinees, maar dat is een ander verhaal) ;)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jan P, bedankt voor je reactie. Het ingrediënt verklap ik nog wel. :ninja: (al heeft het inderdaad weinig of geen belang, maar het is wel iets waar ik zelf ooit naar gezocht heb)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ryn, even off topic: ik heb er eentje thuis die een beetje Japans spreekt/leert (daardoor ken'k ook al enkele woorden/zinnen), maar chinees dat ken'k niet behalve che-che. #6 leuk dat je het gebruik ook even uitlegt. Ik had wel zoiets verwacht. Ben jij van Antwerpen trouwens?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
#4 Simpel Johanna... ik ben geen moslim maar een christen. Als moslims in de Arabische wereld groeten met deze moslimgroet en diegene die gegroet wordt is geen moslim dan wordt de groet op een vriendelijke manier ontweken, althans niet op de moslim-wijze beantwoord. Zo wil het gebruik.
Daar zeg je wat. Daar waar mijn achtergrond behoorlijk RK is, had ik dat zelf ook wel kunnen invullen. Mijn gedachtegang was eigenlijk dat het wel vriendelijk is om een ander vrede toe te wensen. Maar dan misschien met een minder religieuze inslag.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilithix, Ik ben van provincie Antwerpen maar niet van 't stad :lol: Ik woon in Dessel (in de Kempen bij Mol en Turnhout) De winkel die ik voor ogen had ligt in Berchem achter het station. Daar is een hele wijk met allemaal grote magazijnen. Allemaal buitenlanders. Je kan er heerlijk exotisch shoppen... maar je moet wel een beetje durf en lef hebben om je in die wereld te storten. Johanna, Ik kan je gedachtegang perfect volgen hoor. Ik zou het trouwens ook zelf niet geweten hebben als ik het niet ergens gelezen had. Achter het ingrediënt heb ik ooit zelf effectief gezocht, maar het verhaal heb ik natuurlijk een beetje fictief gestoffeerd.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jan P, De winkel is gewoon in Antwerpen hoor :) De man zelf komt natuurlijk uit de Sahara. Het product dat ik zoek uit Libanon. Later de onthulling.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hij lacht in zijn volle zwarte baard en zijn ogen twinkelen. ‘Wat kan ik voor u doen mijn vriend?’ Zijn gezicht klaart op. ‘Mijn oren zitten vol woestijnzand, het gaat er nooit meer uit.’ lacht hij.
Weer een geweldig verhaal! Ik glimlach bij deze 'quotes' en zie jouw 'vriend' voor me. Je licht een tip van de sluier op, neemt ons mee langs een complete Arabische wereld en houdt het ingrediënt toch mooi geheim!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooie oosterse sfeer neergezet. Erg origineel met de Arabische teksten erin verwerkt. Het ingrediënt is iets mysterieus, maakt me nieuwsgierig. Jouw kennende zit er een wijsheid in! ;) Weer graag gelezen dit bijzondere verhaal! :)

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zat te denken aan Arabische Gom, maar dat kan ook puur zijn dat ik net naar een pak hagelslag heb liggen staren... Prachtig verhaal W. Het wederzijds respect van beide mannen is realistisch weergegeven en een man die voor zijn vader gaat koken geeft een ander soort relatie aan dan iemand die voor beide ouders gaat koken.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi sfeerbeeld, @Ryn. Het ingrediënt voel ik als iets onstoffelijks. Liefde of iets wat daarnaar smaakt. Taalzeurtje: let op de komma voor je aansprekingen (2x vergeten).

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Richard, Je bent er knal op en toch is het geen Arabische gom, maar het is een product dat vaak met Arabische gom wordt verward. Ik zocht mastaka of mastiek (meska in het Marokkaans), de hars van de mastiekboom of Pistacia lentiscus, een struik die familie is van de pruikeboom en die op sommige eilanden in Griekenland en verder in Libanon en Jordanië, te vinden is. Ik wilde het gebruiken in een nagerecht: Mhallabia met mandarijnstroop. Nagerechten zijn belangrijk. Ze maken de mensen gelukkig. Proficiat dus! Wat geweldig dat je dat er zo uithaalde. Ik wist niet dat staren naar een pak hagelslag zulke profetische inspiratie kon opleveren, moet ik ook eens proberen :lol: Leonardo bedankt, ik zal de komma's even nakijken. Het product is niet onstoffelijk maar kan wel van vorm en kleur verschillen omdat het een echt natuurproduct is. Toch heb je ook een beetje gelijk. Je kan het alleen vinden als je liefde hebt voor een vreemd land, een vreemde cultuur en vreemde mensen. Dan ontstaat er vriendschap en kunnen zij je helpen op je zoektocht (dat was een beetje mijn idee ook). Bedankt Marietje. Het product is niet mysterieus maar zoals ik ook Leonardo al uitleg... echte mastiek is niet zo gemakkelijk te vinden. Daarom is het belangrijk om vrienden te hebben die het product kennen en die je kunnen helpen. Ik had de idee dat de HP naar Libanon moest, vriendschap moest sluiten met plaatselijke mensen en dat hij zo uit eerste hand de natuurlijke mastiek zou kunnen krijgen. Ze zouden hem meteen ook gezellig kunnen leren hoe hij het product moet verwerken in een gerecht. Ooit heb ik er echt zelf naar gezocht in Antwerpen en kon het nergens vinden. Thanks Mirte, fijn dat je het verhaal een beetje leuk vond.

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ah, mooi verhaal. Prachtig omschreven. Dit soort winkels ken ik niet, alhoewel ze hier in Groningen wel te vinden zijn. Misschien moet ik daar maar eens verandering in brengen. Mooi mooi om te lezen. :nod:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ryn: ik zou en moest je 'ingrediënt' vinden en heb daarom op internet pagina's producten uit Libanon doorgescrold. Ik vond het niet en dacht toen aan een waterpijp waarvoor je bepaalde aromatische stoffen nodig had. Zoals @Richard zegt, heb je de verhouding tussen beide mannen fijntjes geschetst. Ik was erg gecharmeerd van: ['Je hebt me goed verstaan, Aziza.’] Je was weer prachtig om te lezen. Wellicht hebben wij een andere Coelho in ons midden.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een waterpijp had zeker ook gekund Mili, maar dat is weer een heel ander verhaal... het zou me naar Kuala Lumpur leiden. Misschien vertel ik het nog wel een keer. :D Ik heb je met Libanon misschien wel een beetje misleid. De mastiek is vooral op de Griekse eilanden bekend. Leuk dat je mijn verhaal fijn vond. Maja, Bedankt voor je reactie. Bij Groningen denk ik niet meteen aan een winkel maar wel aan het "Belgisch Café de Pintelier" waar ik een paar jaar geleden het duurste Westvleteren bier ooit heb gedronken (ik ben niet voor niks een Belg en moest het dus daar wel proberen om te kijken of ze wel de echte hadden :rolleyes: ). Mooie stad is Groningen overigens.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Eindelijk heb ik dan je verhaal gelezen. Ik kijk al zo'n twee dagen vol spanning naar je titel en ik kon niet wachten tot ik het verhaal kon lezen. Je verhaal stelde me niet teleur. Ik zag de winkelbediende zo voor me. Je hebt een mooie sfeer in je verhaal. Ik heb er weer van genoten :thumbsup:.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ryn als ik dit verhaaltje lees en herlees kom ik iedere keer weer tot dezelfde conclusie: dat ik het jammer vind dat het afgelopen is. Zo'n mooie, warme sfeer waar dierbare vriendschap heerst. Die zware overvloedige geur van kruiden. Het roept veel herinneringen bij mij op. Daarom reageer ik nu pas, ik zou er zoveel over willen zeggen. Maar ik heb mijn waterpijp niet bij de hand...

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, bedankt voor je leuke reactie. In de titel had ik stiekem het product toch genoemd. ;) Blavatski en Nel, ook jullie erg bedankt voor het compliment. Ik heb de zoektocht naar het product echt ondernomen en ik was zelf verrast door de vriendelijkheid die ik in elke winkel die ik bezocht tegenkwam. Dit was gewoon het goede moment om er even een kleinigheidje over te schrijven. Elyse, ik ben oprecht blij dat je het een beetje okee vond. Jouw mening is (naast die van vele anderen hier) erg belangrijk voor mij omdat je zelf enorm goed schrijft, en omdat ik weet dat jij ook heel veel levenservaring hebt opgedaan (en nog steeds opdoet) in vreemde landen. De liefde voor vreemde culturen, vreemde landen en ook niet te vergeten: de natuur, zit gewoon een beetje in mijn bloed. Zelfs als ik gewoon wil schrijven over een winkel, kom ik toch weer terecht in een vreemd verhaal. Ik kan het niet helpen. In mijn hoofd ben ik steeds op reis. Daarom schrijf ik er ook zo graag over. Bedankt voor je heel fijne reactie.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag W Rynlandt, Wat een schitterend verhaal! De sfeer vind ik prachtig getroffen. Vooral dit vind ik erg mooi: 'Hij lacht in zijn volle zwarte baard en zijn ogen twinkelen. ‘Wat kan ik voor u doen, mijn vriend?’' Het geeft voor mij aan dat de bedoeïen herkent en waardeert dat de hp de omgangsvormen kent en dat daarna het woordenspel met wederzijds respect gespeeld kan worden. De dialoog die volgt, is wat mij betreft geen pareltje, maar een prachtige diamant. 'Zijn gezicht klaart op. ‘Mijn oren zitten vol woestijnzand, het gaat er nooit meer uit.’ lacht hij.' :thumbsup: :) :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt hoor Fenne! Woodpecker, echt bedankt voor misschien wel iets teveel lof, maar ik ben natuurlijk erg blij dat het verhaal je zozeer bevalt, vooral omdat je zelf ook zo'n geïnspireerde schrijver bent.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je doet jezelf tekort, naar mijn idee. Dit verhaal is zo naturel geschreven als het maar zijn kan. Dat maakt voor mij dat ik volledig wordt meegenomen in de scene die je (be)schrijft. Ik hoop dat je de tijd en inspiratie vindt voor een bundel of een roman.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag W Rynlandt, Wat een schitterend verhaal! De sfeer vind ik prachtig getroffen. Vooral dit vind ik erg mooi: 'Hij lacht in zijn volle zwarte baard en zijn ogen twinkelen. ‘Wat kan ik voor u doen, mijn vriend?’' Het geeft voor mij aan dat de bedoeïen herkent en waardeert dat de hp de omgangsvormen kent en dat daarna het woordenspel met wederzijds respect gespeeld kan worden. De dialoog die volgt, is wat mij betreft geen pareltje, maar een prachtige diamant. 'Zijn gezicht klaart op. ‘Mijn oren zitten vol woestijnzand, het gaat er nooit meer uit.’ lacht hij.' :thumbsup: :) :thumbsup:
Woodpecker, ons oog is op dezelfde briljante zinnen gevallen :!: Ryn, je moet echt het advies van Woodpecker meenemen voor de toekomst! Kan je lekker veel reizen in gedachten!