Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht#41- Je grens

13 februari 2015 - 9:42
Je grens [17.08 uur] - Sorry, ik moet Oma douchen. :( - [17.14 uur] - Geen probleem! De pizza kan wachten en ik ook. Grt. aan Oma. Kus voor jou! ;) - Met een glimlach stop je je telefoon in je broekzak en rangschik je de biografie over Gandhi naast je etui met koksmessen in je schooltas. ‘Oma, ik heb de boodschappen opgeborgen en ik ga nu.’ Je wrijft de vla van haar wang en geeft haar een kus. Het journaal van 18.00 uur eist haar aandacht op. Je sluit zacht de deur. De Donkereweg doet zijn naam eer aan, maar het scheelt tien minuten. Je hangt je tas recht op je rug en trapt nog harder de pedalen rond. Je verliest van een brommer. De bomen sjezen voorbij. Je maakt je sjaal los. De rotonde komt in beeld. Er rolt iets over de weg. Je remt. Het asfalt raakt je hard. Je sluit je ogen en zakt weg. De grond beweegt. Er wordt aan je arm getrokken. Je wilt overeind komen maar krijgt een kopstoot met een helm. ‘Liggen blijven, bitch!’ De stem brengt je de realiteit. Iemand sjort aan je broek. Je benen gaan in verzet. Een hand rond je nek brengt ze tot stilstand. Je adem verzwaart. Hoge boomtoppen verdwijnen in de duisternis. Je hart klopt pijnlijk. Zijn zweetlucht penetreert je neus. Eén hand vecht en de andere gaat op zoek, voelt natte bladeren en vindt je tas. Kou vervangt je spijkerbroek. Je concentreert je op de inhoud van je tas. Je betast het boek. Angst domineert. Het klittenband kraakt. Je vingers glijden langs het lemmet. De pijn doorbreekt de angst. Hij knielt tussen je benen in. Je dwingt te kijken. De adrenaline kookt. Onmacht is de oorsprong van je kracht. Het maanlicht flitst in het staal. Je steekt. In het niets. Vrijheid ontstaat en je krabbelt op. Een held slaat je belager uit beeld. Je struikelt naar achteren tot een boom je stopt. Je knokkels verkrampen om het heft. De politie vindt je briesend met het mes vooruitgestoken naast je hoofd. En ieder jaar op 14 februari stel je jezelf de vraag: ‘Wat als…’

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 11:21
Tjonge, wat spannend, Marietje. De staccato-zinnen versterken het spannende. Er zit daardoor vaart en ritme in het verhaal. Actief geschreven. Alleen tegen het eind moest ik bij 'Hij knielt tussen je benen in' twee keer lezen omdat ik de situatie even kwijt was. Mijn aandacht was bij het mes. 'Je dwingt te kijken' Zij dwingt hem te kijken, of hij dwingt haar te kijken? Daardoor ben ik even verward. Misschien doe je dat bewust, vraag ik me af?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 11:32
@Odile- Dank je wel voor jouw reactie. Ik verwachtte dat de nieuwe zin 'Hij knielt tussen je benen in' de andere fase aangaf. Waarom is het voor jou onduidelijk? 'Je dwingt te kijken' vind ik dwingender dan 'Je dwingt jezelf te kijken'. Het perspectief ligt bij het slachtoffer. Daarmee wil ik aangeven dat ze eigenlijk de situatie niet wil zien maar van zichzelf moet. Ik wilde een spannend verhaal schrijven. Ben blij dat dat gelukt is! :)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 11:32
Marietje, Staccato in de 2e persoon. Leest als een waterval. Ik vind het heel goed!
Dank u!!! :o

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 11:35
bah wat een naar verhaal! ik snapte alleen de dwingt te kijken zin niet
Sorry! Eigenlijk geen verhaal voor moeders op een roze wolk! :confused: Zie #3 voor de verklaring van het dwingen te kijken! Dank je wel dat jij tijd neemt voor een reactie! :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 12:00
Een goed geschreven, spannend verhaal, Marietje. Ik volg het op de voet, niet moeilijk om er zelf de beelden bij op te roepen. De held die je ontzet is waarschijnlijk geen agent van politie. Hoe kan dan de politie, die later arriveert, de hp briesend met een mes vooruitgestoken naast haar hoofd, aantreffen. Hoe moet ik me 'naast haar hoofd' voorstellen?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 12:46
Een goed geschreven, spannend verhaal, Marietje. Ik volg het op de voet, niet moeilijk om er zelf de beelden bij op te roepen. De held die je ontzet is waarschijnlijk geen agent van politie. Hoe kan dan de politie, die later arriveert, de hp briesend met een mes vooruitgestoken naast haar hoofd, aantreffen. Hoe moet ik me 'naast haar hoofd' voorstellen?
Dank je wel, Dos! :) Nee, de held is een voorbijganger die de politie belt. Ze blijft panisch in deze houding staan dus vind de politie haar nog steeds briesend. http://thumbs.dreamstime.com/z/boze-vrouwelijke-kok-met-mes-en-opgeheven-vuist-26925273.jpg Oeps, een beetje groot, maar zoiets. Ze staat klaar om aan te vallen. Met het naar voren wijzende mes naast haar hoofd. Komt het overeen met jouw beeld? Misschien het woord -opgeheven- naast haar hoofd toevoegen? Heel toevallig is deze dame van de foto ook kok. Mijn HP haar koksopleiding verklaart de messen set in haar schooltas!

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 20:17
tot het eind spannend geschreven en heel beeldend met bovenstaande foto. hoeft er geen plaatje mee rbij te bedenken :) :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 22:24
Dat beeld stond mij inderdaad voor ogen, maar ik waagde het niet erin te geloven omdat ik ervan uitging dat de politie pas later arriveerde. Haar verstarring had ik er zelf niet bijgefantaserd. Je zou de zin a.v. kunnen aanpassen: De politie vindt je briesend en verstard met het opgeheven mes naast je hoofd. Je kunt een bijgevoegde foto zelf kleiner maken door een andere pixel-grootte aan de eerste [img]-tag toe te voegen. Bijv. een foto met een pixelgrootte 1000x600 maak je vier maal kleiner door de lengte- en de breedte-pixels door twee te delen. Deze grootte voeg je toe aan de eerste [img]-tag. Dus [img=500x300]. Je moet beide getallen door dezelfde factor delen, anders krijg je een vervormde foto. Zie BBCode > Displaying images.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 22:44
Nou, en of je dan een rottige Valentijns herinnering hebt zeg. Een behoorlijk deprimerende situatie. Eerst je ouwe oma helpen en vervolgens ook nog eens aangevallen worden door een of andere dwaas. Is dit de maand van Marietje schrijft deprimerende verhalen? Goed geschreven is het wel.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 23:12
@Marietje #1, überqueen van de chicklit, ik maak mij totaal geen zorgen in die zin. :) Eerst een reactie op #5. M.i. is het 'hij knielt tussen je benen'. In past niet. ['Je dwingt te kijken' vind ik dwingender dan 'Je dwingt jezelf te kijken'.] Het is zichzelf dwingen te kijken. Daar helpt geen Marietjelief aan. Zij van # 9 mag inderdaad kleiner. :ninja: Het is zoals ook @Odile in #2 heeft gezegd dat je door de korte, afgebeten zinnen spannend hebt geschreven. De naderende verkrachting goed gedaan. De voorlaatste zin vind ik zoals @Dos ongelukkig geformuleerd. En ik blijf zitten met de vraag of zij nu is veroordeeld voor het neersteken van haar belager hetgeen zou inhouden dat je in deze tekst maatschappijkritisch bent. Je bent niet alleen van de chicklit Marietje, je bent van veel meer.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 8:56
Marietje, Een spannend verhaal dat leest als een trein. Het perspectief vind ik erg mooi. De korte zinnen ook. Technisch spreekt het mij heel heel erg aan. In de verhaallijn wordt veel ruimte gelaten. Niet alles wordt gezegd of uitgelegd. Ik houd daar wel van... een beetje lege ruimte die de lezer zelf moet invullen. Ik ben er zeker van dat, wanneer je dit zou kunnen schrijven binnen een wat bredere limiet (1000 tot 2000 woorden) je een prachtig kortverhaal kan ontwikkelen. Heel goed gedaan!

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 9:09
Marietje, een knap staaltje werk! De korte zinnen wekken juiste spanning op. Bij: De Donkereweg doet zijn naam eer aan, maar het scheelt tien minuten. dacht ik al als maar niet ... Je hebt een van de grootste angsten van 'het vrouwzijn' in helder beeld verwoord.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 12:56
Waarom staat er niets? :? Ik heb jullie allemaal bedankt via mijn nieuwe telefoon maar blijkbaar werken mijn smilees niet! Inhoudelijk reageer ik thuis maar jullie reacties te kunnen lezen in mijn pauze maakt mijn dag zoveel leuker! :o

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:08
Er staat: Waarom staat er niets?
:D Klopt! De smilees op mijn nieuwe toestel accepteert het forum niet en ook de tekst was weg! Beetje jammer! :(

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:03
Beklemmend Marietje, erg knap geschreven. De tweede persoon voegt echt iets toe hier, goeie keuze! :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:09
tot het eind spannend geschreven en heel beeldend met bovenstaande foto. hoeft er geen plaatje mee rbij te bedenken :) :)
Dank je wel! :)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:10
Dat beeld stond mij inderdaad voor ogen, maar ik waagde het niet erin te geloven omdat ik ervan uitging dat de politie pas later arriveerde. Haar verstarring had ik er zelf niet bijgefantaserd. Je zou de zin a.v. kunnen aanpassen: De politie vindt je briesend en verstard met het opgeheven mes naast je hoofd. Je kunt een bijgevoegde foto zelf kleiner maken door een andere pixel-grootte aan de eerste [img]-tag toe te voegen. Bijv. een foto met een pixelgrootte 1000x600 maak je vier maal kleiner door de lengte- en de breedte-pixels door twee te delen. Deze grootte voeg je toe aan de eerste [img]-tag. Dus [img=500x300]. Je moet beide getallen door dezelfde factor delen, anders krijg je een vervormde foto. Zie BBCode > Displaying images.
Dank voor de suggestie en de krimp-tip! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:19
Is dit de maand van Marietje schrijft deprimerende verhalen? Goed geschreven is het wel.
Als dank zal ik mijn schrijven 'beteren' en weer over gezellige, leuke, vrolijke onderwerpen schrijven! ;) Voor mij is het een goed geslaagde try out! :D

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:50
@Marietje #1, überqueen van de chicklit, ik maak mij totaal geen zorgen in die zin. :).
Ik doe alles om je niet teleur te stellen! Fijn dat vertrouwen! :thumbsup:
@Eerst een reactie op #5. M.i. is het 'hij knielt tussen je benen'. In past niet. ['Je dwingt te kijken' vind ik dwingender dan 'Je dwingt jezelf te kijken'.] Het is zichzelf dwingen te kijken. Daar helpt geen Marietjelief aan..
Hier twijfel ik toch nog over. Ik neig nog steeds naar tussenin. Maar ik ga uit van jouw kennis dus pas ik het aan! Dank voor de feedback!
@Zij van # 9 mag inderdaad kleiner. :ninja: .
Je hebt weer gelijk! :D
@Het is zoals ook @Odile in #2 heeft gezegd dat je door de korte, afgebeten zinnen spannend hebt geschreven. De naderende verkrachting goed gedaan. De voorlaatste zin vind ik zoals @Dos ongelukkig geformuleerd..
:thumbsup:
@En ik blijf zitten met de vraag of zij nu is veroordeeld voor het neersteken van haar belager hetgeen zou inhouden dat je in deze tekst maatschappijkritisch bent. .
:confused: Ze heeft niemand neergestoken want ze werd op tijd gered! Mijn verhaal is gebaseerd op de volgende quote: -In een oorlog staat een mens aan zijn grens; hij kan de volgende dag dood zijn. Wie aan zijn grens staat, handelt anders- Daarom vraagt ze zich af wat er gebeurd zou zijn als haar 'held' niet was op komen dagen.
@Je bent niet alleen van de chicklit Marietje, je bent van veel meer.
:o :o

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:52
Marietje, Een spannend verhaal dat leest als een trein. Het perspectief vind ik erg mooi. De korte zinnen ook. Technisch spreekt het mij heel heel erg aan. In de verhaallijn wordt veel ruimte gelaten. Niet alles wordt gezegd of uitgelegd. Ik houd daar wel van... een beetje lege ruimte die de lezer zelf moet invullen. Ik ben er zeker van dat, wanneer je dit zou kunnen schrijven binnen een wat bredere limiet (1000 tot 2000 woorden) je een prachtig kortverhaal kan ontwikkelen. Heel goed gedaan!
Het was een goedgeslaagd probeersel. Yes, I can! ;) Bedankt voor je complimenteuze reactie! :)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 21:54
Marietje, een knap staaltje werk! De korte zinnen wekken juiste spanning op. Bij: De Donkereweg doet zijn naam eer aan, maar het scheelt tien minuten. dacht ik al als maar niet ... Je hebt een van de grootste angsten van 'het vrouwzijn' in helder beeld verwoord.
Dank je wel! Het was ook de bedoeling dat die zin een verwachting zou oproepen. Vrienden van ons wonen echt aan de Donkereweg in Zeeland. De rest is fictie, gelukkig! :)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2015 - 22:01
Beklemmend Marietje, erg knap geschreven. De tweede persoon voegt echt iets toe hier, goeie keuze! :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:
Dank voor jouw reactie en compliment! Ik heb gemerkt dat 'heftige' onderwerpen goed in de tweede persoon kunnen worden geschreven. Het schept voldoende afstand voor de lezer om met het onderwerp te kunnen 'dealen'.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
15 februari 2015 - 0:12
Ik zie dat ik nog helemaal niet op jou gereageerd heb. Niet dat het moet, of wel? Ik ben het wel met de opmerkingen heen, dus hoef ik die niet te herhalen. Fijn dat je Mili zo'n plezier doet. Lekker geschreven stukje, Marietje. Ga je nu op thrillertour? Je kunt het. Je hebt slechtheid genoeg in je. :confused: Een boom heeft mij ook een keer gestopt. Ik zat toen wel in een auto. :D Nou, zo grappig was het nu ook weer niet.