#41 - Was hij het maar niet vergeten

Ik heb het vermoeden dat Valentijns vonken hier tussen de stukjes over en weer vliegen. Scary shit! Wel goed geschreven weer, Johanna. Jaloersmakend snel, ook. Weer.

De jeuk begon inderdaad na het eten van Wortelstamppot...

@Johanna! Oh hoooooooooooooo. Jij hebt stiekem een schrijfdate met Richard! De vijf uur om tot een hoogtepunt te komen (logisch achteraf omdat Richard alleen kan kussen :)), weer die verdomd goedkope wijn, je verdwijning om in een hol te gaan zitten, Richard die ook verandert in een weerwolf. Bravo voor jullie initiatief. Ontzettend leuk. Nu ik nog. Ryn is altijd maar onderweg naar verre oorden.

Johanna B. Er is hier meer aan de hand - ik proef een Hulk verhaal. Mooi gedaan. Dingetje: 'dondergoed' - dondersgoed.

:D Jullie zijn bij de konijnen af! Originele invulling samen. :thumbsup: (Mag ik heel eerlijk zijn en opmerken dat de invulling mij enigszins teleurstelt? De herkenning van Richard zijn verhaal komt voor mij te vroeg.)

Johanna, een leuk verhaal met spanning en de onthulling pas op het eind. Alleen, de titel snap ik niet. Wat had hij niet mogen vergeten? Ook 'Die zachte wit met zwarte vacht' kan ik ook niet plaatsen. De laatste alinea zou ik weg laten omdat hij na de onthulling komt. Mosterd na de maaltijd. Ik zou hem integreren in de onthulling. Ik had moeite met 'alleen vegetarisch kon eten' in de betekenis van 'mogen eten'. Er zijn nog enkele zinnen die volgens mij beter kunnen. Voor mijn en ook jouw gemak heb ik ze in het verhaal zelf veranderd. Al lezend in de context kun je beoordelen of je het wel of niet een verbetering vindt. #41 - Was hij het maar niet vergeten Ik had hem moet informeren. Ik heb het ook geprobeerd. Maar de passie was allesverterend. Mijn hersenen stonden uit en mijn spraak had ik verloren. Nog nooit was ik zo uit mijn evenwicht geraakt door een man. De avond was zo veelbelovend begonnen. Valentijnsdag en uit eten met een knappe man. Hij zat al op mij te wachten toen ik bij het restaurant aankwam. Ik bekeek hem van een afstandje. Hij zat een boek te lezen, volledig ontspannen alsof hij alleen op de wereld was. Op zijn neus stond zo’n dun, gedistingeerd brilletje en hij knaagde nonchalant aan een stuk wortel. Ik ben dol op wortels, een echte traktatie. In mijn fantasie veranderde hij in een stoer konijn. Zenuwachtig schoof ik bij hem aan tafel. Terwijl hij geruststellend naar mij lachte, viel het me op dat hij prachtige grote voortanden had. Binnen de kortste keren begon hij te vertellen over zijn grootste passie, de vegetarische leesclub waar hij lid van was. Op dit moment lazen ze Paulo Coelho. We besloten het verrassingsmenu te bestellen. Volledig vegetarisch, daar hield hij van. Alle alarmbellen in mijn hoofd begonnen meteen te rinkelen. Ik wist dondersgoed dat ik niet alleenmaar vegetarisch mocht eten... Hij zou ook aangetast kunnen raken. Het is niet bepaald iets wat je iemand gunt, te moeten leven zoals ik. Om na het donker worden beslist geen groente meer te mogen eten. Altijd te moeten leven met de angst dat je ieder moment kunt transformeren in een… ‘It is said that de darkest hour of night becomes just before the dawn.’ Dat citeerde hij uit zijn blote hoofd. Gewoonweg briljant, die man. Terwijl hij hele stukken tekst van Paulo Coelho voorlas, bleef ik maar kijken naar zijn prachtige voortanden. Galant als hij was, bracht hij mij thuis. ‘Kopje koffie?’, vroeg ik hem. Twee koffie, een aantal uren en goedkope flessen wijn later was het gebeurd. We besprongen elkaar. En ik had hem niets gezegd, helemaal niets... Toen ik ’s ochtends wakker werd, voelde ik me anders. Hij ook. Het was weer eens zover. We zouden samen een maand lang in een hol in het bos moeten wonen, met op het menu groete, groente en alleenmaar groente.

:D Jullie zijn bij de konijnen af! Originele invulling samen. :thumbsup: (Mag ik heel eerlijk zijn en opmerken dat de invulling mij enigszins teleurstelt? De herkenning van Richard zijn verhaal komt voor mij te vroeg.)

Uiteraard mag dat, Marietje. Heb je wel zin omdat uit te leggen? Wellicht pas ik het dan later deze week nog wat aan. Net zoals met alle verhalen, heb ik het geplaatst alvorens ik er goed naar gekeken heb. Anders plaats ik vermoedelijk nooit iets :).

@Bart, Niet echt Scary shit. Het verhaal van Richard leende zich uitstekend om op voort te borduren. Dus nadat ik beleefd aan hem heb gevraagd of dat mocht, heb ik dat gedaan. Dank voor jouw reactie. @Richard, Geen wortelstampot meer. Niet meer doen. @Mili, Jouw idee in feite. Dus daarvoor dank. Overigens geen weerwolf :) @Jan P. Dank je voor de dondersgoede opmerking. Ik heb het aangepast.

Johanna, een leuk verhaal met spanning en de onthulling pas op het eind. Alleen, de titel snap ik niet. Wat had hij niet mogen vergeten? Ook 'Die zachte wit met zwarte vacht' kan ik ook niet plaatsen. De laatste alinea zou ik weg laten omdat hij na de onthulling komt. Mosterd na de maaltijd. Ik zou hem integreren in de onthulling. Ik had moeite met 'alleen vegetarisch kon eten' in de betekenis van 'mogen eten'. Er zijn nog enkele zinnen die volgens mij beter kunnen. Voor mijn en ook jouw gemak heb ik ze in het verhaal zelf veranderd. Al lezend in de context kun je beoordelen of je het wel of niet een verbetering vindt. #41 - Was hij het maar niet vergeten Ik had hem moet informeren. Ik heb het ook geprobeerd. Maar de passie was allesverterend. Mijn hersenen stonden uit en mijn spraak had ik verloren. Nog nooit was ik zo uit mijn evenwicht geraakt door een man. De avond was zo veelbelovend begonnen. Valentijnsdag en uit eten met een knappe man. Hij zat al op mij te wachten toen ik bij het restaurant aankwam. Ik bekeek hem van een afstandje. Hij zat een boek te lezen, volledig ontspannen alsof hij alleen op de wereld was. Op zijn neus stond zo’n dun, gedistingeerd brilletje en hij knaagde nonchalant aan een stuk wortel. Ik ben dol op wortels, een echte traktatie. In mijn fantasie veranderde hij in een stoer konijn. Zenuwachtig schoof ik bij hem aan tafel. Terwijl hij geruststellend naar mij lachte, viel het me op dat hij prachtige grote voortanden had. Binnen de kortste keren begon hij te vertellen over zijn grootste passie, de vegetarische leesclub waar hij lid van was. Op dit moment lazen ze Paulo Coelho. We besloten het verrassingsmenu te bestellen. Volledig vegetarisch, daar hield hij van. Alle alarmbellen in mijn hoofd begonnen meteen te rinkelen. Ik wist dondersgoed dat ik niet alleen maar vegetarisch mocht eten... Hij zou ook aangetast kunnen raken. Het is niet bepaald iets wat je iemand gunt, te moeten leven zoals ik. Om na het donker worden beslist geen groente meer te mogen eten. Altijd te moeten leven met de angst dat je ieder moment kunt transformeren in een… ‘It is said that de darkest hour of night becomes just before the dawn.’ Dat citeerde hij uit zijn blote hoofd. Gewoonweg briljant, die man. Terwijl hij hele stukken tekst van Paulo Coelho voorlas, bleef ik maar kijken naar zijn prachtige voortanden. Galant als hij was, bracht hij mij thuis. ‘Kopje koffie?’, vroeg ik hem. Twee koffie, een aantal uren en goedkope flessen wijn later was het gebeurd. We besprongen elkaar. En ik had hem niets gezegd, helemaal niets... Toen ik ’s ochtends wakker werd, voelde ik me anders. Hij ook. Het was weer eens zover. We zouden samen een maand lang in een hol in het bos moeten wonen, met op het menu groente, groente en alleen maar groente.

@Dos, Jouw versie van dit verhaal loopt inderdaad beter. Dat zegt iets over mijn manier van schrijven denk ik (ook over jouw manier trouwens). Jij ben een schrijver die een verhaal met veel aandacht schrijft. Ik schrijf dit soort stukjes in vijf of maximaal dertig minuten. Dan heb ik er nog niet verder over nagedacht. Zodra ik ga nadenken bij wat ik geschreven heb, gooi ik het weg. Dan vind ik het allemaal maar slap, nietszeggend en rotzooi. Daarom is dit soort feedback heel erg prettig. Ik zie het op deze manier door de ogen van een ander. Het klopt inderdaad dat er het en en ander rammelt aan de zinsopbouw. Daar ben ik niet heel erg goed in. De titel was bedoeld als slap aftreksel van Richards titel. Dat pas ik denk ik nog even aan. Ik transformeer altijd in een wit konijn met zwarte vlekken en een zacht vachtje na het eten van veel groente in de avond. Vandaar het wit zwarte. Ik moet eens beginnen met het leren naar mijn eigen verhalen te kijken zonder ze meteen te prullebakeren. Bedankt voor jouw reactie.

Uiteraard mag dat, Marietje. Heb je wel zin omdat uit te leggen? Wellicht pas ik het dan later deze week nog wat aan. Net zoals met alle verhalen, heb ik het geplaatst alvorens ik er goed naar gekeken heb. Anders plaats ik vermoedelijk nooit iets :).

Het idee om ieder vanuit een ander perspectief hetzelfde verhaal te schrijven is erg origineel. :thumbsup: Ik denk dat het sterker wordt als de lezer pas aan het einde doorheeft dat het een 'bekend' verhaal is. De lezer kan door een totaal andere schrijfstijl nietsvermoedend naar het einde worden geloodst waar de verrassing groot zal zijn. Daarvoor zijn m.i. twee totaal verschillende HP nodig, ieder met een eigen motief. Qua details mis ik ook een perfectionering en verdieping. Kan de transformatie door een condoom worden tegengehouden? Wordt die daarom specifiek genoemd? De aanwijzingen van Richard zijn anders dan die van jou. De woorden volle maan, snelle haargroei, janken, wijzen op een weerwolf en bij jou kom ik uit op een konijn. Richard spreekt over 3 weken erna en jouw verhaal houdt na die nacht op. Maar waar bemoei ik me mee, het is jullie verhaal! Nogmaals het idee is heel erg goed en leuk. Wellicht komt de snelle uitwerking niet ten goede en passen de twee verhalen daarom niet naadloos op elkaar qua inhoud. Ik hoop dat ik jullie pret niet heb bedorven, dat is mijn bedoeling niet! :o

Marietje, Dank je. Niets bedorven. In het verleden heb ik weleens wat opmerkingen gemaakt over de manier van feedback geven op elkaar. Een tijdje geleden was dat met vlagen venijnig. Niet altijd leuk naar mijn idee. Tenslotte ben ik gewoon een beetje een idealistisch zachte konijntjes type. De wereld moet mooi en vriendelijk zijn (lekker naïef dat ik dat zeg). Feedback is welkom. Jij bent wat dat betreft bewonderingswaardig. Morgen inhoudelijk op jouw reactie :-) .

Pfff, wat zijn jullie altijd snel! Ik lees net pas de nieuwe opdracht voor deze week.... :-) En ik maar schrijfcursussen lezen en denken dat een verhaaltje beter wordt als je het even laat liggen en betijen. Maar dit is wel goed gedaan, Johanna. Vlot en leuk en een fijne twist.

Ik vind het juist goed dat Johanna haar eigen visie heeft geschreven. Het hoeft niet één op één te kloppen. Dat vind ik het leukste aan ieders schrijfstijl. Hoewel ieders verhaal overeenkomsten heeft, hebben ze ook nog iets belangrijkers, hun eigen karakter, zodat ze ook los van elkaar gelezen kunnen worden.

Origineel om op een ander verhaal een eigen verhaal verder uit te werken. Zou een wekelijkse opdracht op zich zijn.

En ik maar schrijfcursussen lezen en denken dat een verhaaltje beter wordt als je het even laat liggen en betijen.

Ik denk dat het in het algemeen wel klopt wat ze je vertellen, maar mijn stukjes willen nu eenmaal altijd na een half uur liggen al gelezen worden.

Johanna B., geweldig invulling van de opdracht!

Ik vind het geweldig dat ik jouw stukje nadat van Richard heb gelezen :) Nu maak je van mijn weerwolf een weerkonijn :) In ieder geval knap geschreven!

Leuk verhaal. Ik wist niet dat het eten van wortelen zo gevaarlijk was! Op valentijnsdag blijf ik binnen, stel je voor dat ik iemand die mij een wortel voorhoudt spontaan bespring..

Tjonge, al een heleboel commentaar gekregen. Ik vond het een grappig verhaal. Zoals Paulo Coelho werd het citeren van Paulo. Mijn bedoeling was om het je moeilijker te maken door een wijsheid te verzinnen en deze op natuurlijke wijze in jouw verhaal te vervlechten. Ik heb weleens verhalen van je gelezen die minder luchtig waren en meer geconcentreerd geschreven. Ik heb sterk de indruk dat je dit uit de losse pols geschreven hebt. Zo leest het ook, luchtig.

Uiteraard mag dat, Marietje. Heb je wel zin omdat uit te leggen? Wellicht pas ik het dan later deze week nog wat aan. Net zoals met alle verhalen, heb ik het geplaatst alvorens ik er goed naar gekeken heb. Anders plaats ik vermoedelijk nooit iets :).

Het idee om ieder vanuit een ander perspectief hetzelfde verhaal te schrijven is erg origineel. :thumbsup: Ik denk dat het sterker wordt als de lezer pas aan het einde doorheeft dat het een 'bekend' verhaal is. De lezer kan door een totaal andere schrijfstijl nietsvermoedend naar het einde worden geloodst waar de verrassing groot zal zijn. Daarvoor zijn m.i. twee totaal verschillende HP nodig, ieder met een eigen motief. Qua details mis ik ook een perfectionering en verdieping. Kan de transformatie door een condoom worden tegengehouden? Wordt die daarom specifiek genoemd? De aanwijzingen van Richard zijn anders dan die van jou. De woorden volle maan, snelle haargroei, janken, wijzen op een weerwolf en bij jou kom ik uit op een konijn. Richard spreekt over 3 weken erna en jouw verhaal houdt na die nacht op. Maar waar bemoei ik me mee, het is jullie verhaal! Nogmaals het idee is heel erg goed en leuk. Wellicht komt de snelle uitwerking niet ten goede en passen de twee verhalen daarom niet naadloos op elkaar qua inhoud. Ik hoop dat ik jullie pret niet heb bedorven, dat is mijn bedoeling niet! :o

Ik heb een verhaal geschreven dat gebaseerd was op het vermiste weerkonijn van Richard. En inderdaad heb ik niet heel erg mijn best gedaan om het chronologisch te laten lopen. In die zin heb je wel gelijk. Ik snap overigens niet hoe Richard erbij kwam dat hij met een wolf van doen had. Maar dat is natuurlijk omdat het gebruikelijker is dan een weerkonijn :). Maar wel bedankt voor jouw uitgebreide reactie. Ik waardeer dat zeker wel. Hopelijk heb je toch een klein beetje genoten van het verhaal. O ja, je hebt de pret absoluut niet bedorven. Ik heb alleen de hele avond en nacht zitten huilen....

@Harryp, Ik begrijp dat wel, dat er wordt gezegd dat je het verhaal eerst een tijdje moet laten liggen. Doorgaans klopt dat ook. Moet ik eigenlijk ook doen. Maar de kans is groot dat ik het verhaal vervolgens niet meer post. Vanuit die overweging post ik eerst en ga daarna dingen aanpassen. Bedankt voor jouw reactie. @Richard, Tenslotte is zelfstandigheid een groot goed. @NicoleBrouwer, Dat klopt. Ik geloof wel dat er misschien in de toekomst een keer een samenschrijf opdracht komt. Dat kan ook erg interessant zijn. @Bart, Is jouw computer de baas? Daar moeten we schijnbaar wel bang voor zijn in de toekomst. @Mirte, Dank je. @Lilithx, Dank je. Leuk dat je er weer bent. Volgens mij heb ik je even gemist. @PetraO, Ik denk dat je gerust naar buiten kunt gaan. Maar ontwijk supermarkten en groentewinkels. Zeker als de duisternis is gevallen. Dan wordt het riskant. Dank voor jouw reactie. @Odile, Het is inderdaad een beetje een losse pols verhaal. Maar nu moet ik toegeven dat eigenlijk al mijn verhalen op een of twee na zo geschreven zijn. En soms zijn ze minder luchtig dat klopt. Ik liet de man onbewust opzettelijk Paulo Coelho citeren. Dat kwam vermoedelijk voort uit het feit dat ik me onlangs zat de beklagen over leesclubjes tegen iemand. Bedankt voor jouw reactie. Toch alweer even geleden dat je er was.

@Johanna, dat klopt :) Ik had examens, ben ziek geweest, enzovoorts. Maar ik heb mijn eerste stukje alweer gepost, na lange tijd :)

Uit de losse pols is goed. Ik dacht eerst dat het over twee elegante, geleerde beesten ging. Ja, een wortel is de snack bij uitstek. Ze stelden zich niet aan elkaar voor? Dat past dan weer niet bij elegante beesten of mensen. Vorige opdrachten onthoud ik nooit. Ook die van mezelf niet. Leuke draai aan gegeven.

Vorige opdrachten onthoud ik nooit. Ook die van mezelf niet.

Qua geheugen doen we niet voor elkaar onder.

pfff... Johanna.... Leuk verhaal. Maar ik ben zo ontiegelijk moe. Ik kan echt al die commentaren niet meer gelezen krijgen op dit moment. Je weerwolf story is bizar maar leuk. Ik geniet er wel van. Heb je dit werkelijk met Richard geschreven? Nee toch??? Zoals ik al zei... ik ben moe, ik kan het allemaal niet zo goed bevatten op het ogenblik. Lekker stukje hoor! Pittig! Wat Mili suggereert in #3 klopt overigens niet. (Ik houd die Mili maar beter een beetje in de smiezen :lol: ). Ik ben dus niet constant onderweg naar verre oorden. Bijvoorbeeld deze week: ben ik volle vijf dagen thuis en vertrek ik pas dit weekend nog even naar Brugge op logement.

Genoten van je verhaal, Johanna! Hoe kom je erop?

Hopelijk heb je toch een klein beetje genoten van het verhaal.

Natuurlijk! Ik geniet altijd van jouw bizarre wendingen! :nod:

O ja, je hebt de pret absoluut niet bedorven.

Thank God! :thumbsup:

Ik heb alleen de hele avond en nacht zitten huilen....

Ach, gossie... ;)

Toch niet door het verhaal van Johanna? Dan doet ze iets niet goed. :(

@Tja, Er zijn maar zo weinig geleerde dieren. Ze zijn zo snel geneigd terug te vallen in hun natuurlijke driften. Uitzonderingen daar gelaten uiteraard. @Ryn, Niet echt. Eigenlijk had Richard het verhaal al geschreven. Ik ben er later, min of meer, op in gehaakt. Ik let op Mili en jou. In afwachting van een verhaal verhaal. @Leonardo, Das even geleden! Hallo. Hoe gaat het? Fijn dat je hebt genoten van het verhaal. Het was zomaar een verhaaltje. @Marietje, Enig medelijden is gepast. Dank je.

Dat ik hier weer ben komt doordat ik weer aan de beurt ben na de lange reeks andere schrijfcoachen die er zijn. Eerlijk gezegd was het vorig jaar soms best zwaar om om de week alle verhalen te lezen en van commentaar te voorzien. Wel leuk om hier weer te zijn en van jullie verhalen te genieten.