Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#36 Roodkapje

12 januari 2015 - 10:17
Geschrokken draait ze zich om en ziet... een grote, grijze wolf met enorme oren. De wolf ziet er vriendelijk uit en vraagt: "Zeg Roodkapje, waar ga jij naar toe?" Roodkapje gaat naar de wolf toe en krabbelt hem tussen de oren. "Mijn oma is ziek. Ik ga haar wat lekkers brengen, maar eerst pluk ik nog wat bloemen voor haar. Mooi hè?" Ze drukt de geplukte bloemen tegen de neus van de wolf. Hij snuift de geur op en moet er meteen van niezen. "Prachtig," zegt hij dan. "Maar je bent wel diep in het bos, je oma woont toch niet hier?" Roodkapje kijkt om zich heen en realiseert zich nu, dat ze niet weet waar ze is. "Ze woont op de heuvel. In het huisje met het rode dak," zegt ze. "Ah," zegt de wolf die merkt dat Roodkapje de weg kwijt is. "Ik weet wel waar dat is." (misschien ligt het aan pen en papier, maar de 5 minuten zijn nu al voorbij..)

Siv

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 10:33
Hallo Maja Met pen en papier duurt het altijd langer, maar dan heb je ook meer tijd over wat je je opschrijft. Ik vind het een mooie eerste versie en ook grappig, dat ze een wild dier achter de oren krabbelt, alsof het een vriendelijke hond is. Ook het stukje (Ze drukt de geplukte bloemen tegen de neus van de wolf. Hij snuift de geur op en moet er meteen van niezen.) vond ik erg leuk om te lezen. Arme wolf. Ik ben benieuwd of hij haar wel veilig naar oma's huisje wordt gestuurd. Siv

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 12:04
Een schijnbaar lieve, hulpvaardige wolf in tegenstelling tot de gulzige menseneter zoals we hem kennen. Toch vertrouw ik het niet helemaal. Er moet overduidelijk nog iets volgen. Je stijl is sprankelend, de niezende wolf vind ik grappig. Leuk hoor, jammer dat je maar 5 minuten had.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 12:54
Je hebt aandacht voor details en dat maakt je stukje lekker leesbaar :) Ik heb mijn stukje op de computer geschreven en ik heb denk ik niet meer dan jou hoor. Je schrijft ook heel verzorgt.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 14:58
Leuk hoe de wolf karaktertrekken heeft van een mens. Daardoor ziet roodkapje niet in hoe sluw deze wolf is en geloofd ze de wolf als hij haar de weg wijst (en dat gelooft de lezer ook) Ik vind de details ook altijd leuk in verhalen (zoals het rode dak).

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 19:11
Geweldig: "Roodkapje gaat naar de wolf toe en krabbelt hem tussen de oren." De eerste zin geeft spanning aan het verhaal die je met deze zin meteen weer omdraait en waardoor een lach op mijn gezicht verschijnt. Goed opgebouwd en humoristisch stukje. Ik heb ervan genoten en ben het met je eens dat het jammer is dat de tijd om is. Ik had wel meer willen lezen. Zo twijfel ik of de grote boze wolf echt wel goede bedoelingen heeft. Met veel plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2015 - 20:41
Alles lijkt zo vanzelfsprekend, zoals jij de dingen beschrijft. Natuurlijk loopt roodkapje naar de wolf en kriebelt hem tussen zijn oren. natuurlijk. Geen twijfel mogelijk. Je schrijft beeldend. Jammer, doodzonde dat je niet iets meer de tijd had, want ook ik twijfel: is die wolf te vertrouwen of niet? Knap geschreven.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2015 - 23:20
De naïviteit van Roodkapje komt mooi naar voren in dit verhaal. Doorgaans is er trouwens niets mis met naïviteit, maar jezelf laten opeten door een wolf is niet functioneel. Of had Roodkapje een verdovend middel aan haar handen en krabt ze de wolf heel doelgericht tussen zijn grote oren? Dat kan ook natuurlijk. Je hebt een hele mooie stijl van vertellen. Graag gelezen.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2015 - 9:26
Heerlijk, zo'n sullige wolf voor de verandering... Ik heb niet het idee dat hij gevaarlijk is. Hij wil haar denk ik gewoon helpen... en hij heeft hooikoorts : )

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2015 - 11:37
In tegenstelling tot de anderen denk ik wel dat deze wolf iets kwaadaardigs van plan is. Misschien komt het omdat hij iets te hulpvaardig is. Je schrijft heel beeldend en zoals Henny ook al zei lijkt het logisch dat Roodkapje de wolf achter de oren krabt. Het leest vlot.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2015 - 13:38
Dank voor al jullie reacties. Ik ben er blij mee. De wolf ziet er lief uit, en gedraagt zich als een heer... maar dat is hij niet. Hij gaat toch echt met veel plezier oma en Roodkapje opeten.