Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#34 Kerst

 10 december 2014 - 10:10
Wekelijkse opdracht #34 Kerst Ik kon het niet laten. De hele borrel had ik geprobeerd haar aanwezigheid te negeren, maar daar deze net zo allesomvattend was als haar chirurgisch opgevijzelde decolleté, was dit een bovenmenselijke opgave gebleken. Nu wij ons richting tafel begaven en die enorme, met overvloedig strass bedekte boezem vervaarlijk vanuit een tegenoverliggende hoek mijn kant op deinde, kon ik niet anders dan struikelen. Maar niet voordat ik mijn wijn snel bijgeschonken had, zodat zowel de pluizige, en ongetwijfeld ook al onechte bontrand langs de te laag uitgesneden jurk, als de daarbovenuit opgestuwde kloof goed doordrenkt raakten met een prachtig vol bordeauxrood. Uiteraard stamelde ik snel mijn excuses, die zij even poeslief accepteerde en wij begrepen uit elkaars zoete glimlachen dat dit slechts het begin was. Eenmaal drooggedept verscheen zij tegenover mij aan tafel. Tijdens de paté was ik volledig op mijn hoede, maar bij de soep liet ik mij dan toch afleiden door het bepaald niet onaantrekkelijke heerschap naast mij. Een goed getimede, venijnige schop onder tafel deed mij voor zijn ogen mijn lepel in mijn eigen gezicht kieperen, waarmee mijn kansen op een kerst-date en de bijbehorende sentimentele verhalen in de toekomst verkeken leken. Ze knipoogde naar mij, voor ze zich op mijn beau richtte om hem zoetgevooisde leugens toe te lispelen, haar borsten ostentatief op tafel vleiend. “Pas op,” waarschuwde ik vriendelijk, “die dingen liggen gevaarlijk dicht bij het vleesmes. Het zou zonde zijn als ze knappen.” We waren terug bij de oorsprong van onze problemen. Langzaam draaide ze weg van haar gesprekspartner die de indrukwekkende vleesmassa nu toch met een ander soort lachje bezag. Met haar ogen strak op mij gericht pakte ze het mes stevig beet: “Dan zal ik het verplaatsen.” Ik was even verbaasd en ook wel verrast toen ik het mes in mijn eigen borst zag, waar weinig te knappen viel. Maar terwijl aan tafel paniek leek uit te barsten en handen en stemmen mij ondersteunden op weg naar de grond, dacht ik aan de woorden van mijn ex, die haar borsten reeds financierde voor hij mijn ex was: “Jij blijft altijd hangen op honderden subtiliteiten, ik heb iemand nodig die direct tot actie bereid is.”

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 12:21
Even tijdens mijn middag gelezen en innerlijk gegiecheld. Typisch vrouwelijk chagrijn dat eindigt in een ver over de top scene die recht uit een opera buffa of een melodramatische Griekse tragedie kan komen. Prachtig dat je dit bij een Kerstthema weet te verzinnen! Ik ben opnieuw jaloers. Geweldig.

Geen afbeelding
Fatamorgana

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 12:27
Gotsamme Schrijvenmaar... ik heb er niet echt verstand van, maar wat mij betreft staat hierboven toch een stukje literair proza hoor! In één ruk uitgelezen. Te veel pareltjes om hier te gaan herhalen. Het verhaal is ook een prachtig afgerond geheel, van de eerste tot en met de laatste regel. :thumbsup: :thumbsup:

Profile picture for user jules du lac
jules du lac

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 16:20
Wat goed, wat een humor, wat een jaloezie, wat een venijn. Geweldig beeldend gebracht. Heb tijdens het lezen flink gelachen. En dan die ontknoping.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 18:07
Mooi gedaan, schrijvenmaar! Gelukkig is de hp niet dood anders had ze het niet kunnen schrijven. Normaal houd ik niet zo van veel bijvoeglijke naamwoorden en ook hier wekken ze de suggestie dat er een regisserende stem aanwezig is die niet de hp is. Desondanks vind ik het niet storend hier en dat komt ongetwijfeld door jouw talent om het verhaal te brengen (laat onverlet dat je eens zou kunnen experimenteren bepaalde b.n. weg te laten, met name die met een regiekarakter). Taalschouderklopjes: talloze :) Taalzeurtjes: - De tweede zin is lang en de v.v.t. is m.i. niet nodig als je hem bijvoorbeeld formuleert als: Tijdens de borrel probeerde ik haar aanwezigheid te negeren, maar daar deze net zo allesomvattend was als haar chirurgisch opgevijzelde decolletté, bleken mijn pogingen vruchteloos. (Dit kun jij beter, maar de reden dat je v.v.t. gebruikt is om te duiden dat de borrel voorbij was en ze vervolgens aan tafel gingen. M.i. is dat zo ook duidelijk). - financieerde >> financierde. Graag gelezen. Ik ben helemaal in de kerstsfeer beland. :)

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 19:51
. Typisch vrouwelijk chagrijn dat eindigt in een ver over de top scene die recht uit een opera buffa of een melodramatische Griekse tragedie kan komen.
jij weet dan weer als geen ander mijn idee samen te vatten ;) dank voor je mooie woorden (en voor het beeld dat ik nu heb van een giechelende W Rynlandt)

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 20:04
@Leonardo: dank voor je tijd en aandacht (en voor je complimenten natuurlijk :o ) ik heb inderdaad heerlijk zitten spelen met hoeveel bijvnw het over de top karakter van het verhaal rechtvaardigde. Weet niet helemaal welke volgens jou wel en welke niet een regiekarakter hebben ...? over de tweede zin ga ik nog denken; idd vvt omdat de borrel afgesloten is ... vind ik zelf toch wel lekker duidelijk (maar misschien is dat gemakzucht)

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 20:16
Met heel veel respect voor Leonardo (hij weet dat) maar... ik heb het stukje al vijf keer gelezen... en wat mij betreft mag je niet teveel gaan sleutelen. Het prachtige burleske is in dit geval een stijlkenmerk van deze tekst (denk ik) en ik zou het jammer vinden als het wordt afgezwakt. Het is uiteraard maar een nederige persoonlijke mening hoor. Wees niet boos Leonardo, je bent veel meer onderlegd dan ik...

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 21:11
en dank voor je reactie natuurlijk, JohannaB! (waar komt dat pseudoniem toch vandaan?)
Niet zo heel erg spannend, van mijn ID-kaart :)

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2014 - 21:55
@Leonardo: dank voor je tijd en aandacht (en voor je complimenten natuurlijk :o )
dat wil natuurlijk niet zeggen dat je achterover kunt gaan leunen ... Je hebt verwachtingen waar te maken :)
ik heb inderdaad heerlijk zitten spelen met hoeveel bijvnw het over de top karakter van het verhaal rechtvaardigde. Weet niet helemaal welke volgens jou wel en welke niet een regiekarakter hebben ...?
Van een regiekarakter is sprake als je de lezer instrueert wat hij van iets moet vinden. Een mooi huis, bijvoorbeeld. Degenen die kwistig zijn met b.n. zeg ik wel eens: schrap ze allemaal en plaats maximaal de helft terug. Kijk dan wat er van sfeer etc overblijft. Herhaal dat nog een keer tot je tot op het bot bent gegaan. Dan één tandje terug om de pijn te verlichten.
over de tweede zin ga ik nog denken; idd vvt omdat de borrel afgesloten is ... vind ik zelf toch wel lekker duidelijk (maar misschien is dat gemakzucht)
De v.v.t. is niet fout natuurlijk, maar leest wat lastiger en dat is reden om hem te minimaliseren. Mss heb ik ongelijk (dat gebeurt me regelmatig, maar ik doe net of ik dat niet doorheb :)) Gemakzucht past bij pulpschrijvers. Op grond van wat ik van jou heb gezien, schaar ik jou daar niet onder. Ga me nou niet vertellen dat ik ongelijk heb!

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 december 2014 - 9:35
dat wil natuurlijk niet zeggen dat je achterover kunt gaan leunen ... Je hebt verwachtingen waar te maken :)
O jee. Van mijn rij-instructeur leerde ik 'van schrik' de motor af te laten slaan als iemand achter me te enthousiast toeterde ...
Van een regiekarakter is sprake als je de lezer instrueert wat hij van iets moet vinden. Een mooi huis, bijvoorbeeld. Degenen die kwistig zijn met b.n. zeg ik wel eens: schrap ze allemaal en plaats maximaal de helft terug. Kijk dan wat er van sfeer etc overblijft. Herhaal dat nog een keer tot je tot op het bot bent gegaan. Dan één tandje terug om de pijn te verlichten.
Blijft toch subtiel, ik zie in vrijwel elk woord wel een aanwijzing om ergens iets van te vinden. Door iets uitgebreid, maar ook door iets geheel niet te beschrijven leg je toch ook op hoe iets bekeken wordt? Als ik in een verhaal alleen 'een huis' noem, instrueer ik mijn lezer er niets van te vinden (totdat ik eventuele nadere details noem) en dat is soms wel, maar lang niet altijd wenselijk. Toch? In dit verhaal dacht ik in elk geval dat de hp barstenvol meningen zat en zo is het verhaal ook barstensvol bijv.nw. gekomen.
De v.v.t. is niet fout natuurlijk, maar leest wat lastiger en dat is reden om hem te minimaliseren.
Dat is interessant om te horen, want zo had ik zelf nooit ervaren. Wie roept hier nog meer en geeft zijn mening? Het afgeronde gold natuurlijk ook niet alleen de borrel, maar ook de pogingen tot negeren, wat mij toch naar een sterk afgeronde tijd doet neigen. Het is nu helemaal schluss. (Maar misschien heb ik in het verleden teveel Latijnse teksten vertaald, waarin vele zinnen/ alinea's beginnen met een-dit-eenmaal-gebeurd-zijnde-constructie, om in te schatten hoe normale mensen dat lezen)
Mss heb ik ongelijk (dat gebeurt me regelmatig, maar ik doe net of ik dat niet doorheb :)) Gemakzucht past bij pulpschrijvers. Op grond van wat ik van jou heb gezien, schaar ik jou daar niet onder. Ga me nou niet vertellen dat ik ongelijk heb!
Ik houd verder mijn mond ;)

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 december 2014 - 10:47
Niet zo heel erg spannend, van mijn ID-kaart :)
wie is annemieke dan? ik snap er niks meer van ...
Dat ben ik ook. Rooms-Katholiek.

Geen afbeelding
Lilithx

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 december 2014 - 11:28
Na drie keer te lezen heb ik je tekst eindelijk volledig door en snap ik ook alle lovende commentaar :) Ik was op het einde even in de war, vooral door mijn eigen gedachten/invulling. Ik had van de rondborstige vrouw een transseksueel én de ex van jouw hp gemaakt. Geen idee waarom, het zal wel een andere vreemde hersenkronkel van mij geweest zijn. Ik vind het knap geschreven en zeer beeldend. Ik kan me de twee dames in hun 'gevecht' zo voorstellen. Erg indrukwekkend dat bij deze opdracht, dit idee bij jou ontsprong! Zeer origineel.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 december 2014 - 13:35
@schrijvenmaar #17: ik reageer primair in die zin dat @Leonardo Pisano de taal weet te ontleden en de overgedragen kennis in zijn 'Mosterd voor de maaltijd' nog niet de mijne is. Bij de eerste lezing viel mij de hoeveelheid gebruikte bijvoeglijke naamwoorden ook op. Het zijn er echt veel. Bij een derde keer lezen begonnen zij onderdeel uit te maken van een stijl die je, hier ga ik van uit, bewust hebt neergezet. Een filmische scène werd eerder gezegd; daar kon ik mij in vinden. De borrelzin versus v.v.t., zoals gesuggereerd door LP, loopt voor mijn gevoel inderdaad soepeler.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 december 2014 - 15:23
Schrijvenmaar, ik voel mij een beetje spuit elf na al het commentaar. Het lijkt op een film, vind ik ook. Goed neergezet de personages en krachtig uitgespeeld tegen elkaar.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 december 2014 - 22:32
Schrijvenmaar, een prachtverhaal doe je hier uit de doeken. De terechte jaloezie zindert door het hele stuk. Misschien heeft de hp zelfs meebetaald aan de cup D van de antagonist. Dat smeekt om wraak. De schrijfstijl is anders dan ik van je gewend ben. Past wel bij de strass en het konijnenbont van cup B, en de aandacht voor honderden subtiliteiten van hp. Zo ook de vele bijvoegelijke naamwoorden, die ik hier zeker functioneel vind. Zij geven kleur en sfeer aan de gebeurtenissen. Noem het mosterd tijdens de maaltijd. :) De v.v.t. van de tweede zin vind ik ook niet zo passend. Het is alsof je een stapje terug in de tijd maakt, om meteen daarna weer op hetzelfde tijdsniveau terug te keren. Nergens voor nodig. Het leest plezieriger als je de hele alinea op hetzelfde niveau schrijft. Je leidt de lezer dan stapsgewijs door de opeenvolgende gebeurtenissen, die alle dicht bij elkaar liggen. Eén zin zou ik hier wel in de v.v.t. handhaven, nl.: “Maar niet voordat ik mijn wijn snel bijgeschonken had”. Ook in de v.v.t. zou ik ‘die haar borsten reeds financierde voor hij mijn ex was’ zetten; ‘die haar borsten reeds had gefinancierd voor hij mijn ex was’. ‘Een goed getimede, venijnige schop onder tafel deed mij voor zijn ogen mijn lepel in mijn eigen gezicht kieperen, waarmee mijn kansen op een kerst-date en de bijbehorende sentimentele verhalen in de toekomst verkeken leken.’ Bovenstaande zin vind ik niet mooi; te ingewikkeld en te gekunsteld. Ik zou hem opsplitsen. Bijv. Door een goed getimede schop onder tafel kieperde een volle lepel soep in mijn gezicht. Voor zijn ogen nog wel, waarmee mijn kansen op een kerst-date en de bijbehorende sentimentele verhalen in de toekomst verkeken leken. Nog twee zgn. taalzeurtjes en dan meen ik een positieve bijdrage geleverd te hebben aan je fantastische verhaal. Tenminste, dat is de bedoeling. decolletté --- decolleté Bordeauxrood --- bordeauxrood (Vlgs. Leonardo en Groene Boekje)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 december 2014 - 0:05
Geweldig verhaal met een perfect plot! :thumbsup: Humoristisch geschreven. :D Sommige zinnen moeten aandachtig worden gelezen maar voor de moeite wordt je als lezer bedankt met een compleet beeld. Exen en nieuwe aanwas horen ook niet aan dezelfde kersttafel maar dit levert wel fantastische verhalen op! ;)

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 december 2014 - 1:43
Dat ben ik ook. Rooms-Katholiek.
aha dat had ik kunnen verzinnen als ik maar iets slimmer was geweest
Van jouw blog heb ik geleerd dat je slimmer bent dan dat. Maar wel frustrerend, want nieuwsgierig als ik ben, kan ik je buiten jouw blog om niet achterhalen. Dat is niet goed voor mijn nieuwsgierigheid.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 december 2014 - 21:28
Van een regiekarakter is sprake als je de lezer instrueert wat hij van iets moet vinden. Een mooi huis, bijvoorbeeld. Degenen die kwistig zijn met b.n. zeg ik wel eens: schrap ze allemaal en plaats maximaal de helft terug. Kijk dan wat er van sfeer etc overblijft. Herhaal dat nog een keer tot je tot op het bot bent gegaan. Dan één tandje terug om de pijn te verlichten.
Blijft toch subtiel, ik zie in vrijwel elk woord wel een aanwijzing om ergens iets van te vinden. Door iets uitgebreid, maar ook door iets geheel niet te beschrijven leg je toch ook op hoe iets bekeken wordt? Als ik in een verhaal alleen 'een huis' noem, instrueer ik mijn lezer er niets van te vinden (totdat ik eventuele nadere details noem) en dat is soms wel, maar lang niet altijd wenselijk. Toch? In dit verhaal dacht ik in elk geval dat de hp barstensvol meningen zat en zo is het verhaal ook barstensvol bijv.nw. gekomen.
Je praat in extremen en zoekt een bewijs in het ongerijmde :) Hierover zijn boeken vol geschreven. De fictie-leesbeleving is n.m.m. vooral een rechterhersenhelftactiviteit (emotie). Instrueren is wat anders dan verleiden ergens iets van te vinden. Voor dat verleiden moet de lezer elementen samenvoegen en zich een beeld vormen. Dit is de beste manier, gewoonlijk, bij fictie. Bij instructie (TELL) leg je je mening op als schrijver; je appelleert aan de linkerhersenhelft van de lezer, het rationele. Je neemt de droomtoestand weg. Als je schrijft: dat is een vies mannetje, dan laat je de lezer noch ruimte iets anders te concluderen, noch heeft hij mogelijkheden om de conclusie die jij als schrijver hebt opgelepeld op zijn merites te beoordelen. Bij verleiden (SHOW) spreek je vooral de rechterhersenhelft aan en daarom geniet deze vorm de voorkeur om de lezer in de fictieve droom te houden. Als je details geeft waaruit ik als lezer tot een conclusie kan komen (bijvoorbeeld dat iemand in zijn neus peuter en afveegt aan het tafellaken) dan is dat geloofwaardiger en het engageert mij als lezer meer (ergo: een betere leeservaring).

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2014 - 10:31
Ik had van de rondborstige vrouw een transseksueel én de ex van jouw hp gemaakt. .
Dat was pas origineel geweest :D dank voor je reactie! En ook Mili dank voor het terugkomen, en Marietje, Anne en Maddburg uiteraard dank. Dankdankdank.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2014 - 10:51
Nog twee zgn. taalzeurtjes en dan meen ik een positieve bijdrage geleverd te hebben aan je fantastische verhaal. Tenminste, dat is de bedoeling.
Zeker, waarvoor dank! En aan toekomstige verhalen bovendien, want behalve over bijv.nw. ben ik nu definitef aan het denken gezet over het gebruik van verschillende verleden tijden. (Er speelt uiteraard vanalles mee. Zo spreek ik zelf altijd in honderden terzijdes en dwarspaden, waarbij ik ook teruggrijp op diverse eerdere en nog eerdere momenten, die duidelijker van elkaar gescheiden worden door in verschillende tijden te spreken, zodat aan het eind van mijn tweeduizend bijzinnen men nog een idee heeft welke de hoofdzin ook alweer was. Bij het schrijven probeer ik concreter te zijn, maar het voelt voor mij echt helemaal niet vreemd om even terug te flitsen naar een afgeronde tijd en het is nuttig te horen dat dat voor veel lezers wel onplezierig is. En soms lijkt het Nederlands toch tijdsvormen te missen, die op simpele wijze kunnen uitdrukken hoe lang een bepaalde handeling duurde, ofzo. Ik denk dat het maken van mijn tijdskeuzes mede bepaald wordt door vertaalervaring (met tijden die wij niet gebruiken), maar daarvan was ik me voor deze opdracht eigenlijk niet bewust.) Over de schopzin heb je ook gelijk dat hij wat ongemakkelijk is. Hij sloop er per ongeluk in, vanwege de opdracht. Zou zonder de meerkeuze mogelijkheden niet gebeurd zijn. :) Fijn voor mij bovendien dat je ook een verband ziet tussen de honderden subtiliteiten en de honderden bijvoeglijke naamwoorden; ik had me al afgevraagd of ik de enige was.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2014 - 11:21
Je praat in extremen en zoekt een bewijs in het ongerijmde :)
Hier zijn voor de liefhebber de mooiste bewijzen te vinden :D .
Hierover zijn boeken vol geschreven.
Nog even en ik begin er ook een; je brengt zo'n wervelwind aan gedachten in mijn arme schrijvershoofdje teweeg ... Juist omdat leesbeleving zich mn in de rechter hersenhelft afspeelt, lijkt het mij al zo onmogelijk daar een passende theorie voor te ontwikkelen; emotionele reacties zijn zoveel meer persoonsgebonden dan rationele ... Als ik nou schrijf: 'het is een perfecte dag' dan is dat regie en TELL, maar daarmee laat ik volgens mij juist de lezer de ruimte om zijn eigen beeld en gevoel te vormen, weg te dromen, dus ... Als ik schrijf: 'het regent pijpenstelen' is dat (volgens mij toch) SHOW. Hoewel ook daarbij eenieder nog wel een eigen beeld en gevoel kan hebben. Pas wanneer ik schrijf: 'Het is een perfecte dag. Het regent pijpenstelen.' lok ik de lezer in een specifieke sfeer van mijn verhaal ... Daarbij komt dat bijvoeglijk naamwoorden lang niet altijd het meest zeggen over het zelfst nw waar ze bij staan. In bovenstaand verhaal bijvoorbeeld, zeggen ze m.i. veel meer over de hp dan over haar rondborstige rivale ... En hoe erg is het eigenlijk als de schrijver zichtbaar is? Dat is toch ook een kwestie van smaak ... En van genre, bovendien. Denk ik aan films. Als in een meeslepend drama de hoofdrolspeler ineens een andere kleur ogen heeft, omdat hij net die ene opnamedag zijn lenzen vergat, kan dat al storen. Maar als de heren van Monty Python halverwege een sketch als kijvende wijven een pruik verliezen, voegt dat alleen maar toe ... En als ik toch in beelden ga denken, dan komt de schilderkunst. Want hoe vaak heb ik me niet verbaasd over meesterwerken uit de zestiende eeuw, waarvan ik kan zien en waarderen hoe goed, knap, technisch indrukwekkend ze gemaakt zijn, maar die ik maar niet mooi kan vinden, die me op geen enkele manier weten te raken ... Waarmee geenszins gezegd is dat ik niet de merites zie van jouw argumenten. Er zijn zoveel kanten, zoveel overwegingen ... Dank voor alles wat je aanboort!