Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#32 De kerstman

'Kunt u verklaren waarom de boel zo escaleerde? Wat had deze vrouw u in hemelsnaam aangedaan?' De man krabt zijn woeste, witte baard. 'Weet u dat ik nog nooit met de sterke arm in aanraking ben geweest?' 'U snapt toch wel dat ik 112 moest bellen?' Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe een politieman het gezicht van de vrouw schoonveegt. De doek kleurt rood. 'Ik ben altijd een brave burger geweest.' Hij plukt een pluisje van het rode velours. 'Tot die zaterdag dat die brief kwam. Ik hoefde maandag niet meer op de zaak te komen.' De blik in zijn ogen snijdt dwars door mijn ziel. 'Wat deed u voor werk?' 'Bruggenbouwer.' 'U bedoelt?' 'Ingenieur weg- en waterbouw.' Zijn antwoord verrast me. En toch ook weer niet. 'Maar dat is toch geen reden om die vrouw ...' Hij lijkt me niet te horen. 'Ik voelde me afgedankt.' 'Nooit ziek. Ik werkte veel meer dan veertig uur per week. Ik was een gebroken man. Ik dronk meer dan goed voor me was. Mijn vrouw zette me op straat. Maar niet zonder me eerst kaal te plukken. Er stond geen cent meer op onze rekening. Zij kreeg het huis. 'En toen?' Hij lijkt op te schrikken uit zijn gedachten. 'Eerst kon ik hier en daar nog wel logeren. Maar dat werd als snel minder. Toen ben ik naar het winkelcentrum gegaan. Ik slaap in de parkeergarage. ' 'Maar vandaag werkte u toch voor de traiteur?' Hij knikt. Zijn ogen lichten op. 'Gisteren haalde ik mijn bier en stond achter hem in de rij. Zijn dochter zat in het kinderzitje van het winkelwagentje. Ze schommelde met haar in een schattige legging met tijgerprint gestoken beentjes en schopte een blikje uit mijn hand. Per ongeluk natuurlijk. Ik bukte me en keek naar haar op. Heb je geen hoogtevrees, vroeg ik, stond op en streelde haar engelenhaar dat als een mooi voorteken goud oplichtte in het felle winkellicht. Ze vroeg of ik Sinterklaas was.' Hij glimlachte. "Dan toch eerder de Kerstman", zei haar vader die net een kerstster op de band zette.' 'We dwalen af …' 'Hij vroeg of ik wat bij wilde verdienen. Ik moest lekkere hapjes uitdelen. Toen zag ik haar. Ze herkende me niet.' Zijn blikt verhardt. ‘Toen ze de twee grootste stukken brie weggriste, knapte er iets in me. Ik perste ze allemaal in haar mond.’ De kerstman grijnst. ‘Die rode pesto gaf wel een dramatisch effect.’ Ik grinnik. ‘Nou, maar die haring dan!’ ‘Ja, dat viel nog niet mee om die tussen haar borsten te proppen.’

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou, geef mij maar Sinterklaas, wat een verhaal. Even dacht ik dat het een story al a "hoe Starbucks mijn redding werd" maar het tij keerde in je verhaal. Tjonge, zeg.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi verhaal, maar bij die brie die hij in haar mond stopte, was het eigenlijk wel klaar. Ik kan me zijn woede overigens goed voorstellen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Conny, allereerst: je bent stout geweest. Je hebt 475 woorden gebruikt, waar wij arme sloebers er maar 350 mochten gebruiken. Zo kunnen wij het ook. Even serieus. Een leuk, maar triest verhaal van een aan lager wal geraakte man. Helder uiteengezet. Toch heb ik een paar opmerkingen, die misschien verbeteringen zijn, met jouw goedvinden. Even dacht ik dat hp al 20 jaar de hond met de stok geslagen had. Vanmiddag heb ik geleerd dat als je het beletselteken (...) gebruikt om een zin af te breken, je een spatie moet gebruiken tussen de drie puntjes en het voorafgaande woord. Als je een woord halverwege afbreekt dan geen spatie gebruiken. Ik zou ‘Hij lijkt me niet te horen. ’plaatsen achter ‘om die vrouw ...’. Nu staat het tussen twee zinssneden van de hp, dat is verwarrend. een mooi voorteken tot wat? ‘Hij glimlacht teder’ staat hier ook vreemd tussen een gezegde van hp en de vader van dat meisje. Laat het weg, zou ik zeggen. Wel de volgende directe rede op een nieuwe regel. Met plezier gelezen.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ai Dos, mea culpa, mea culpa. Ik had 500 woorden in mijn hoofd. Ik zag het te laat en wist er geen 175 te schrappen zonder mijn verhaal geweld aan te doen. Maar krijg ik misschien dispensatie omdat ik geen keuze heb gemaakt, maar alle aanwijzingen heb gebruikt? Wat dat horen betreft heb je gelijk. Ik viel trouwens in herhaling. Ik ga nog eens goed lezen. Dank je, Dos.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Conny, Ik vind het vooral heel vloeiend geschreven. Mooie natuurlijke dialoog. Een stukje dat je heerlijk in één keer tot je neemt. Ook geen idee waar het op uit zou draaien, ondanks de opdracht. En dit vind ik dan toch de kers op de taart:
Ik grinnik. ‘Nou, maar die haring dan!’ ‘Ja, dat viel nog niet mee om die tussen haar borsten te proppen.’
Genoten :) :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je, Woodpecker. Je zorgde er wel voor dat ik me nu afvraag waar hij de taart gelaten heeft ;)
Als het 'cherrie pie' was, heb ik het antwoord 8)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De afsluiter (vanaf 'ik grinnik') is beeldend briljant. Ook vond ik 'Weet u dat ik nooit met de sterke arm in aanraking ben geweest' erg mooi. Tragikomisch. Treurig maar toch niet. Graag gelezen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
How Starbucks saved my life is een boek dat ging over een topman die alles kwijtraakte, en bij Starbucks barista werd. Door het begin van je verhaal herinnerde ik mij dat gegeven.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik de reacties hierboven lees ben ik de enige die echt moeite had met je verhaal dus trek het je niet aan. Wat mij betreft had je best die 175 woorden kunnen schrappen. Ik vond het moeilijk om mijn aandacht bij je verhaal te houden. Voor mij lijkt het of je teveel info wilde proppen in een verhaaltje. Ik raakte telkens de draad kwijt en moest mezelf dwingen om door te lezen. Misschien wordt je verhaal krachtiger en pakkender als je het eenvoudiger en in minder woorden nog eens opschrijft.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angelieke Er zit inderdaad veel info in. Het zou een leuke oefening zijn om het inderdaad korter te maken. Andersom heb ik al uitgeprobeerd. Veel langer dus. Dat vond ik zelf al een hele verbetering :) @Maddbrug Dank voor je info!

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond de dialoog eigenlijk niet zo natuurlijk aanvoelen, maar dat zal wel aan mij liggen. Voor de rest begrijp ik het slot nog steeds niet. Waarom valt hij die vrouw aan? Als ik denk aan de opdracht zou ik zeggen dat het zijn vrouw is, maar dat leid ik nergens uit af. Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe een politieman het gezicht van de vrouw schoonveegt. Is het niet de collega van diegene die de vragen stelt? Want wie stelt anders de vragen?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
"ja, dat viel nog niet mee..." :D Ik denk ook dat het wel helderder kan, soms lijkt de verkeerde persoon aan het woord -wellicht heb je her en der geschrapt waardoor aanhalingstekens en nieuwe regels niet helemaal meer kloppen? Evengoed een leuk verzonnen en zeker goed leesbaar verhaal.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond de dialoog eigenlijk niet zo natuurlijk aanvoelen, maar dat zal wel aan mij liggen. Voor de rest begrijp ik het slot nog steeds niet. Waarom valt hij die vrouw aan? Als ik denk aan de opdracht zou ik zeggen dat het zijn vrouw is, maar dat leid ik nergens uit af. Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe een politieman het gezicht van de vrouw schoonveegt. Is het niet de collega van diegene die de vragen stelt? Want wie stelt anders de vragen?
Dank voor je commentaar, Lilithx. -De dialoog is wat stug. Het is bijna een alleenspraak. De man is in zichzelf gekeerd. Verbitterd. En spreek in volzinnen, omdat hij dit verhaal waarschijnlijk al tientallen malen heeft verteld. -De enige vrouw waar de man over sprak was zijn hebberige ex. Zij zat hem hoog. Hij kon het niet laten over haar te praten. Met de info dat zij hem niet herkende, leek het me duidelijk genoeg dat zij dezelfde vrouw was. Wie de verteller is, wordt niet nader verklaard. Hoeft m.i. ook niet. Het kan iedereen zijn. Maar duidelijk is dat het degene is die de politie belde. Zelf geen agent dus. Al met al.... wat veel informatie in een te kort verhaal?

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk ook dat het wel helderder kan, soms lijkt de verkeerde persoon aan het woord -wellicht heb je her en der geschrapt waardoor aanhalingstekens en nieuwe regels niet helemaal meer kloppen?.
Ik loop het nog eens na :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is een tot in de detail uitgewerkt interessant verhaal dat ik goed moest lezen om het helemaal helder te houden. Misschien moet deze dialoog wat meer worden ondersteund met details over de personages? Ik hoop dat jij de uitdaging aangaat en lees graag de herschrijf! :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Conny: ik heb je meer keren gelezen en er is al gezegd dat ik ook denk. Het kan duidelijker maar ach, daar ben ik zelf geen ster in. [‘Toen ze de twee grootste stukken brie weggriste, knapte er iets in me. Ik perste ze allemaal in haar mond.’]; dit vond ik de mooiste zin. Verhard(t).

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mili Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr... ik háát het als ik een dt-fout maak!!! :p

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Connie, je schrijfstijl intrigeert me, de dialoog is mooi. Maar ik raak ook ergens de draad kwijt, wie wie is en waarom. Maar evengoed, met de nodige uitleg achteraf, een fijn en lekker sarcastisch verhaaltje :)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het kan liggen aan te veel informatie in een te kort verhaal, maar veel wat je in #15 aankaart, had ik er niet uit afgeleid. Het is voor mij allemaal iets te vaag. Ik heb graag wat meer duidelijkheid, zoals weten wie wanneer praat, nu lijkt je verhaal, voor mij persoonlijk, te zweven.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Conny, dit was een hele pittige schrijfopdracht die je op bijzondere wijze hebt ingevuld. Er staat veel info in je verhaaltje, maar de boodschap erachter is wel heel duidelijk. Op schrijnende wijze weet jij weer te geven hoe iemand door een scheiding aan lager wal raakt. Er valt nog wat bij te schaven hier en daar; zo vond ik het in het begin wat verwarrend wie wat zegt. Al met al: vindingrijk en met een bijzondere insteek geschreven! (mooie laatste zin). :thumbsup:

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Jullie zetten me wel aan het denken, hoor. Als ik het zelf teruglees, zie ik absoluut geen verwarring wie wat zegt. Je kunt een scene ook té duidelijk in je hoofd hebben, blijkt wel. Hartelijk dank!!

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Conny, mooi gedaan. Ik weet niet of ik een gecorrigeerde versie lees maar ik had niet zoveel moeite met wie er aan het woord was. Ik struikelde wel hierover: 'Hij vroeg of ik wat bij wilde verdienen. Ik moest lekkere hapjes uitdelen. Toen zag ik haar. Ze herkende me niet.' Klopt het dat we tussen 'uitdelen' en 'toen zag ik haar' opeens een dag verder zijn? Met plezier gelezen en knap dat je alle drie de opties hebt verwerkt!

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Conny, Zou idd een goede oefening zijn om minder details weer te geven om een mooi verhaal neer te zetten, wat iedereen ook begrijpt. Ik begrijp je verhaal maar hier wordt het onduidelijk Zijn antwoord verrast me. En toch ook weer niet. 'Maar dat is toch geen reden om die vrouw ...' Hij lijkt me niet te horen. 'Ik voelde me afgedankt.' 'Nooit ziek..... Omdat je telkens veranderd van persoon denk ik dat hier de draad van je verhaal verloren wordt. Door mij in ieder geval bij de eerste keer lezen. Maar ook dit stukje zaait verwarring: Heb je geen hoogtevrees, vroeg ik, stond op en streelde haar engelenhaar dat als een mooi voorteken goud oplichtte in het felle winkellicht. Ze vroeg of ik Sinterklaas was.' Hij glimlachte. "Dan toch eerder de Kerstman", zei haar vader die net een kerstster op de band zette.' 'We dwalen af …' Hoogtevrees voor een kind in een kinderzitje? Of mis ik hier iets? Overigens moet dat niet zijn 'Heb je geen hoogtevrees?' Welke band en waar zat je op? Ik hoop dat ik je hiermee concreet een stukje verder heb kunnen helpen. Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een mooi verhaal. Had zelf, bij de witte baard in het begin, gelijk al een beeld voor me van de kerstman, dus ik vond het grappig dat die later nog weer terugkwam.