Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#29 - Het geheim - Ze weet het

Voetstappen in de gang. Ze komt eraan. O… Ze weet het. Op dat moment weet ik zeker dat zij het weet. Ik hoor haar aan de deur, ze gaat zo binnenkomen. Ik veeg met de rug van mijn hand over mijn gezicht en kijk naar de grond. Heb ik alle sporen verwijderd? Angstig doe ik alsof ik bezig ben met mijn huiswerk. De deur gaat langzaam open. Te langzaam. Ze is boos. Ik begin te schrijven. Ik ben te zenuwachtig om een opdracht te maken, dus schrijf ik gewoon de Engelse tekst die voor mij ligt over. Hopelijk gelooft ze dat ik druk bezig ben en gaat ze weg. Ik weet dat ik fout zit, natuurlijk zit ik fout. Maar ze weet het niet, toch? Toch? ‘Lieverd het eten is bijna klaar, kom je naar beneden?’ vraagt ze. Haar stem klinkt even vriendelijk als altijd en als ik om kijk zie ik een grote glimlach op haar gezicht. Ze weet het niet. Ze weet het niet! Ik kan het wel uitschreeuwen van geluk, maar die schreeuw blijft uit. Ik moet natuurlijk nu zorgen dat ze me ook niet gaat verdenken. ‘Ik ben bijna klaar en kom er zo aan.’ De deur gaat weer dicht en ik laat een zucht ontsnappen. Nog even blijf ik zitten voordat ik naar beneden loop. Ik ga aan de tafel zitten terwijl mijn moeder de borden pakt. Ze doet het kastje open waar koektrommel inzit. Ik houd mijn adem in en laat die weer los wanneer ze het kastje nonchalant sluit. Mijn vader komt binnen en gaat aan tafel zitten en tot slot komt mijn oudere zus binnen. Niemand lijkt door te hebben wat er is gebeurd. Als het eten op tafel staat besef ik hoe weinig honger ik heb, maar nu moet ik doorzetten. Ik moet mijn bord leegeten en niet laten merken wat er is gebeurd. Hap voor hap prop ik alles naar binnen. Na het eten ga ik naar mijn kamer en voel mijn maag in opstand komen. Ik had nooit die koekjestrommel moeten leeg vreten!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoewel ik zelf ook een behoorlijke ik-schrijver ben, valt mij dit stukje op. Er staat wel erg vaak ik in. - Ik kan het wel uitschreeuwen van geluk, maar dat doe ik niet. Ik moet natuurlijk nu zorgen dat ze me ook niet gaat verdenken. ‘Ik ben bijna klaar,’ zeg ik, ‘Ik kom eraan.’- Verder vond ik het een leuk verhaal om te lezen. Stiekeme koekjesdief!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Sophienne, Ja, leuk om te lezen. Koekjes stelen is niet zo erg, desondanks weet je de angst van de hp goed over te brengen Zeurtje: besef ik me - zonder me.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Sophienne, Erg leuk om te lezen! Je brengt het goed over. Ik voel precies wat de hoofdpersoon voelt (maar dat komt misschien omdat ik zelf ook weleens de koektrommel heb leeg gegeten)! ;)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Sophienne, ik deel de mening van @Johanna zowel als van @janp. [De borden opschept]; kan dat? Het weegt wel heel zwaar voor het kind als hij/zij het kan uitschreeuwen van geluk. Is dit een tikkeltje over de top of is moeder zo wreed streng? Leuk verhaaltje.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Spanning goed opgebouwd. Een paar opmerkingen. binnen komen. - binnenkomen. Ze komt zo binnen.(?) geloofd - gelooft 'Ik ben bijna klaar en kom er zo aan.' (Eigenlijk hoeft hier geen zei ik achter staan, omdat wel duidelijk is wie er aan het woord is) terwijl mijn moeder de borden pakt. (Later staat het eten op tafel) Ik heb nog nooit van koekpot gehoord. Koekjestrommel is meer gangbaar. Maakt niet uit. leegeten koekjes pot -koekjespot. Leuk geschreven.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Oei, weten dat je iets stouts hebt gedaan en dan de spanning of het ontdekt wordt, is bijna net zo erg als de straf die daarop kan volgen. Ik heb het verhaaltje graag gelezen en neem nog een koekje.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik raad je aan om nog even je tekst na te lezen op enkele fouten. Tja, heeft in #5 al fouten opgenoemd die mij zelf ook opvielen. Ik struikel zelf niet over 'bord opscheppen', omdat dat in Vlaanderen veel gebruikt word en ik dus ook gebruik, maar eigenlijk schep je het eten op. Ik maak ook nog vaak zo'n 'fouten' hoor. Ik stel me vooral een dikker kindje voor, die op dieet staat en nu de koekjestrommel heeft leeggegeten. Ik kan me inbeelden dat de moeder boos zou worden, zij doet immers veel moeite om haar dochter weer slank te krijgen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Johanna: Nu ik het zo herlees is het inderdaad wel heel erg vaak 'ik'. Het leest niet fijn inderdaad. @janpmeijers: Bedankt voor je zeurtje :) Daar leer je het meest van! @Tja: Bedankt voor je feedback. Ik had het beter nog eens goed kunnen doorlezen voor dat ik het inzond, sorry voor de vele foutjes. Bedankt dat je mij hierop hebt gewezen! En voor de rest: Bedankt voor het lezen en het reageren!! p.s. koektrommel, inderdaad.. Dat woord zocht ik gisteren en kon ik gewoon niet herinneren. Haha. Geen koekjespot.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed de spanning opgebouwd, goed jezelf verplaatst in het kind. Je gebruikt een paar woorden die wel nogal volwassen aandoen: verwijderd, ik voel mijn maag in opstand komen. Ik vond de koekjes wel een anticlimax, ik had toch iets ergers verwacht.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
goede opbouw; je voelt de spanning, maar ook dat het waarschijnlijk lang niet zo erg is als de jeugdige hp zich verbeeldt hap voor hap propped bevreemdt mij; proppen is volgens mij juist gehaast achter elkaar door, hap voor hap langzaam en bewust - ik denk dat er hap voor hap weggewerkt wordt, of desnoods verstouwd, met lange tanden, niet met de gretigheid die proppen voor mij suggereert

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ostinato: bedankt voor je feedback. Ik probeerde zoveel mogelijk kinderlijk te schrijven, maar die woorden glippen er toch echt bij in. Bedankt voor het daarop wijzen :) @schrijvenmaar: je hebt gelijk. Het zijn twee uitersten, normaliter. Zal het onthouden :)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sophienne, Je verhaal loopt lekker. Vooral de aanhef vind ik mooi geschreven. De innerlijke onrust komt er mooi uit. Het gaat over een eenvoudig schuldgevoel en dat is mooi, maar misschien had je iets beknopter kunnen zijn, de innerlijke gedachtenstroom. Zeker met plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Slim van de HP dat ze keurig haar bord leeg eet zodat ze minder verdacht bezig is. Leuk verhaal, spannend opgebouwd! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Sophienne, aangenaam verrast door dit verhaaltje. Ik vind de spanning mooi opgebouwd, en heel herkenbaar beschreven wat een kind voelt bij het pikken uit de koektrommel. Ga zo door! :thumbsup: