Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #28 Verboden verlangen.

'Waar heb je last van? Zeg het nog eens?' 'Een verboden verlangen.' 'Jee, wat nou weer, niet meer een gewenst ideaal?' 'Nee, ik wil iets wat niet mag.' 'Van wie mag jij iets niet, kijk, iedereen mag weleens wat niet maar jij mag toch alles?' 'Dit is een heftige, noodzakelijke behoefte.' 'Ik wil weten van wie je geen toestemming krijgt, wie legt jou wat op?' 'Ik vrees dat ik dat zelf doe. En zij.' 'Ga met iemand praten, je hebt er mensen voor die je kunnen helpen. Ik heb wel een nummer.' 'Ik heb jou.' 'Wat moet ik jou zeggen? Als er iemand is die zich niets van iemand iets aantrekt ben jij het wel.' 'Ok, dat is wel zo maar dit is Sehnsucht.' 'Sehnsucht, waar heb je dat nou weer vandaan.' Ze zucht. 'Ik lijd. Heb pijn. Iedere dag.' 'Waarom dan. Dat huis aan zee heb je, een superjonge vrouw, een klein kind, een auto en een hond. Een goede baan ook nog. Wandelen aan het strand met z'n allen. Je mag je handjes dichtknijpen met je tweede leg.' 'Heb je voor mij een espresso?' 'Ik wil een elektrische fiets en zij wil dat niet. Dan ben je helemaal een oude lul, dat zegt ze.' De tranen staan in zijn ogen.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug, Originele ietwat bizarre dialoog. Hier struikelde ik:
'Wat moet ik jou zeggen, als er iemand is die zich niets, maar dan ook niets van iemand iets aantrekt ben jij het wel.'
Dat kan compacter: suggestie: 'wat moet ik jou zeggen? Als er iemand is, die zich niets van iemand aantrekt, ben jij het wel.'

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jaja dat zijn zo de scherpe kantjes van een 'tweede leg'... op zekere dag kom je jezelf (en je leeftijd) toch keihard tegen. Leuke dialoog, wekt nieuwsgierigheid om door te lezen. Ik moest lachen om het uiteindelijke object van verlangen. In de tweede alinea heb je met die opsomming een mooie manier bedacht om de situatie van de hp uiteen te zetten zonder dat het gekunsteld of vertellerig overkomt. De zin /we drinken espresso/ is wat mij betreft overbodig en haalt me onnodig uit de dialoog. Het vertelperspectief wordt me door dat "we" ook onduidelijk. De laatste zin over de tranen in zijn ogen doet wat mij betreft afbreuk aan de sfeer en de opbouw van het verhaal. Het maakt het plotseling (en wat mij betreft onnodig) dramatisch, daar waar het drama nou juist net was doorbroken omdat het "Grote Lijden" en het verboden verlangen van HP uiteindelijk bleek te gaan om een fiets! (Oh en volgens mij is de correctie n.a.v. Janp niet doorgekomen in je tekst)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach die arme man, zo ineens is daar dan toch de kloof in de vorm van een elektrische fiets. Leuk verhaal en mogelijk best waar. :-)

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fatamorgana, dank je voor je fijne reactie. Janpm was idd niet goed gegaan in de correctie. Ik heb het zinnetje "we drinken espresso" weggelaten omdat ik daar zelf ook over twijfelde. De tranen weet ik nog niet. Ga ik wat langer over nadenken. Bedankt! JohannaB; een echt luxe probleem, vind ik ook. Dank je wel! Manonos; dat is de consequentie van de keuze. Ach, het is misschien flauw maar iedereen praat over zo'n fiets, vandaar mijn verhaal.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vooral in je laatste stukje lees ik heel wat meer dan enkel zijn verlangen voor een elektrische fiets. Ik lees een angst of besef dat zijn jongere vrouw hem (te) oud vindt.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach, die arme man. Tegenwoordig hoor en zie je het verschil tussen een elektrische en een gewone fiets haast niet meer. Als ik hem was zou ik er gewoon eentje kopen.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik moest hardop lachen na het lezen van de laatste regel. Arme man. Hij moet zeker zo'n fiets kopen. Ik heb er een. Het is heerlijk.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag maddbrug, Ik sluit me aan bij Lilithx in #7.
'Ik wil een electrische fiets en zij wil dat niet. Dan ben je helemaal een oude lul, dat zegt ze.'
Ik vind 'en zij wil dat niet' wat storen. Volgens mij kun je dat schrappen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Tragi-komisch. In eerste instantie lach je om de fiets-wens na de dramatische aanloop daartoe, maar zolang je die tranen laat staan, staat er idd ook een diepe angst voor het ouder/ te oud worden. (Maar ja, had 'ie maar bij z'n eerste nest moeten blijven; fietsenmakers verkopen elektrische fietsen altijd per twee, maar nooit tegelijk; ze komen samen, zij kijkt schuchter, hij weet precies wat zij nodig heeft, hoewel hij er zelf nog lang niet aan toe is, en een paar maanden later komt hij terug "ik kan haar niet meer bijhouden" )

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is zeker goed geschreven, het leest lekker weg. Maar: het zal de tijd van de dag wel zijn, maar ik heb echt niet door wie er aan het woord is. Ik ga uit van een man en een vrouw in het eerste deel. Wie de 'zij' is, ik weet het niet. De echtgenote van de man? Of doelt hij op de vrouw die bij hem is? Dan in het tweede deel, weer geen idee. Man (is dit de man uit het eerste deel?) praat met collega? Over de vrouw uit het eerste deel? Is er tijd verstreken? Er is ook nog een ober? Of ligt het aan mij?

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lili; dat kon je nog weleens helemaal juist zien. Bedankt! @PetraO; zo had ik het ook bedoeld, een tekst om te lachen. Dank je! @Woodpecker: *zij wil dat niet* weglaten. Ik ga erover nadenken. Het zou kunnen, dat wel. Dank je voor het meedenken. @schrijvenmaar; ben blij met je reactie. Ik wilde met de tranen aangeven dat er een lichte generatiekloof aan het groeien was. Dank je! @Ostinanto; (moet altijd bij het tikken van jouw naam aan Simeon ten Holt denken maar dat terzijde) Stel je voor, de keukentafel, een moeder en een zoon. Voor deel een en twee van toepassing. Succes. En een goedemorgen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Richard Otten; vond een dialoog schrijven niet eenvoudig, heb gauw de neiging, zei hij, zei zij, te schrijven. Oefening baart kunst. Dank je wel voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maddbrug wat grappig, een moeder en zoon. Ik zag al die tijd een ander tafereel voor me, namelijk een man van middelbare leeftijd, 's morgens om een uur of tien, aan de bar van zijn vaste stamkroeg. Achter de bar Blonde Nel (nog iets middelbaarder), met één bil op de kruk waarmee ze na 20 jaar vergroeid is. Zij is met al haar jarenlange straat(kroeg-)wijsheid al sinds mensenheugenis de vertrouwenspersoon van HP. Denk bij de dialoog dan ook nog een lekker plat randstedelijk accent en het plaatje is compleet. Hoe ik erbij kom... ik denk dat het komt door het zinnetje * heb je voor mij een espresso* Ontzettend grappig hoe één zo'n schijnbaar onbeduidend zinnetje de hele setting voor mij als lezer kan inkleuren! :o

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou mijn eerste gedachte ging ook niet uit naar een moeder en een zoon. Het leest makkelijk en ik moest lachen dat er na zo'n dramatisch lijden een fiets de wens was. Grappig en leuk stukje.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk stukje maddbrug! Flot en grappig. Het lijkt een hele 'vage dialoog', waardoor ik echt dacht: waar gaat dit over?! Einde is dan erg leuk! Zie de man helemaal voor me.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zag twee mannen voor me, maar waarom? Misschien dat ik iets van jaloezie las in de reactie over de tweede leg. Verrassend, ik moest lachen, ook een beetje uit leedvermaak. Maar het had van mij korter gekund, een beetje opstrakken lijkt mij het effect versterken.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Henny; vind ik juist niet, tenslotte is het een gezeur om niets, ja die fiets. Zijn moeder heeft al heel wat aangehoord van deze zoon en daarom is het langdradig, vervelend. Ze weet hoe haar zoon in elkaar steekt. @Vervoorth: Dank je, dat was de bedoeling dat je het zag gebeuren. @Angelieke: Dank je wel. @Fata; dat kwam omdat ik net een 120 woorden verhaal had geschreven over espresso, zodoende plaatste ik het kopje koffie hier ook. Ja, bij Blonde Nel had het ook gekund, leuk dat jij dat voor je zag.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven maddbrug, maar ik had net als Ostinato eerst ook wat moeite te bepalen wie er aan het woord was. De reacties maakten veel duidelijk. Oja, en tegenwoordig moet elektrisch weer met een k (pfff).

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Madd: je bent herkenbaar voor mij. Je draag je eigen stem uit. Je stukjes voelen voor mij verfijnd, ontvankelijk, gevend, nadenkend, relativerend. Dit willen wij allemaal. Een eigen, herkenbare stem.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Maddbrug: Daar komt mijn forumnaam ook vandaan. Zie hier. Ik zou die moeder-zoonrelatie toch niet hebben gezien zonder je toelichting.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ostinato; Dit pianostuk heeft voor mij ontzettend veel betekend, een aantal jaar geleden. Het heeft mij hersteld na kanker, in zekere zin en daarom was het vanmorgen even een prachtig moment. Ik zet de cd vandaag op. Dank je voor je link naar ' hier' en mijn complimenten.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili; ik beschouw jouw woorden als een groot compliment. Ik laat de ontvangst traag binnenkomen vandaag, des te langer geniet ik er van. Dank je!

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
(offtopic) @maddbrug Je bent niet de enige voor wie Canto Ostinato een speciale betekenis heeft. Ken je de documentaire 'Over Canto'? Is waarschijnlijk wel online te vinden. Ik hoorde net dat er vanavond op Radio 4 een live uitvoering van CO (in het Vondelpark) wordt uitgezonden, ik dacht vanaf 22:30. Kees Wieringa en Polo de Haas.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
( Off topic) Klopt, heb ik gisteren ook gehoord op radio 4. Wat een mooi begin en eind van de dag, nietwaar? Die documentaire ken ik zeker!

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hey maddbrug, Ik heb erg weinig tijd om te reageren maar die elektrische fiets is ook voor mij een doemding. Ik ben er nog niet aan toe en voel helemaal mee met je HP. Dat hij er zo aan tilt maakt hem kwetsbaar en ontroerend, Mooi!