'Waar heb je last van? Zeg het nog eens?' 'Een verboden verlangen.' 'Jee, wat nou weer, niet meer een gewenst ideaal?' 'Nee, ik wil iets wat niet mag.' 'Van wie mag jij iets niet, kijk, iedereen mag weleens wat niet maar jij mag toch alles?' 'Dit is een heftige, noodzakelijke behoefte.' 'Ik wil weten van wie je geen toestemming krijgt, wie legt jou wat op?' 'Ik vrees dat ik dat zelf doe. En zij.' 'Ga met iemand praten, je hebt er mensen voor die je kunnen helpen. Ik heb wel een nummer.' 'Ik heb jou.' 'Wat moet ik jou zeggen? Als er iemand is die zich niets van iemand iets aantrekt ben jij het wel.' 'Ok, dat is wel zo maar dit is Sehnsucht.' 'Sehnsucht, waar heb je dat nou weer vandaan.' Ze zucht. 'Ik lijd. Heb pijn. Iedere dag.' 'Waarom dan. Dat huis aan zee heb je, een superjonge vrouw, een klein kind, een auto en een hond. Een goede baan ook nog. Wandelen aan het strand met z'n allen. Je mag je handjes dichtknijpen met je tweede leg.' 'Heb je voor mij een espresso?' 'Ik wil een elektrische fiets en zij wil dat niet. Dan ben je helemaal een oude lul, dat zegt ze.' De tranen staan in zijn ogen.