Marietje, Heel mooi en subtiel - ze kiest voor haar man. taalzeurtje:

Het geluid van hun voetstappen op het asfalt van de parkeerplaats worden geabsorbeerd door de natte bladeren.

Worden is hier wordt - want het geluid is enkelvoud.

Dank je wel! :) Ook voor het taalzeurtje: ik had nog wat woorden 'over' dus veranderd in - het geluid van hun voetstappen- en dat over het hoofd gelezen!

nou ben ik in de war het is toch dinsdag vandaag? toch?

:D Het is dinsdag maar ik had van de week de afsluiter zonder opdracht al geschreven. Wat geschrapt i.v.m. het woorden limiet et voilà!

n jouw verhaal snap ik ook al niet helemaal; neemt ze nou haar man mee naar een ontmoeting met een internet-date?

Nee, ze is juist verbaasd hem daar voor het eerst 'live' te zien, daarom staart ze en is ze boos. Ze heeft haar man alles vertelt en kiest voor haar man en gezin. :nod:

Ik vind het ook wat verwarrend. De overhang tussen het bospad uit. en 'Bello, kom!' is nogal abrupt.

Aan het einde van het bospad lijnt ze de hond aan, voordat ze de parkeerplaats oplopen. Zo doe ik het altijd met mijn honden.

Nu is het net of je zegt dat de voetstappen van Bello en haar worden geabsorbeerd door de natte bladeren. Ik zou trouwens van geabsorbeerd gedempt maken.

De eerste alinea geeft duidelijk aan dat er een man bij is. [haar hand glijdt uit die van hem.] Nee, hun voetstappen worden geabsorbeerd door de NATTE bladeren. ;)

Ik zou eerder denken dat ze verdrietig was dan boos. Wacht haar man haar op na haar geheime ontmoeting?

De pijn in haar man zijn stem maakt haar verdrietig maar ze is boos op Nick die daar ineens staat en Nick dus die pijn veroorzaakt. Ze wandelt samen met man en hond in het bos. Op de parkeerplaats wacht Nick onverwachts haar op.

Hoezo slentert Nick naar hen toe? Haar date heeft het bos toch voor haar verlaten? Springt de hond niet enthousiast tegen zijn baasje op?

Nick staat bij zijn Ferrari en door haar reactie/ starende blik, trekt hij de conclusie dat zij het is met wie hij via internet contact heeft gehad. Nick was haar verboden verlangen. Nu kiest ze voor haar man.

Kun je niet beter later zeggen dat ze beslist?

Nee, die beslissing maakt ze dan. Maar hij doet haar zeker nog wel iets. Ze ziet en hoort hem voor het eerst 'live'.

Ik neem aan dat het herfst is. Daarom lijkt een T-shirt me niet zo geschikt met dat weer. Maar misschien is hij een bikkel.

Hij stapt net uit zijn verwarmde Ferrari/ het is een bikkel. Door het aantal woorden heb ik geschrapt dat hij een lederen jack draagt. Dankzij het warme herfstweer draagt hij dit jack open. ;)

Eerlijk gezegd is me niet duidelijk wie nou bij de auto staat.

Haar verboden verlangen die ze via internet heeft ontmoet, Nick dus!

Dit zijn wat dingen die me niet duidelijk waren. Trek je er niets van aan.

Jawel, dat betekent dat mijn verhaal te subtiel en dus niet duidelijk is of dat jij nog niet wakker bent. Ik houd het op het eerste! :D Bedankt voor jouw uitgebreide reactie!

"Hij kruipt in zijn schouders" en "de bas raakt de stemvork in haar buik" vind ik erg mooi. "De wind bevordert het loslatingsproces, in vrijheid dwarrelen ze naar hun eindbestemming." is mij net iets teveel bobo-taal voor een natuurverschijnsel. Hoewel ik het verhaal nog niet helemaal snap, voel ik wel de verschillende emoties van elk van de drie aanwezigen.

Dank je wel voor jouw reactie! :) Het natuurverschijnsel heb ik zo beschreven zodat de lezer een parallel moet gaan zien met het loslatingsproces: haar man laat haar (hand) los en zij kiest in vrijheid toch niet voor haar verboden verlangen. Helaas heeft Henny een limiet opgelegd van slechts 250 woorden. Mijn oorspronkelijk verhaal ( maandag al geschreven ) was 289 woorden. Ik gokte op 300 woorden. Misschien is het daarom minder duidelijk. Fijn dat de verschillende gevoelens van de 3 personen overkomen!

Dat lijkt me een pijnlijke situatie. Haar man is vermoedelijk een begripvol type. Wel moedig van HP, dat wel. Opbiechten van een bijna affaire. Het verlangen blijft verboden. Is haar echtgenoot niet terug gerend om hem alsnog een klap te geven?

In een goed huwelijk is open communicatie noodzakelijk. Tenslotte heeft ze alleen verlangd. Haar man beseft hoe bijzonder ze is en hoeft hem niet te slaan! Misschien drinken ze samen nog een biertje. Hoewel dat wel spek op de kat binden is . Ook lekker voor Bello! :p Bedankt voor jouw reactie! :)

@iedereen: Mijn les deze opdracht: teveel show en te weinig tell maakt mijn verhaal er niet duidelijker op! :( Het allerbelangrijkste is hier voor mij de sfeer zonder iets te benoemen. De vele vragen die het oproept zie ik als een compliment dat jullie lezers toch nieuwsgierig zijn naar deze drie personen. Ik skip de beperking van het aantal woorden en ga een duidelijker verhaal schrijven. Wordt vervolgd! Iedereen bedankt voor de leerzame reacties. :)

Hoi Marietje, we maken het je niet makkelijk, hè? Ik heb nog een vraagje over de namen. Haar man noemt haar An, de internet-date noemt haar Anneke. Wie is Linda?

Wie heeft gezegd dat schrijven makkelijk is? ;) Ik vind het een uitdaging! :thumbsup: Enne, Linda is een leugentje voor eigen bestwil: zodat de lezer weet dat ze liegt en Tom weet dan dat ze definitief voor hem kiest. Daarom slaat hij ( bezitterig/ beschermend/ steunend/ dankbaar- in die volgorde! ) zijn arm om haar schouder. Maar de duidelijke (hoop ik) langere versie volgt nog! Ik ga graag die uitdaging aan! :)

@Marietje, ik kom niet langs om de m.i. terechte opmerkingen hierboven aan te halen. Je verdronk even in je mannen; ze komen en ze gaan nu eenmaal je mannen :-). Je bent zo gepassioneerd bezig met schrijven; dat is hetgeen telt.

Dank je wel, lieve Mili! Ik krijg een heerlijk beeld van een zwembad vol met mannen en om bij de bron te komen moet ik tegen de stroom in zwemmen! :unibrow:

@Henny- Bedankt voor jouw prikkelende reactie. Jij legt de lat voor mij weer net iets hoger. :thumbsup: Toch wil ik graag ter verduidelijking, niet ter verdediging, even sparren.

Je wil teveel informatie in een 250 woorden verhaalstoppen, dat kan gewoon niet. Deze scene vereist teveel achtergrondinformatie. Dat is alles. Er zitten prachtige zinnen in, mooie beelden en de sfeer heb je prima neergezet, maar voor begrip van het geheel heb je meer woorden nodig.

Deze conclusie deel ik. Daarnaast bedoel ik met teveel show en te weinig tell dat de balans hier zoek is. Dus show heeft tell nodig om te verduidelijken, zoals tell show nodig heeft voor de sfeer maar in de juiste verhoudingen. In deze opdracht door de beperking van de woorden slaat de balans negatief door. Ik had gehoopt dat de dialoog voldoende zou zeggen/ uitleggen, dat de lezer het gevoel zou begrijpen en zich verder niets zou afvragen waarom, wat, hoe en wie maar het is duidelijk dat de lezer meer informatie nodig heeft.

Dan trek je de volgende conclusie: skip de 250 woorden. Dus omdat het jou niet lukt een verhaal te kiezen dat past bij deze opdracht, skip je de opgelegde beperking van 250 woorden.

Soms schiet er ineens een zin, een dialoog of een scene door mijn hoofd dat een verhaal moet worden. Dit verhaal heb ik op papier gezet op maandag, voor de nieuwe wekelijkse schrijfopdracht. Ik dacht dat het een goede afsluitende invulling was en heb het (wat aangepast) geplaatst. Al snel heb ik de conclusie kunnen trekken dat het niet duidelijk is binnen het woorden limiet. Ik vraag mezelf af waarom (zie hierboven) en trek de eindconclusie dat mijn invulling niet geslaagd is. Dit weerhoudt mij niet om het verhaal zonder de beperking te schrijven want daar roept dit verhaal bij mij om. Ik vind het jammer dat jij denkt dat ik mezelf er makkelijk vanaf wil maken. Het grappige is juist dat ik van deze laatste beperking van al jouw opdrachten dus het meeste last heb. En dat komt omdat het verhaal al bestond en niet voor deze opdracht is geschreven hoewel het wel aan het onderwerp voldoet.

Ik zou zeggen: bij deze heb je geleerd dat de lengte van het verhaal ook iets zegt over de inhoud ervan.

De uitdaging blijft voor mij de grens op te zoeken hoeveel informatie de lezer nodig heeft om het te begrijpen maar toch nieuwsgierig te blijven. En dat wisselt dus per inhoud van het verhaal!

En dat gezegd hebbende: de sfeer en je woordkeuze vind ik ijzersterk.

Bedankt voor deze complimenten en voor jouw uitgebreide, opbouwende, leerzame feedback gedurende deze schrijfopdrachten! :) Misschien kan ik mijn verboden verlangen om een langer verhaal te willen schrijven wel gebruiken voor een betere invulling van deze opdracht! :D