Opdracht #10 Eerste indruk

7 mei 2014 - 19:06
Zijn handdruk was krachtig, maar niet té, bood ook een uitnodiging. Vreemd. Ik voelde me uitgedaagd meer kracht in die van mij te leggen, meer dan ik normaal zou doen. Ondertussen keek hij me aan met een blik die ik nu, achteraf, het best als taxerend zou kunnen beschrijven, alhoewel er zeker ook een mate van spottende zelfverzekerdheid in te lezen was. Hij glimlachte kort, toen ik de spieren van mijn rechterhand aanspande. Nu moet je weten dat ik geen kleine jongen ben. Ook niet bang uitgevallen. Integendeel. Maar ik zal ook niet ontkennen dat ik me onder andere omstandigheden behoorlijk onzeker zou hebben gevoeld. Het gevoel werd benadrukt doordat hij mijn hand iets langer dan gebruikelijk vasthield. Toen hij hem losliet, was er weer even een glimlach, maar nu alleen rond zijn lippen. Zijn ogen waren nog bezig met het laatste traject van de koele verkenningstocht. Zijn stoel had niet gekraakt onder zijn gewicht toen hij op mijn uitnodiging, gehoorzamend, plaatsnam. Vanaf de gang klonk opeens het opgewonden geschreeuw dat nu eenmaal bij een 'situatie' als deze hoort. Zijn ogen schoten van de briefopener naar de zware presse papier op het bureau van mijn voorganger, waarna ze zich via het vensterglas op de deur achter hem richtten, terwijl zijn opgeheven hand me verzocht stil te zijn. Nu was het mijn beurt om te glimlachen. De aanbevelingen, waren bevestigd. Ik had geen vragen meer. Ik had genoeg gezien. 'Je bent aangenomen.' Zijn antwoord klonk als een handtekening in bloed. 'Jefe'. (Ik heb de opdracht iets breder aangepakt. Wat is de situatie, en wat is de rol van de twee karakters? Hoe wordt hun verhouding? Beschrijf vooral de bijfiguur.)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2014 - 19:35
De man met de stevige handdruk speelt spelletjes met de gemoedtoestand van mensen om zo zijn eigen onzekerheid te camoufleren. Daarentegen is de HP wat realistischer en daardoor evenwichtiger/sterker. Hij doorgrond mensen op een eerlijker manier, hij speelt geen spelletjes. De situatie doet me denken aan een kantoor in een gevangenis of militaire basis waar het om een speciale functie of klus gaat.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2014 - 20:25
Een vreemd soort sollicitatiegesprek. Mannen onder elkaar. De HP is duidelijk de meerdere. Hij weet wat hij doet, hij schat de ander en de situatie in en observeert. Daardoor komt hij ook wel berekenend en koud over. Ik heb het gevoel dat hij mensen gebruikt, maar het kan ook zijn dat hij gewoon zeer sociaal vaardig is. Macht is een thema. Een impliciete machtsstrijd. Ik geloof niet dat ik een van de twee mannen in het donker tegen wil komen

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2014 - 21:12
Tot bijna het einde denk ik sterk aan een puissante nieuwe minnaar van de vrouw die de man verliet die zijn handspieren aanspande; [onder andere omstandigheden ...] spreekt dit tegen. Vervolgens concludeer ik dat de ontvangende man een crimi aanneemt die hem zal moeten zien als de 'hoofdman'.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2014 - 21:24
Een selectiegesprek voor een nieuwe missie of klus. Macht, rangorde, gespannen sfeer proef ik. Onder wereld, het leger, huurmoordenaars? Twee mannen, de ik persoon ouder, de bijfiguur jonger en nog wild, ruwe diamant De ik persoon neemt de ander aan m.n. op zijn mensenkennis, observeert hem nauwkeurig. De bijfiguur is op zijn hoede, houdt zijn rugdekking zelf in de gaten. De ik persoon heeft deze positie net verworven. Ik denk dat ze nauw gaan samenwerken.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 0:41
twee duistere heren, manipulatieve types, in een geweld-sfeertje. er is een coupe gepleegd ofzo, of een nieuwe drugsbaron neemt de boel over ... misschien moet er nog een laatste opstakel uit de weg geruimd worden en wordt de ene daartoe aangenomen door de ander. zoiets. ofzo. het zijn onheislspellende glimlachen.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 11:30
Een verhouding wordt neergezet tussen twee mannen. De sollicitant spreekt niet veel of wordt niet gehoord. Hij wil een krachtige indruk maken maar niet laten zien dat hij mogelijk de sterkste is van de twee. Ik zie hier een mogelijk begin van een rivaliteitsconflict in. Ik zie verzorgde mannen voor me die bijvoorbeeld makelaar zijn of bedrijven adviseren. Een beroep waarbij de eerste indruk van belang is voor het bewerkstelligen van een deal of een verkoop. Er is spanning in het beroep. Dat de voorganger weg is betekent dat er een verloop is. Door natuurlijke oorzaak of doordat je in dat bedrijf op je tellen moet passen?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 18:46
Het lijkt mij een sollicitatiegesprek voor iets in het leger, huurmoordenaars misschien zelfs wel. De bijpersoon is erg sterk van zichzelf en wil dit ook laten merken. Hij vindt het dan ook grappig wanneer hij merkt dat de hp ook sterk probeert te doen, bij bijvoorbeeld het handen schudden. Ik denk dat ze een niet al te beste verhouding zullen krijgen, ik voorzie een voortdurende strijd om de macht over elkaar.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 21:26
Het gaat om een soort sollicitatie, maar zeker niet voor een kantoorbaan. De ik-figuur verkeert door deze specifieke situatie in een tijdelijke machtspositie. Misschien is de sollicitant een overlopende spion. Maar nogeerder denk ik dat hij overloopt van de ene maffia familie naar de andere. In die eerste familie was hij belangrijk. De ik-figuur zal in een machtsstrijd met hem terecht komen.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 21:26
De macht der mannen spreekt zonder woorden, met hevige knijpende handen, wie is de sterkste, oerdriften spelen mee, op de gang duikelt iemand de trap af in de hierarchie der heren, de positie heeft hij niet gekregen, ontslag ligt op de loer. ING mannen, of ABNAMRO ers? Houten trap, grachtenpandje.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 21:48
Gaat dit over de KGB of wellicht een andere enigszins sinistere geheime dienst? Vraag me niet waarom maar ik krijg er een beetje een Russisch gevoel bij. De persoon die het gesprek afneemt is op zoek naar iemand die de 'situatie' effectief zonder al teveel gedoe afhandelt. Degene die op het gesprek komt heeft in korte tijd zijn omgeving en gesprekspartner volledig geanalyseerd en weet dat hij direct kan handelen als het nodig is. Hij voelt zich zo zelfverzekerd dat hij een beetje moet lachen om het opgewonden geschreeuw op de achtergrond. De heren zijn denk ik ergens begin veertig. De situatie waarmee gehandeld moet worden vraagt enige ervaring.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2014 - 11:02
* Gesprek tussen 2 mannen, die elkaar voor het eerst zien op een kantoor in een psychiatrisch ziekenhuis. * Tussen 2 personen: verandering van afstandelijke houding naar vriendelijker. * Geen sollicitatiegesprek, maar plan wordt aangenomen door voor ons nog onbekende gast. * hoofdpersoon: terughoudend, observerend, gevoelig voor prikkels/sferen, wil zeker overkomen. * bijfiguur: te gast op kantoor, overtuigend, dominant, rustig, normaal postuur of prettig zittende stoel!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2014 - 11:11
Een sollicitatiegesprek voor een baan die misschien een beetje schimmig is. Beide mannen willen hun dominantie laten zien. Iets in de bijfiguur spreekt de hoofdfiguur aan. Is het alleen zakelijk of gaat er in de toekomst misschien meer spelen tussen deze mannen? De bijfiguur komt op mij over als een man van in de 30, zelfverzekerd en misschien zelfs wat macho.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
11 mei 2014 - 7:34
Sinds woensdag heb ik je verhaal elke dag een keer gelezen. De eerste indruk geloofde ik zelf niet, maar bij herlezing bleef hij overeind, werd zelfs aangevuld met uitvoerige details. Enkele ervan zal ik hier aantippen. Je verhaal verplaatste me meteen naar Vaticaanstad, in de werkkamer van de nieuwe paus Fransiscus. Vanuit de leren zetel, die de lucht van zijn voorganger Benedictus XVI nog uitwasemt, heeft hij zojuist de sollicitatie van padre Luigi Paparotti tot een goed einde gebracht. Paparotti was de groot-boekhouder van het Vaticaan, de minister van financiën zeg maar. Hij kent alle ins en outs van de maffiose praktijken, die als een schimmel het hele bestuurlijke apparaat heeft doortrokken. Paparotti is medeschuldig, maar Fransiscus vergeeft hem zijn zonden in ruil voor loyale medewerking om schoon schip te maken en het hele Vaticaan te zuiveren van onchristelijke, financiële malversaties. Met boeven vang je boeven zal de heilige vader gedacht hebben. In het sollicitatiegesprek zijn alle vuile praktijken aan de orde gekomen. De paus had zich van te voren goed laten voorlichten door bekwame Vaticaankenners. Men had hem ook gewaarschuwd om Paparotti niet aan te stellen als zijn persoonlijke secretaris. Maar Fransiscus had er alle vertrouwen in. Dat hij op zijn pas benoemde medewerker kon rekenen werd bevestigd door zijn ‘Jefe’ bij het afscheid; het enige woord Spaans dat Paparotti sprak. Toch zorgt Paparotti in de toekomst voor een groot schandaal. Wat de paus niet wist, en wat niemand wist, was de geheime relatie die Paparotti heeft met zuster Maagdalena, hoofd van de pauselijke huishouding. Al enkele jaren treffen ze elkaar tussen de gewelven van de voormalige kluizenaarswoning. Deze bevindt zich onder de pauselijke huiskapel, waar de vertegenwoordiger van Jezus Christus op aarde dagelijks zijn H. Mis leest. Deze ruimte wordt gezien als één grote reliqui. De wanden zijn besprenkeld met het bloed van de laatste kluizenaar. Hij geselde zichzelf tot bloedens toe ter vergeving van zijn onkuise daden en tevens ter vergeving van alle zonden van de wereld. Dit laatste in navolging van Jezus van Nazareth. De bloedvlekken zijn als fresco’s in de witgekalkte muren getrokken. Op zeker moment was de kluizenaar van de aardbodem verdwenen en het hele Vaticaan is er van overtuigd dat ook hij ten hemel is opgenomen. De onderzoeken tot heiligverklaring zijn in volle gang. Padre Paparotti is een fors geschapen, atletisch gebouwde man van 45 jaar. Al zijn viriliteit heeft hij verstopt onder een lange zwarte pij met aan de voorkant 33 rode knoopjes. Elke dag ontmoet hij zuster Maagdalena in de voormalige kluizenaarswoning. Onder het gewelf, tussen metersdikke muren, staat een houten brits met een matras. Hierop consumeren ze dan de geneugten van het weke, rose vlees. Behalve op vrijdag. Deze praktijken komen nog aan het licht als de bloedvlekken van de kluizenaar worden geanalyseerd. Dan zal blijken dat het bloed aan verschillende personen heeft toebehoord. Ook ontdekt men dan dat de kluizenaar is vermoord en tientallen jaren veilig opgeborgen is geweest in een praalgraf van een voormalige paus, een crypte verder. De subtiele krachtmeting tussen paus Fransiscus en padre Paparotti, die bij het sollicitatiegesprek al voelbaar was, komt na dit bloedonderzoek tot een hoogtepunt. Paparotti heeft meerdere wapens achter de hand. Dit is heel in het kort de eerste tot en met de vierde indruk die ik krijg bij het lezen van jouw verhaal, Woodpecker. Ik kan het niet helpen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 mei 2014 - 20:54
@Dos: :thumbsup: Ik ben onder de indruk! Ik begrijp meteen waarom jij niet op ieder verhaal reageert! ;)

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
11 mei 2014 - 11:46
Jammer, Dos. Met de kleur van de soutane en het aantal knoopjes zit je er toch finaal naast :p
Kleur en aantal zijn peanuts. Als de rest maar klopt.

12 mei 2014 - 18:24
We zijn er wel zo'n beetje dacht ik, qua reacties. Ik wijk iets af van de opdracht, in die zin dat ik geen vragen ga stellen. De meeste, zo niet alle, reacties raken de kern namelijk wel. Waar 'situatie als deze ' staat schreef ik eerst 'revolutie'. Dat vond ik iets te duidelijk. Er is dus sprake van een coup, een revolutie. De ik-figuur is de nieuwe machthebber. Hij bevindt zich in het kantoor van zijn voorganger. De bij-figuur is zijn beoogde nieuwe bodyguard. Die moet anderen, en het mogelijke gevaar dat ze opleveren, kunnen inschatten. Dat is zijn tweede natuur. Hij is tegen de veertig, zwaargebouwd, gespierd, maar beweegt soepel en beheerst. Vandaar dat de stoel niet kraakt. Het rumoer op de gang is de onrust die bij een revolutie hoort. De bijfiguur zoekt onmiddellijk naar mogelijke wapens; een presse papier of een briefopener, focust op de deur waarlangs een bedreiging voor de nieuwe machthebber kan binnenkomen en vraagt hem stil te zijn, zodat hij zich kan concentreren op het mogelijke gevaar. 'Jefe' is Spaans voor 'chef' 'baas' en verwijst naar de Zuid-Amerikaanse setting, maar is in dit geval ook bedoeld als bevestiging van de trouw die de bij-figuur daarmee wil uitspreken. Dank voor de reacties.