#1 Reizen: Henk uit Herveld

Henk uit Herveld Hij is blij dat het vliegtuig veilig is geland en nog blijer dat hij eruit mag. Eindelijk. De vlucht van Amsterdam naar Cardiff duurde weliswaar slechts een uur en tien minuten, maar dat was lang zat. Zijn benen voelen bijna bloedeloos van de opgetrokken knieën, het krappe zitten. Die beloofde extra beenruimte bleek weer eens ontoereikend. Hij verlaat als laatste het vliegtuig. Houdt niet zo van dat gedrang. Het is zonnig in Cardiff. Dat is een meevaller zo vroeg in maart. Zijn benen strekken zich uit in hun normale toestand, het bloed begint weer stromen. Met grote passen loopt hij door de terminal rechtstreeks naar de uitgang. Alleen handbagage, nothing to declare. Hij heeft er zin in. Even een paar dagen uitwaaien aan de 'rugged' kust van West Wales. Ceredigion, de plattelandsprovincie, gekenmerkt door Keltische mythes en vriendelijke mensen die nog Welsh spreken. Hij komt er al jaren. Voelt zich er thuis. De Kia Picanto die hij meekrijgt van de autoverhuurder is een humeurkiller. Ze hadden niks anders meer. Hij moet het ermee doen. Het is nog een tandje erger dan de vliegtuigstoel. Nu zit hij zowel verticaal als horizontaal klem. De kleine auto heeft het ook zwaar en bereikt met horten en stoten de eerste heuveltop (stijgingspercentage 20% - dat is vrij normaal hier) op de wonderschone A470 richting Brecon. Het wordt een lange rit. Drie uur later arriveert hij uitgeput bij Penbeili Mawr. Op het erf gaan meteen de lichten aan. De vier schapendoezen rennen blij blaffend op hem af op de voet gevolgd door de altijd goedgemutste Agnes en William. Een warm welkom. "Hello, dear Dutch giant! Long time no see. How was your journey? You must feel tired. Cup of tea?" Iedereen kent reus Henk, twee meter vier, uit Herveld hier.