Ik ben ook begonnen met alleen maar 'volgens mij vind ik het leuk'. Gewoon ergens beginnen. Met een wedstrijd meedoen bijvoorbeeld. Kan niet anders zeggen als 'gewoon DOEN'.

Hier dr Phil Marrie: 1. Goed dat je tot de slotsom gekomen bent dat je schrijven WILT. Het is een WILSbesluit. De eerste stap naar realisering. 2. Het maakt niet uit waar je woont, je bent als schrijver onafhankelijk. Je bent niet geisoleerd van het schrijvende Nederland. Schrijvend Nederland schrijft in zijn/haar eentje. 3. Cursussen, workshops zijn overal op het internet te vinden en te volgen. Googlen maar. 3. Velen vertoeven reeds langer op dit forum maar of ze met schrijven verder zijn? Ze zijn eerder begonnen, dat is al. 4. En dan maar gewoon beginnen, Brijner. Heb je ideeën? Thema's?

Goed gezegd dr Phil Marrie. Hier in Drenthe is niet zoveel op het schrijven gericht op schrijvenonline.org bij activiteiten staat ook meestal niets. Maar iderdaad schrijven en leren schrijven doe je alleen en met deze site kun je ook veel leren.Dus Doen, Begin. Heel veel succes

Een schrijver word je niet, dat ben je. Wat ik begrijp uit hetgeen je net hebt geschreven, ben je er een. Wij ook allemaal. Kijk hier goed in alle kamertjes van het forum en je hebt (bijna) geen cursus meer nodig. Als je wat wilt vragen; gooi het in de kring! Veel succes!

Gewoon beginnen, Brijner! Zo heb ik (en anderen) het ook geleerd. Ik weet niet of je al een verhaalidee hebt maar begin daarmee :) En verder? Lees dit forum. Precies wat Pluisebol zegt.

En start met een onlinecursus waar je reactie krijgt op je schrijfsels. Er staan hier wat topics over. Even cursus intikken bij 'zoeken' of zo. Dan komt het langzaam maar zeker allemaal goed. Want schrijver worden doe je niet in een jaartje tijd. Ook niet in twee uurtjes in de week!

Hoi Brijner, Het valt niet mee, dyslectisch en je dan toch op de wondere wereld van het schrijven storten. Dat vind ik echt geweldig van je. Als het je ook kan helpen, mag je mij een stukje opsturen, ik ben geen grote held in de Nederlandse taal. Thank god for spellingscontrole! Ik kan het wel voor je doorlezen en kijken of het verhaal een beetje loopt. Een cursus volgen zou je vast ook goed, maar dat kost allemaal zoveel geld. heel veel succes met schrijven. Petra.

@Brijner, welkom in de schrijfwereld. Ook ik ben schrijvende in de woestijn. Een woestijn die, door er jarenlang te vertoeven en een weg in te graven, steeds meer vruchtbaar wordt.

Aart, is dit niet iets voor het Salon Woordenboek: schrijvende in de woestijn? Ik vind het een prachtige, beeldende uitdrukking!

Marriejeanne en Sabarinde, je ziet het in het schrijverscafé :)

oh wauw, dank je wel Marriejeanne, mijn eerste echte erkenning :) Ik blijf nu helemaal graven. Jippiee? Zie Brijner, zo gaat het vertoeven hier, ik gloei en mijn pen begint alweer te lekken

Je eerste echte herkenning? Werd je niet ook al herkend met de ZW? :)

Ik weet niet wat ZW is, Aart, maar dit is ook prachtig gesproken van sabarinde, vind je niet: ik gloei en mijn pen begint alweer te lekken. Hoe moeten we dat nu weer duiden? :D :D

wat is ZW Aart? Ik hou wel van deze erkenning. Als ik nou eens 80 erkenninkjes zou kunnen krijgen? Wauw ;)

sorry Aart, ik ben er weer bij ZW van ZZ.

Zet een oproep bij schrijfgroepen gezocht op dit forum. Zo is mijn schrijfgroep in Breda ook ontstaan.

Maar waar val je dan uit de boot Breijner? Volgens mij ben je met een smak midden in de boot beland! En wat dat schrijven betreft, ja, gewoon beginnen. Het zijn maar woorden. Je eerste versie kan je altijd weer bewerken, bijschaven, schuren, polijsten. Tot het is wat je wilde; meer dan woorden.

@marriejeanne: Z(inniger)W(edstrijd) is de wedstrijd van het forum van ZZ die dit jaar voor het eerst werd gehouden :) was erg leuk om alle verhalen te lezen.

Hoi Brijner, je mag mij altijd een stukje opstruen dat ik dan wel voor je wil doorkijken hoor. Als ik meen te begrijpen dat je graag wilt schrijven, maar nog geen onderwerp hebt, dan wil ik je wel wat ideetjes aan de hand doen over een verhaal. Maar dna moet ik eerst weten van welk soort verhalen je houdt. Iemand die detectives leest kan ik moeilijk een idee geven over engeltjes met roze vleugeltjes hé, hihihi. schrijfgroetjes, Peta.

Hoi Brijner, Als geëmigreerde limburger in zuid-holland, via wat buitenlandse omtrekkende bewegingen, zit ik ook alleen op mijn kamertje bij mijn pc. Als je even over grenzen heenkijkt, naar brabant of zo, ontmoet je in eindhoven heel wat open podia en veel andere organisaties. Ja, ik weet het, het is landverraderij voor een limburger om verder dan je eigen dorp te kijken, maar het is goed mogelijk. En: gewoon doen wat je voelt, luister naar je gevoel want dát is uiteindelijk je doel. De weg er naartoe vind je vanzelf wel. veel succes en stuur eens iets op. Ik zal er, als echte limburger, heerlijk van smullen. Tja, Bourgondisch hè, je leert het nooit af.

Beste Brijner, Leuk om te zien dat je zo van alle kanten door iedereen wordt aangemoedigd om gewoon ervoor te gaan. Eens zei een schrijfdocent van mij dat misschien wel HET belangrijkste ding wat een schrijver nodig heeft, is: de noodzaak voelen om te schrijven. Uit je beeldende zin 'dat deel in mijn hoofd dat schrijver is, wil eruit' spreekt dat zeker. Verder vind ik het mooi dat je jezelf een erg onwaarschijnlijke schrijver noemt. Ik denk dat iedereen een onwaarschijnlijke schrijver is en dat De erkende schrijvers van vandaag ook allemaal zo zijn begonnen. Ik denk niet dat jouw dyslexie in de weg hoeft te staan. Natuurlijk, is elk taalbegrip meegenomen als je schrijft, maar bij (creatief) schrijven gaat het ook om iets heel anders, het verhaal zelf, de gebeurtenissen die de taal verbeeldt en de lezer weet te raken. Wel kan ik me voorstellen dat het voor jou handig zou zijn als je iemand in je omgeving hebt, die wel een goed taalinzicht heeft en je helpt als je stukken wilt opsturen naar literaire tijdschriften of andere 'beoordelaars'. Zoals het ook gaat met zoveel andere dingen in het leven, moet je uiteindelijk de presentatie niet onderschatten. Een bescheiden waarschuwing daarom: niet blind vertrouwen op de spellingscheck. Maar ik dwaal af van de hoofdzaak: en dat is al prachtig verwoord door mijn voorgangers op dit forum: gewoon doen en schrijven en gaan. De rest (dat het grammaticaal zuiver is etc, is van latere zorg). Ik heb eerder een mede-cursist gehad bij een prozacursus die, vanwege een andere moedertaal, ook niet 100% was in taaltechnisch schrijven. Toch was heel duidelijk bij haar merkbaar dat de laag daaronder, waar het echt om gaat, er zeerzeker was: het schrijftalent, het talent om te kunnen beroeren en te boeien. Veel succes, hou vast aan de noodzaak/de drang tot schrijven en misschien dat juist je dyslexie een extra strijdbaarheid kan geven om je tegen alle logica in (dat geldt voor iedereen die schrijver wil zijn), op het pad te begeven om van onwaarschijnlijke schrijver, waarschijnlijke schrijver te worden. Je hebt in ieder geval mij weer herinnert aan iets essentieels bij schrijven: de wil om te creeren. Of zoals een quote van, naar ik meen, Salman Rusdie: 'Taal is moed hebben, het vermogen op de gedachte te komen die uit te spreken en zo in daden om te zetten.'

Hoi Brijner, Je verhaal en je oproep spreken me enorm aan. Ik ben ook een oudere jongere, die sinds een maand de keus heeft durven te maken om me te gaan richten op het schrijven. Al vijftien jaar loop ik rond met het idee voor een roman, maar steeds dacht ik dat boek komt later wel een keer, later ga ik dat schrijven. Nu ben ik tot het inzicht gekomen dat wanneer ik er nu niet mee begin, het boek er waarschijnlijk helemaal niet meer komt. Een soort faalangst heeft me steeds weerhouden. Steeds dacht ik: Wat als er geen uitgever is die het uit wil geven. Wat als er niemand is die het wil lezen. Sinds een half jaar ken ik een vrouw die vijf jaar geleden ook haar hart is gevolgd, geen baan heeft gezocht, maar zich heeft gericht op haar carriere als kunstenaar, schilder. Heel veel energie en tijd heeft ze in het schilderen gestoken en langzaam aan begint het zijn vruchten af te werpen.Zij is voor mij een enorm voorbeeld geworden en ze heeft me over de drempel gehaald om ook mijn hart te volgen en heerlijk te gaan schrijven. Eerst ga ik lekker veel lezen. romans, boeken van alles lees ik om te ontdekken wat voor een stijl mij het meest aanspreekt. Wat ik verder nog wil vragen is: waar woon je in Limburg, in het zuiden of in het noorden van Limburg. Ik woon in OostGelderland en sta met drie kwartier in NoordLimburg via Duitsland gereden. Heel veel succes verder met het schrijven. Hartstikke goed. Je vind zelf wel je eigen weg en manier met het schrijven. Groeten van Annet

Quote Wat ik wilde weten was hoe begin je nou een boek, waar knoop je aan, en hoe structureer je nou een goed verhaal. Aan welke haakjes hang je nou je verhaal op? Ik vind dat je dergelijke zaken slechts in beperkte mate kunt leren. Je zult moeten experimenteren en kijken wat jou het beste ligt/wat jij het aangenaamst vind. Tip: blijf veel boeken lezen, daar leer je van. Echt goed dat jij je door je dyslexie niet laat tegenhouden. Volg je dromen en kom uit bij het onverwachte. Wie weet hoever jij het nog weet te schoppen t.o.v. ons 'doodgewone' mensjes.

Hallo Brijner, Hoe ver van Maastricht woon je? Ik heb daar namelijk zelf bij Kumulus een cursus korte verhalen gevolgd. Ik moest het even opzoeken en toen vond ik meteen ladouze.nl, een schrijversatelier. Ze zijn er wel in Limburg, hoor! Ik wens je heel veel succes met schrijven. groet, Nicolette

Hé Brijner. Ik kom uit Tilburg en woon in Wijchen bij Nijmegen. Ik heb ook al die tijd dat gevoel gehad. Ik moest en ik zou gaan schrijven. Maar het was allemaal net niet goed, ach, je kent dat zeker. En dan, ineens gaat het gewoon wel. Het ligt vaak aan het onderwerp en hoe je het uitwerkt. En een portie geluk natuurlijk. Gewoon doorzetten. Je moet vaak wel zoeken naar allerlei schrijfactiviteiten maar ze zijn er wel.

Dat is nog maar pas het begin, Brijner. ;)

Oefeing baart kunst, Brijner. Lekker doorgaan. (Smliey met duim omhoog)

Schreiner, Is het een idee om een roman of verhaal te schrijven over een dyslectische man, die zich niet door zijn dyslectie de wet laat voorschrijven? Menige succesvolle (semie-) autobiografische roman is gebaseerd op de tragiek in het leven van de auteur. (En laat je niet te veel leiden door de betweters. Vol instemming las ik je commentaar: " ... deze cursus verzoop in zijn eigen pompeuze belangrijkheidsdrang, en na 7 maanden wist ik alles over hoe ze in de oudheid verhalen vertelden en hoe de klassieke drama's verliepen, maar een boek schrijven, daar wist ik nog steeds niks van." Heel juist, want als die betwetertje het wisten, zouden ze zelf wel een goed verhaal of boek schrijven. Vondel kreeg ook geen cursus van schoolmeesters.) Succes !