Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

publiceren in een e-zine

Alle niet gewonnen wedstrijden ten spijt, in januari publiceer ik mijn eerste artikel in het e-zine van Blanco Regel. Dit zal mijn eerste artikel zijn voor iedereen leesbaar, naast een paar kleine recensies in kranten en talloze brieven die je volgens Amerikaanse schrijvers maar beter niet vermelden kunt, want niet indrukwekkend. Volgens sommigen is een artikel de manier om naamsbekendheid op te bouwen. Een artikel wordt namelijk geciteerd als het goed is (in dubbele betekenis). Bij het schrijven van een artikel zorg je natuurlijk ook voor de nodige publiciteit voor het artikel. Wat vinden jullie, zou jij een artikel schrijven om meer naamsbekendheid te verwerwen? Of zie je bezwaren om schaamteloze marketing te gebruiken waardoor je je kunstzinnige schrijverschap ondermijnt?

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Waarom niet Odile? Ik zie niet waarom daarbij je kunstzinnige schrijverschap ondermijnt zou worden. Naamsbekendheid krijg je niet door je te verstoppen. :-) Wat toevallig trouwens. Ik ben eind vorige maand door een medewerker van Blanco Regel uitgebreid geïnterviewd voor Januari 08. Ben benieuwd of en hoeveel van de antwoorden op de 38 vragen wordt ingekort.

Lid sinds

19 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
"Of zie je bezwaren om schaamteloze marketing te gebruiken waardoor je je kunstzinnige schrijverschap ondermijnt?" Als je het zó stelt, werp je voor jezelf bezwaren op. Je kunstzinnige schrijverschap is toch een grootheid, apart van de schaamteloze marketing? Bovendien: wat is er schaamteloos aan om je kunstzinnige schrijverschap te etaleren? (Maar doe het in elk geval wél positief. Laat je niets aanpraten dat jouw schrijverschap zou kunnen ondermijnen en werk daar zelf ook niet aan mee. Voor zover het in jouw mogelijkheid ligt: publiceer uitsluitend 'goede' berichten over je werk. Daarin hebben de Amerikanen denk ik wel gelijk). In elk geval succes! Waar gaat je artikel over?

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik neem aan dat je je interview toch wel vooraf hebt gelezen en gefiateerd, Mario? Leuk dat jullie daar allebei instaan. Ik spel het 'blad' altijd uit. Zelf heb ik er ook een keer ingestaan met een artikel over het schrijven van kinderboeken (schaamteloze reclame...). Uiteraard, Odile, doe je alles wat je schrijversschap verder kan brengen, zoals dit soort artikelen schrijven. En uiteraard geef je daar zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan zonder opdringerig te worden. Zo werkt dat.

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Zjors Uiteraard heb ik die vragen gelezen voordat ik ze beantwoord heb. Omdat het uitvoerige en zeer diepgaande vragen waren heb ik er dito antwoorden op gegeven. Het is dus mogelijk dat erin gesneden wordt. Dat was trouwens voor de website van Blanco Regel naar aanleiding van een artikel in het LD. Ik wist niet dat er ook een gedrukte versie van Blanco Regel bestond.

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
Dat is er volgens mij ook niet. Daarom schrijft Zjors 'blad' tussen aanhalingstekens...

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee, er is geen gedrukte versie van, Mario. Wat ik bedoelde: je hebt het uitgewerkte interview, zoals het in het magazine komt dus, toch zeker wel gezien en gefiateerd? Bij mij gaat er nooit een interview in de publiciteit zonder controle op onjuistheden of dingen die uit het verband zijn gerukt. Dat stel ik altijd vooraf. Soms vindt men dat niet leuk, dan geen interview. Simpel zat.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tuurlijk mag je zo bekendheid opbouwen. Hoe moet je het anders doen? Wij zijn geen popsterren. Daar gaat het vaak in één keer. Dat scheelt.

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Zjors Helaas heb je dat niet altijd in de hand. Er zijn artikelen in de kranten verschenen die wel positief waren, maar waar ik toch het een en ander graag anders had gezien. Dan bedoel ik dat een journalist andere dingen uitvergroot dan ikzelf gedaan zou hebben. Hahaha, als ik zo beroemd ben als Michael Moore geef ik ook alleen maar live-interviews (lol)

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mario, Gezellig om samen in het blad te staan. Ben even bij je website gaan kijken. Boeiende site omdat ik graag rondklik en uitgebreid van alles bekijk. Zjors, weer goed advies. Vragen om interview te mogen inzien en corrigeren. Als jij het zegt dan durf ik het ook, mocht het ooit van pas komen. Maar wat ik schrijf is mogelijk voor een interviewloze markt. De geredigeerde versie was gisteravond af. Mario, Ben je voor je boek naar Amerika gegaan, of moet ik gewoon even geduld opbrengen en afwachten dat Blanco Regel verschijnt? Ha, Mara, gezien jouw enthousiasme over hoe je jou boek aan de man brengt, had ik wel verwacht dat je positief bent over marketing. Maar is er niet een punt waar jij afhaakt? Ik vraag mij bijvoorbeeld af of ik wel mee wil doen aan betaal per post. Ik kan bijvoorbeeld zoiets schrijven als: Deze schaar kun je ook gebruiken om plantenwortels los te maken van de pot. Dat hij snel uit elkaar valt is dan helemaal niet erg, heb je er twee. Maar dat is niet zo handig wat marketing betreft. Dries, Is het niet zo dat de echte schrijver op meer dan een schrijversblad geabonneerd is? Ik verzamel nu boeken over schrijven, maar ik ben nog niet zover als Fré. Handboek voor schrijvers las ik in een ruk uit. Ik zie in de advertenties dat er weer een boek uit is. Eens kijken wanneer ik dat ga lezen. Ben op dit moment halverwege Rubenstein. Dat is weer heel anders, die lees ik niet in een keer maar voel de behoefte om het in brokken te nemen en mijn eigen gedachten erover te laten gaan. Voor wie het weten wil, mijn artikel gaat over bloggen. Het is psychologisch, analytisch en informatief tegelijk.

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, maar Mario, of een interview nou live is of op papier, per mail of per telefoon: verstandig is het om altijd vooraf te stellen dat je het interview wilt lezen op feitelijke onwaarheden of fouten en op het uit zijn verband rukken van antwoorden. Niet op stijl of taalfouten of op het verdoezelen van per ongeluk loslippige details. Dat is jammer dan, had je je mond moeten houden. Ik doe dat altijd, zowel voor bladen als voor de wijkkrant. Bij amateurinterviewers en bij professionals. Ik denk dat ze dat bij Blanco Regel ook als stelregel hebben dat dat altijd kan op verzoek. Ik heb jaren voor de vakbond gewerkt en daar veel interviews gehad over stakingen en onderhandelingen. Wij mochten nooit een interview ingaan zonder dit vooraf te stellen. Ja, als je een live tv-interview hebt is er een probleem, maar daar besluit je zelf wat je zegt.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als het té zakelijk wordt brei ik er een toch een eigen -positief chaotisch- eind aan het praatje. Té commercieel vind ik ook niks aan. Maar als het geen hobby meer is moet het immers wel verkocht worden. Eten hebben is wel zo fijn ...

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Zjors Ik moest aan Michael Moore denken omdat ik op Youtube zag hoe hij in een live-interview tegen de presentator van CNN tekeer ging. Fantastisch was dat. Heeft hij eigenlijk al weer een Oscar verdient. Tijdens een radio-interview (live) had ik een tijd terug ook alleen maar verteld waar ik zin in had. Het was heel gezellig, maar als ik het nu vanaf een afstand bekijk dan heb ik op zich niet één vraag van de interviewer beantwoord. We probeerden er allebei iets anders van te maken. Wat een journalist van het LD uiteindelijk schrijft is natuurlijk op het gesprek gebaseerd. Wat ik bedoelde was meer het feit dat de interviewer sommige details toch vanuit een ander perspectief bekijkt en dus die dingen uitvergroot die hij belangrijk vindt en dat zijn dan niet noodzakelijkerwijs de dingen die ik graag in de krant terug zie. In elk geval wordt je op zo'n moment bewust wat een invloed de media hebben. Gelukkig was alles positief. Minder positief was mijn ervaring met iemand die me door het slijk probeerde te halen. Naam en bedrijf noem ik niet, omdat ik er niet aan meedoe. Ik wil echter even de focus op zijn zwakbegaafdheid instellen en hem (als hij dit toevallig leest) heel vriendelijk verzoeken naar de maan te gaan. Hoe dan ook, hij verweet mij dat ik de clou van het verhaal tot het einde heb bewaart (serieus). Daarnaast vond hij de hoofdstukken te lang, die gemiddeld zo'n 6 á 7 pagina's per hoofdstuk in beslag namen. Ik krijg hem nog. Als ik Herman Brusselmans was, dan zou ik hem in mijn volgende boek inbouwen en zijn ballen fijnknijpen. (lol)

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Odile Sinds er Google Earth is hoef ik de geografische research niet ter plekke te doen. Ik was dus niet naar Amerika gegaan. Bij mijn derde boek heb ik echter steun van Amerikaanse schrijvers, waar ik regelmatig me communiceer. Vandaag had ik onverwachts kerstkaarten uit allerlei staten van de VS. Vanuit Amerika werd er trouwens positief op gereageerd dat mijn eerste twee boeken in Detroit gesitueerd zijn. Damn it, dat herinnert me eraan dat ik met de vertalingen moet opschieten.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankje voor je antwoord. Nou, wordt moeilijk kiezen 7 januari. Wat zal ik als eerste lezen straks. Jouw stuk of het mijne? :) Lijkt mij heel leuk om kaarten uit de States te krijgen. Succes met de vertaling.

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Mario, het lijkt me ook een redelijk ernstig vergrijp om je clou tot het laatste hoofdstuk te bewaren. Ook nog eens de laatste bladzijde zeker. Foei toch, die arme lezer die nu heel jouw boek doorworstelt om bij de clou te komen. :unibrow: Lijkt het je niet fair om op de flap te zetten: de clou hoeft u niet op de eerste 200 pagina's te zoeken. :lol:

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hahaha, dat dacht ik ook meteen. Misschien de volgende keer een voorwoord waarin ik alles verklap voor de ongeduldige lezer.

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Zjors Ik kreeg inderdaad tussen kerst en nieuw jaar het geredigeerde interview ter inzage. De redactie bleek erg enthousiast, want men had de journalist gevraagd mij nog een paar aanvullende vragen te stellen. Het interview was al 13 pagina's lang en ik dacht dat ik al te uitgebreid geantwoord had. Met de uitwerking en de manier hoe de interviewer met de informatie is omgegaan ben ik uitermate tevreden.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geduldig wacht ik nog op het verschijnen van het e-zine, ook voor de andere artikelen, want het is de moeite van het lezen waard. Ook het schrijven voor het e-zine vond ik de moeite waard, te worden geredigeerd is beslist een groeiervaring.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik heb mijn verhaal voor fancy ook geschreven voor de naamsbekendheid, om bij uitgevers te kunnen vermelden dat ik al iets gepubliceerd heb. Waarom niet?

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een journalist die zijn interview niet wil laten lezen voor publicatie heeft het bij mij snel verbruid. Zelf liet ik dat op verzoek ook altijd doen. Maar als er niet om gevraagd werd, dan niet. Daar heb je het als journalist vaak ook te druk voor. Odile, je mag de veelzijdigheid van je schrijversschap toch wel benadrukken? Ik heb honderden artikelen op mijn naam staan en diverse leer- en studieboeken. Is dat schadelijk voor mijn 'leesboeken'? Ik hoop het toch niet. Anders kan ik nu wel stoppen. :crybaby: