Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fouten over het hoofd gezien in manuscript

Beste forumleden, Ik heb hier onlangs een account aangemaakt en ik val maar meteen met de deur in huis. Ik heb een manuscript voor een humoristisch kinderboek geschreven, dat overigens ook geschikt is voor volwassenen. Er hebben drie proeflezers naar gekeken, die tijdens het lezen in een deuk lagen, en zelf heb ik de hele tekst ongeveer vierhonderd keer nagelezen. Het verhaal zit goed in elkaar en bevat verrassende plotwendingen. Ik dacht dat het manuscript na controleren, herschrijven, controleren en nog eens controleren, klaar was voor de uitgever. Ik heb het laten uitprinten, daarna keurig verpakt en vol zelfvertrouwen aangetekend verzonden. Gisteren dacht ik: kom, laat ik de papieren versie eens lekker gaan lezen, en tot mijn verbijstering bleek dat er nog veel fouten in de tekst zitten. Geen ernstige taalfouten, maar hinderlijke dingen, zoals twee keer het woord ‘hij’ in een zin. Bijv.: ‘hij stormde hij de trap op’. Ik denk dat dergelijke fouten het resultaat zijn van ‘knippen en plakken’. Wat ik nu niet kan uitstaan, is dat ik die fouten tijdens het vele malen controleren op het beeldscherm, over het hoofd heb gezien – ze zijn de proeflezers kennelijk ook niet opgevallen – en dat ik ze wél meteen zag staan in de papieren versie. Is er misschien iemand die ooit dezelfde blunder heeft begaan en zou een uitgever een manuscript afkeuren vanwege fouten zoals hierboven beschreven? Het verhaal leest prettig en het zou zonde zijn als het in de versnipperaar zou belanden. Wat is het toch raar dat je op een gegeven moment ‘blind’ wordt voor je eigen tekst. Ik ben benieuwd naar jullie reacties, waarvoor alvast mijn dank. Misschien wel leuk om te vermelden: ik heb hier vier gedrukte boeken van bekende uitgeverijen liggen en zelfs daarin staan nog fouten. In een van die boeken heeft de auteur het zelfs de ene keer over een leren riem die om een koffer zit, en de andere keer heeft hij het over een touw. Een wereldberoemde auteur schrijft in zijn boek dat het hoofdpersonage vier zussen heeft, terwijl dat er slechts drie zijn. Dit toont aan hoe moeilijk het is om een perfecte, foutloze tekst te schrijven. Zelfs een redacteur ziet dus fouten over het hoofd. Hopelijk heb ik in dit stukje tekst geen fouten laten zitten. ;) Met vriendelijke groet, L.d.J

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@L.d.J., mijn ervaring heeft mij geleerd een tekst meerdere malen te controleren. Op het scherm via spellings- en grammaticacontrôle is de eerste keer. Dan uitprinten, doorlezen, fouten verschillend van aard, met verschillende kleuren verbeteren. Verbeteringen digitaal uitwerkingen, daarna nogmaals contrôle, zoals de eerste keer. Weer uitprinten. Nu inhoudelijk lezen, niet teveel achter elkaar....wijzigingen aanbrengen. Digitale versie verbeteren. Printen laatste contrôle. In veel boeken, ook boeken over schrijven, lees ik nog vaak fouten, die blijkbaar niet opgemerkt zijn. Soms werkt dat storend voor mij, blijkbaar niet voor de uitgever. Als de inhoud de moeite waard is, zal de 'deskundige' dat het belangrijkste vinden. Ben benieuwd naar het vervolg, Groet Connie

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
L.d.J.
... de hele tekst ongeveer vierhonderd keer nagelezen.
Gisteren dacht ik: kom, laat ik de papieren versie eens lekker gaan lezen,
Voor het eerst! Foutloze manuscripten bestaan niet, het minste wat je kunt doen is de papieren versie lezen, een keer op inhoud, een keer op grammatica, een keer op spelling. En dan nog een keer ;)

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hoeft je echt niet overdreven ongerust te maken, L.d.j. Natuurlijk houden uitgevers van foutloze manuscripten, maar als ze het in hun fonds vinden passen en het verder (niet alleen qua spelling, maar ook taalkundig) goed geschreven vinden, dan vallen ze echt niet over een paar slordigheden van het soort die jij aanhaalt. Sterker, voor de tweede versie van mijn historische roman kreeg ik van de redactrice als boodschap mee dat ik vooral moet doorschrijven als ik in de juiste 'flow' zit en geen tijd moet verspillen aan die kleine foutjes. Daar betalen ze een corrector voor. Natuurlijk betekent dat niet dat je slordig moet gaan schrijven. Letten op het zinsritme, heldere en gevarieerde zinnen schrijven (dus vooral niet voortdurend met het onderwerp beginnen!) en je woorden zorgvuldig kiezen blijft wel altijd belangrijk.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
L.d.J. ... de hele tekst ongeveer vierhonderd keer nagelezen.
Ja, dat klopt: op het beeldscherm. Ik had het beter ook nog 167 keer op papier kunnen nalezen. :o

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Letten op het zinsritme, heldere en gevarieerde zinnen schrijven (dus vooral niet voortdurend met het onderwerp beginnen!) en je woorden zorgvuldig kiezen blijft wel altijd belangrijk.
Dat ben ik met u eens. Ik heb er inderdaad voor gezorgd dat de zinnen een 'melodie' hebben. Het geheel moet 'vlot lezen'.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
L.d.J. ... de hele tekst ongeveer vierhonderd keer nagelezen.
Ja, dat klopt: op het beeldscherm. Ik had het beter ook nog 167 keer op papier kunnen nalezen. :o
Inderdaad, op een gegeven moment heeft het nauwelijks zin meer om de tekst zoals die eruit ziet nóg een keer door te lezen. Er zijn wel trucs waardoor je in één keer lezen meer fouten eruit zult vissen dan wanneer je dezelfde tekst tien keer had gelezen in de oude vorm. Voor dit manuscript misschien te laat, maar toch een paar tips: Naast een papieren versie printen, helpt het ook om je manuscript in een ander lettertype te zetten dan je gewend bent. Doordat je tekst er anders uitziet, schiet je aandacht minder snel over slordigheden heen. Een goede keuze is dan altijd een monospace lettertype; dat wil zeggen dat elk letterteken evenveel ruimte op een regel krijgt: de i evenveel als de m. Daardoor vallen verkeerde letters net iets meer op. (Een voorbeeld is Courier New.) Een grote regelafstand doet ook wonderen. Meer open ruimte betekent minder tekst tegelijk in je vizier, dus meer focus op de letters die je bekijkt. En als laatste tip: lees je tekst zin voor zin, woordgroep voor woordgroep, van achter naar voren. Dan word je niet meegevoerd door de lijn van het verhaal, en blijft je aandacht beter bij de spelling ervan.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Courier New ga ik onthouden, Diana, klinkt als een goed idee. Op papier lezen in plaats van het beeldscherm helpt zeker ook, net als hardop lezen (dan lees je misschien nog over verkeerde spelling heen, maar grote kans dat een 'hij' te veel je wél opvalt). Ik heb wat dat betreft weinig ervaring met uitgevers, maar ik denk dat slordigheids- en spelfoutjes niet veel uit moeten maken (tenzij de tekst er zo vol mee staat dat het niet meer ontspannen te lezen is, dan kost het ze te veel moeite om te bepalen of het inhoudelijk goed is).

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is logisch dat je graag een perfecte tekst aflevert, maar een uitgever laat zich daar niet door beïnvloeden als het manuscript goed is. Je niet te veel zorgen maken. Het is de inhoud die telt. De uitgever brengt altijd correcties aan bij het uitgeven.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Heel herkenbaar, L. Ik lees ook regelmatig dat ik b.v. schrijf: hij zei hij. Op papier leest het inderdaad anders en vallen de fouten je meer op. Zelfs na verschillende keren lezen, zie ik nog fouten. Dat is dus niet gek. Succes.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties! Ik blijf het echter zeer slordig van mezelf vinden, want ik heb nota bene bij het onderwijs gewerkt, waar ik kinderen heb leren lezen en schrijven. En als ik ergens op internet of in gedrukte tekst een piepklein foutje zie staan, springt dat er onmiddellijk uit. Je ziet bijv. tegenwoordig regelmatig dat mensen problemen hebben met een 'd' of 't' aan het eind van een voltooid deelwoord. Eén verkeerde letter van anderen zie ik dus wél meteen. Het ergste is - ik durf het jullie bijna niet te zeggen - dat het in mijn manuscript niet is gebleven bij onschuldige foutjes, zoals 'hij zei, hij dat', maar ik heb inmiddels zelfs ergere dingen ontdekt, zoals een zin die niet 'loopt'. En dan te bedenken dat ik heel goed weet hoe het hoort. Nou ja, de volgende uitgever die ik benader, zal in ieder geval een manuscript met minder fouten ontvangen. Ik ben me ervan bewust dat een foutloos manuscript inderdaad niet bestaat.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Even een aanvulling op mijn vorige reactie: In mijn manuscript heb ik diverse blunders van mezelf verwerkt en heel veel situaties en uitspraken zijn gebaseerd op de werkelijkheid. Het is min of meer een soort autobiografische klucht, waarin personages voorkomen die echt bestaan. Uiteraard zonder hun echte namen te vermelden. Het manuscript bevat volop zelfspot, vandaar dat ik die link naar het korte fragment uit DWDD in mijn begeleidende brief naar de uitgever heb gezet.

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Enkel als je zenuwen het aankunnen: laat je tekst door Google voorlezen. Qua intonatie een ramp, maar ideaal om dubbele woorden en rare zinsconstructies op te sporen.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben jarenlang docent journalistieke vaardigheid op de School voor Journalistiek in Utrecht geweest. Wat wij onze studenten altijd aanraadden - of ze het ook deden was een tweede - was om een stuk, maakt niet uit hoe groot of klein, achterstevoren te lezen. Niet de zin achterstevoren, maar de laatste zin van bijvoorbeeld een alinea eerst, dan de een na laatste zin, etc. Op die manier haal je je tekst uit de context, die voor jou zo logisch als wat is. Door de zinnen uit hun context te lezen, op papier, kom je handenvol kleine dingetjes tegen!