Jonge schrijvers

Maak maar eens gebruik van de zoekfunctie, dan vind je vrij veel topics. Je mag mij ook een pb sturen, ik heb een halfjaar geleden uitgevers gemaild met de vraag of ze iemand van zestien serieus namen (het ene antwoord was heel enthousiast, het andere was niet negatief). Ben benieuwd of er in dit topic ook weer zo'n leuke discussie komt.

Die vraag wordt hier wel vaker gesteld. Bv: http://www.schrijvenonline.org/forum/107124 en http://www.schrijvenonline.org/forum/107949. Ik zou daar even kijken. Met de zoekmachine vind je vast wel meer topics over jonge schrijvers. EDIT: Wat Spirit zegt ;)

Eline Roosenhart deed het, publiceren op haar zestiende. http://www.kok.nl/artikelen/cat/nieuws/post/16-ja…

Is het volgens jullie mogelijk dat een 16 jarige een boek kunnen schrijven en uitbrengen?

Nee. Boeken worden niet geschreven, je schrijft teksten (verhalen of iets anders). Om boeken uit te kunnen geven moet je uitgever zijn, bij mijn weten heeft een minderjarige toestemming van zijn ouders nodig om een bedrijf (uitgeverij) te beginnen.

Zoja, is er kans dat dit boek succesvol genoeg word?

Vraag jezelf af of dat de vraag is die je wilt stellen. Je wilt misschien eerder een antwoord op de vraag "Kan een 16-jarige een tekst schrijven die dusdanig goed is dat het een succes kan worden?" Of wil je een antwoord op de vraag "Is 16 jaar zijn een pluspunt om succes te hebben als schrijver, en is dat belangrijker dan een goede tekst aanleveren?" Een van de manieren om een boek een bestseller te maken is promotie: als schrijver moet je het land in, signeren, lezingen geven, je op andere manieren zichtbaar maken. De vraag is of een leerplichtige zonder rijbewijs dat wel gaat trekken, want het kost heel veel tijd.

En zouden deze niet worden bedrogen door uitgeverijen?

Ja, natuurlijk. Maar dat is niet leeftijd gebonden. Hou er wel rekening mee dat een 16-jarige voor sommige handelingen toestemming van zijn ouders (of voogd) nodig heeft. Als je een beetje rondkijkt op dit forum (en elders) is het niet uitzonderlijk dat tieners schrijven. Ook niet dat ze het bij uitgevers aanbieden. Door POD zijn er heel veel tieners die al een "uitgever" hebben gevonden en zo een publicatie op hun naam hebben staan. Dat is dus niets bijzonders. Er zijn een aantal tieners die een reguliere uitgave op hun naam hebben staan. In veel gevallen heeft hun netwerk (ouders, familie, bekenden die in de uitgeverswereld werken) daarbij geholpen. Het aantal tieners dat regulier een boek heeft uitgegeven zonder die hulp is klein, het aantal dat succes had is nog kleiner, en feitelijk kun je dat zien als de uitzondering die de regel bevestigd. Zoals je ook zult zien in diverse topics beoordelen uitgevers een manuscript niet op leeftijd van de schrijver. Je moet dus bereid zijn de concurrentie aan te gaan met mensen die gemiddeld méér ervaring hebben, zowel levenservaring om in hun verhalen te verwerken, als meer schrijfervaring. Je krijgt geen bonuspunten omdat je nog jong bent.

dankje ;) en men vraag was echt wel of het boek kans op succes heeft, want de schrijver heeft een nogal laag zelf beeld maar weet wel dat zijn verhalen vrij goed zijn, Maar hij durft er niet aan te beginnen als hij er alleen verlies aan overhoud.

Is het volgens jullie mogelijk dat een 16 jarige een boek kunnen schrijven en uitbrengen?

Nee. Boeken worden niet geschreven, je schrijft teksten (verhalen of iets anders). Om boeken uit te kunnen geven moet je uitgever zijn, bij mijn weten heeft een minderjarige toestemming van zijn ouders nodig om een bedrijf (uitgeverij) te beginnen.

Schlim, doe niet zo flauw. Ik zie je dit op meerdere draadjes doen. Je weet wat er wordt bedoeld met de vraag, dus je kunt ook een antwoord geven waar de topicstarter om vraagt.

Zoja, is er kans dat dit boek succesvol genoeg word?

Vraag jezelf af of dat de vraag is die je wilt stellen. Je wilt misschien eerder een antwoord op de vraag "Kan een 16-jarige een tekst schrijven die dusdanig goed is dat het een succes kan worden?" Of wil je een antwoord op de vraag "Is 16 jaar zijn een pluspunt om succes te hebben als schrijver, en is dat belangrijker dan een goede tekst aanleveren?" Een van de manieren om een boek een bestseller te maken is promotie: als schrijver moet je het land in, signeren, lezingen geven, je op andere manieren zichtbaar maken. De vraag is of een leerplichtige zonder rijbewijs dat wel gaat trekken, want het kost heel veel tijd.

Promoten betekent ook kranten schrijven, tijdschriften benaderen en je kunt altijd afspraken maken met je uitgever. Je hoeft echt niet het hele land rond te reizen, elke dag van elke week.

En zouden deze niet worden bedrogen door uitgeverijen?

Ja, natuurlijk. Maar dat is niet leeftijd gebonden. Hou er wel rekening mee dat een 16-jarige voor sommige handelingen toestemming van zijn ouders (of voogd) nodig heeft. Als je een beetje rondkijkt op dit forum (en elders) is het niet uitzonderlijk dat tieners schrijven. Ook niet dat ze het bij uitgevers aanbieden. Door POD zijn er heel veel tieners die al een "uitgever" hebben gevonden en zo een publicatie op hun naam hebben staan. Dat is dus niets bijzonders. Er zijn een aantal tieners die een reguliere uitgave op hun naam hebben staan. In veel gevallen heeft hun netwerk (ouders, familie, bekenden die in de uitgeverswereld werken) daarbij geholpen. Het aantal tieners dat regulier een boek heeft uitgegeven zonder die hulp is klein, het aantal dat succes had is nog kleiner, en feitelijk kun je dat zien als de uitzondering die de regel bevestigd. Zoals je ook zult zien in diverse topics beoordelen uitgevers een manuscript niet op leeftijd van de schrijver. Je moet dus bereid zijn de concurrentie aan te gaan met mensen die gemiddeld méér ervaring hebben, zowel levenservaring om in hun verhalen te verwerken, als meer schrijfervaring. Je krijgt geen bonuspunten omdat je nog jong bent.

Als je jong bent, vinden uitgevers dat heel vaak leuk. Ik heb een keer een verslag gehad met verbeterpunten (van een vrij grote uitgeverij die daar normaal niet aan doet) die echt interessant waren toen ik op mijn 15e een manuscript opstuurde. Aan die tips heb ik ook echt iets gehad en die hebben me echt motivatie gegeven. Zoals ik al zei, reageerde een andere uitgever heel enthousiast toen ik mailde of zestienjarigen serieus zouden worden genomen. Leeftijd werkt nooit tegen je. Het gaat echt om je schrijfstijl, om dialogen, om geloofwaarigheid, etc.

Schlim, doe niet zo flauw.

Dat is niet flauw, dat is reageren op wat er staat. Schrijvers moeten zorgvuldig in hun woordkeus zijn anders weet ik waar je komt maar wat uitvogelen ei en dan zie je het gloor! [quote]Promoten betekent ook kranten schrijven, tijdschriften benaderen en je kunt altijd afspraken maken met je uitgever. Je hoeft echt niet het hele land rond te reizen, elke dag van elke week.[quote] Nee, maar wel vaak. Kijk maar eens naar de weekagenda's van de echt succesvolle schrijvers: als je niet op komt draven waar je wordt gevraagd krijgt een ander de eer. En het succes.

Als je jong bent, vinden uitgevers dat heel vaak leuk.

Ja, niet iedereen is zo bot als ik. Ik zou een "Ach gossie weer zo'n kleuter die iets wil, laten we vooral maar aardig blijven voor het in janken uitbarst"-bericht als schrijver niet serieus nemen. Je bent als jongere gewoon schattig, een poppetje, een knuffel, een meelijwekkend vogeltje dat nog moet leren vliegen: wie trapt iets met zo'n aaibaarheidsfactor niet gelijk de bodem in? Je zou eens van kindermishandeling beticht kunnen worden... Als je je leeftijd er niet bij zet omdat je echt commentaar wilt, krijg je zo'n reactie niet.

Schli, je doet echt flauw. En je bent bot. Het maakt niet uit of een 16-jarige jou dit vraagt of een 48-jarige, je kunt ook normaal antwoord geven.

Schlim, doe niet zo flauw.

Dat is niet flauw, dat is reageren op wat er staat. Schrijvers moeten zorgvuldig in hun woordkeus zijn anders weet ik waar je komt maar wat uitvogelen ei en dan zie je het gloor!

We zitten hier op een forum en niet in een manuscript. Je kunt ook vriendelijk vragen wat de topicstarter bedoelt, i.pv. op die manier te reageren. Dat komt - zeker voor een wat nieuwer lid dat nog niet aan jou gewend is - wat prettiger over.[quote]

Promoten betekent ook kranten schrijven, tijdschriften benaderen en je kunt altijd afspraken maken met je uitgever. Je hoeft echt niet het hele land rond te reizen, elke dag van elke week.

Nee, maar wel vaak. Kijk maar eens naar de weekagenda's van de echt succesvolle schrijvers: als je niet op komt draven waar je wordt gevraagd krijgt een ander de eer. En het succes.

Ik denk dat je zelf echt wel een vinger in de pap hebt op dat gebied, zeker als je zo succesvol bent en de uitgever dus van inkomsten voorziet. Bijvoorbeeld J.K. Rowling (volwassen auteur, Harry Potter, rijkste vrouw van Groot-Brittannië) komt zo goed als nooit opdraven bij openbare gelegenheden/promotiedingen. Ze las traditioneel voor op de nacht waarin de boeken uitkwamen, ze deed tussen de boeken door niet veel interviews en ze heeft naar mijn weten niet veel speeches e.d. gegeven.

Als je jong bent, vinden uitgevers dat heel vaak leuk.

Ja, niet iedereen is zo bot als ik. Ik zou een "Ach gossie weer zo'n kleuter die iets wil, laten we vooral maar aardig blijven voor het in janken uitbarst"-bericht als schrijver niet serieus nemen. Je bent als jongere gewoon schattig, een poppetje, een knuffel, een meelijwekkend vogeltje dat nog moet leren vliegen: wie trapt iets met zo'n aaibaarheidsfactor niet gelijk de bodem in? Je zou eens van kindermishandeling beticht kunnen worden... Als je je leeftijd er niet bij zet omdat je echt commentaar wilt, krijg je zo'n reactie niet.

De topicstarter is zestien. Dat is geen leeftijd waarop je een poppetje of een meelijwekkend vogeltje bent. Je zegt toch net dat het om het schrijven en niet om de auteur gaat? Nou, een zestienjarige hoeft niet per se verhalen met een aaibaarheidsfactor te schrijven, hoor. Het commentaar dat ik kreeg was zeer professioneel en eerlijk, heel helder gebracht. Niet afkraken, maar opbouwende kritiek geven. En dat is iets wat men niet alleen bij minderjarigen zou moeten doen, want de manier van feedback geven kan de motivatie van de schrijver maken of breken. Kindermishandeling? Wat heeft dat in godsnaam met dit onderwerp te maken? (Je hoeft hier niet per se antwoord op te geven, als dat antwoord de discussie die al zo vaak gevoerd is verder aanwakkert) Edit: Ik kan niet met dat citeren overweg, mijn excuses.

Als je verhalen goed zijn geschreven, dan maak je kans. Of je nu zestien of zestig bent.

Ik denk dat je best iets kan uitgeven als je 16 bent, áls je echt goed kunt schrijven op die leeftijd. Dat komt niet vaak voor. Ik zou zeggen; verwacht niet meteen gouden bergen en ga lekker oefenen met schrijven, misschien met een wedstrijdje meedoen, dat doe ik ook ;)

Als je verhalen goed zijn geschreven, dan maak je kans. Of je nu zestien of zestig bent.

Dat bedoel ik. Let wel op dat woordje "goed".

Je zanikt trouwens wel heel erg tegen jonge schrijvers aan. Spirit is b.v. iemand die heel veel potentie heeft. En je hoeft echt niet elke dag op pad om je boek aan te prijzen. Ook redacteurs zeggen niet: gossie, weer zo'n knulletje. Het gaat ook bij hen om winst. Het lijkt wel of je een hekel aan jonge mensen hebt.

:o Ik moet eerlijk zeggen dat ik soms wel jaloers ben op jonge schrijvers. Had ik ook wel gewild, debuteren op mij zestiende en dan altijd kunnen schrijven... maar ja, eerst was ik niet goed genoeg, en niet dapper genoeg, daarna moest ik werken en geld verdienen, en ineens was ik achter in de dertig voor het ergens op begon te lijken. Het is geen kwestie van het de ander misgunnen, maar wel een van denken: 'He, waarom lukte mij dat niet.'

Toen ik vijfenenveertig jaar geleden zestien was, vond ik het erg leuk om opstellen te schrijven en ik was daar (mag ik dat zomaar van mezelf zeggen?) voor mijn leeftijd best goed in. Een mooie basis om al jong aan het schrijven te slaan, zou je denken. Toen kwam de dag dat de leraar Nederlands meende mij voor de klas te moeten slepen om mijn opstel voor te komen lezen. Eigenlijk wilde ik dat niet, want er stonden voor mijn gevoel nogal persoonlijke dingen in, maar... ik had niet de moed om nee te zeggen. De leraar vatte mijn aarzeling en mijn gestuntel bij het voorlezen heel anders op dan ik verwacht had. Hij leidde er uit af dat ik het allemaal wel niet zelf geschreven zou hebben en telde het punt dat hij al gegeven had (ik dacht een negen) daarom niet meer mee. Dat laatste interesseerde mij geen biet, maar mijn trots (die heeft een zestienjarige vaak in overmaat) was zo gekrenkt dat ik er daarna heel veel jaren niet meer toe kwam ooit nog iets van mijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen. Ik vertikte het ook om tegen de beslissing van die leraar in te gaan. Ik zweeg liever en liet het er maar bij. Het duurde zo'n veertig jaar voordat ik daar opnieuw over na ging denken en toch maar weer ging schrijven. Mijn advies aan zestienjarigen is dus om je door niets of niemand te laten weerhouden als je iets te schrijven hebt. Maar leg jezelf vooral niet de druk op dat je meteen iets moet publiceren. Als je een betere beslissing neemt dan ik vroeger deed, heb je sowieso nog tijd genoeg.

Wat Ceridwen zegt :)

Wow Hay, wat vervelend dat dit gebeurde, en wat goed beschreven. Dat is erg goed advies.

Als ik had gepubliceerd op mijn 16e, zou ik daar nu vreselijke spijt van hebben. Tekstueel was het best in orde, maar je ziet aan alle kanten dat het door een puber is geschreven (egocentrisch, geen benul van het echte leven, overdreven emotioneel, erg gestoeld op "anti" gevoelens en het idee dat de wereld verbeterd moet worden - dat zie je bij vrijwel alle jonge schrijvers terug). Ik ben nu heel blij dat ik daarmee niet gedebuteerd heb. En je kunt maar één keer debuteren.

Hay, wat sneu!!! En ja, als puber ben je daar zeer gevoelig voor. Ik onderstreep dus jouw advies: laat je vooral niet naar beneden halen door mensen die opeens heel hooghartig jouw potentie niet willen zien. Ik heb een soortgelijke ervaring als Hay. Ik kreeg in de vijfde een andere leraar Nederlands. Die ervoor had wel eens wat verhalen van me gelezen en moedigde me aan om vooral door te gaan. Maar helaas, kregen we in de vijfde een andere leraar. En hoewel ik later van mijn ouders wel heb gehoord dat hij mij een prima leerling vond heeft hij me meteen verschrikkelijk op mijn hart getrapt. Ik liet hem na de les een paar gedichten zien omdat ik hoopte dat hij me op dezelfde manier zou gaan begeleiden als zijn voorganger. Niet dus. 'Dus jij denkt dat je schrijver kunt worden? Weet jij wel hoeveel mensen dat willen? En dan ook nog met dit soort rijmpjes? Vergeet het maar!' Ik hoor het hem nog zeggen. En net als Hay was het vuur daarna lange tijd uit. Ik schreef nog wel eens wat verhaaltjes en gedichten, maar durfde het niemand te laten zien. Ben gaan studeren, werken, kinderen krijgen en nu pas schrijf ik weer fictie. Nu denk ik: was gewoon teruggegaan naar die andere leraar die je wel stimuleerde, maar ja. Ik was 17 en durfde dat niet goed. Zeker niet na de opmerking van die ander. Dus jongeren (en ouderen trouwens ook): wij zijn de schrijvers, wij moeten zelf vertrouwen in ons kunnen hebben en ons niet laten ontmoedigen door anderen. Wel kritiek serieus nemen en ervan leren, maar niet zomaar stoppen omdat iemand anders dat vindt.

Ik kreeg van mijn docent (en anderen) te horen dat ik schrijver zou moeten worden. Dat stimuleert ook niet, hoor. Je gaat als puber toch niet doen wat anderen goed voor je vinden? Eg nie. Bekijk het maar. Schilderen is veel leuker, opzouten met je schrijven. Ik wil nog steeds geen schrijver zijn.

Op mijn 17e zei mijn leraar: "Je moet horrorschrijver worden." Ik had hem een klein stukje laten lezen, een stukje waarin pure angst speelde. Zijn reactie stimuleerde wel :D Hay en Marjan, wat bestaan er vreselijke leraren :( mooi dat jullie toch nog zijn gaan schrijven :thumbsup:

Zo heel erg vreselijk was die leraar eigenlijk niet. Als ik toen wat steviger in mijn schoenen gestaan had en verteld had hoe het zat, had hij waarschijnlijk spijt gehad van zijn reactie. Ik was later dan ook voornamelijk boos op mezelf omdat ik het zomaar over mijn kant had laten gaan. Dit klinkt misschien alsof ik nog altijd met die geschiedenis in mijn maag zit. Gelukkig is dat niet zo. Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer en ik ben meer geneigd vooruit dan achteruit te kijken. :)

Gelijk heb je Hay!

@ Schlimazlnik: je mag alleen vallen over iemands woordgebruik in Proeflezen of wanneer je zelf perfect schrijft, en daar is in beide gevallen hier geen sprake van, dus ga je mond spoelen. Terug naar de vragen:

Is het volgens jullie mogelijk dat een 16 jarige een boek kunnen schrijven en uitbrengen?

Het is mogelijk, maar komt zelden voor. Tegenvraag: waarom wil je dat nu, op deze leeftijd?

Zoja, is er kans dat dit boek succesvol genoeg word?

Of een boek c.q. debuut succesvol wordt, weet niemand van tevoren.

En zouden deze niet worden bedrogen door uitgeverijen?

Nee. Daar moet je niet vanuit gaan, zeker niet als je goed aangeschreven uitgeverijen benadert. Wel zie ik in je post een aantal slordigheden. Komen die ook in vergelijkbare mate voor in je manuscript, dan zou je er iemand naar moeten laten kijken voordat je het opstuurt naar een uitgeverij.

@ Schlimazlnik: je mag alleen vallen over iemands woordgebruik in Proeflezen of wanneer je zelf perfect schrijft, en daar is in beide gevallen hier geen sprake van, dus ga je mond spoelen.

Ik had het over woordkeuze, niet woordgebruik. De juiste woordkeuze is essentieel voor goede schriftelijke communicatie. Gebruik je de verkeerde woorden, dan word je niet goed begrepen en/of krijg je verkeerde antwoorden.

@Schlimazlnik: maar D.sis wordt door iedereen goed begrepen behalve door jou... dat zegt ook wel iets denk ik.

Ja, en je kunt een woord pas gebruiken nadat je het gekozen hebt, dus gaan we nu spijkers op laag water zoeken? :ontopic:

Ik wilde zeggen: Succes, ik bedoel, als jouw werk gewoon goed is dan kunnen ze bij die uitgeverijen alleen maar blij zijn toch? (:

-

He, Pieter, wil jij je Caps Lock even uitzetten? Dat leest echt toch wel wat fijner (of je nou jong of oud bent).