Ik denk dat het probleem heel ergens anders zit (afgezien van economische malaise): er worden te veel boeken uitgegeven en die worden te weinig geprofileerd. Door internet, de sociale media, etc. wordt je voortdurend gebombardeerd met nieuwe uitgaven. De keuze is enorm. Het effect is dat er geen keuze wordt gemaakt: er wordt niets gekocht (dit is een bekend psychologisch fenomeen). Uitgevers en boekhandelaren zouden zich in real life veel beter moeten inzetten als intermediair tussen consument en product, en niet als instituut waar je alleen kunt betalen, al dan niet online. Voor de boekhandel geldt dat ze je als klant moeten ontvangen en veel duidelijker moeten vragen (zonder opdringerig te worden) wat je voor product wenst. De medewerkers moeten kunnen adviseren en helpen bij het maken van de keuze, en veel alerter zijn op klanten die met lege handen vertrekken: daar zouden ze samen mee op internet een bestelling kunnen doen. Ik wordt nu wel eens heen gezonden met een "nee, dat hebben we niet, misschien kunt u het op internet nog vinden". Dan kom je de volgende keer ook niet terug (met deze benzineprijzen en de parkeertarieven in de binnensteden). Kijk eens hoe huizen worden verkocht, of auto's. Of voor een product dat met boeken te vergelijken is: wijn. In een goede(!) wijnhandel geef je aan voor wat voor gelegenheid je een wijn zoekt, de handelaar stelt wat vragen, met je antwoorden daarop krijg je een aantal wijnen, als je geluk hebt om te proeven. Die worden nader voorgesteld, afhankelijk van je reactie worden er nog wat bijgezet, of je maakt je uiteindelijke keus. Sommige kleine boekhandels hadden nog wel een eigen smaak, maar die zijn er bijna niet meer. De grote boekhandel is meer een supermarkt waar je zelf uit het enorme assortiment dat ene goede boek moet zien te vissen. En in de grote boekhandel heb je geen handige zoekfunctie, zoals op internet. Stonden vroeger de boeken nog in kasten met een onderwerp op alfabet naar schrijver gesorteerd, tegenwoordig liggen die boeken ongestructureerd op tafels, kunstzinnig rond de kasten, in een ramsj-kist, in het oog bij de kassa... en dus onvindbaar voor wie weet wat hij zoekt. Uitgevers kunnen daaraan meewerken door veel duidelijker hun fondsen af te bakenen en hun imprints beter te managen. Als je een maatschappelijk betrokken thriller wilt, moet je een boek van A hebben, wil je geen seks in het verhaal moet je bij B zijn, etc.: dat vereenvoudigt de keus en verhoogt de verkoop. Er zijn uitgevers genoeg om de markt op te delen. Uit een andere markt: Bikkemberg, Adidas en Lacoste maken prima kleren, maar iedereen ziet het verschil, niet alleen de naam maar ook de uitstraling en de manier waarop de verschillende merken in de markt worden gezet. Bij uitgevers moet je iedere keer maar weer hopen dat het volgende boek dezelfde kwaliteit en dezelfde uitstraling heeft als het vorige. Overigens zie je dat ook bij schrijvers: ik heb het idee dat manuscripten lukraak naar uitgeverijen worden opgestuurd en dat niemand van te voren echt weet hoe het fonds van een uitgever in elkaar zit. Herschrijven met de redactie van de uitgever hoort erbij, maar iets zegt me dat je daarop enorm kunt besparen als een boek gelijk al bij de uitgever/redacteur past. Waarbij je je kunt afvragen wat de rol van de redacteuren is bij de kwaliteitsbewaking van de fondsen (in de zin van: als een redacteur vertrekt, wijzigt dan ook de uitstraling van het fonds?). Ik weet dat er uitgevers en boekhandelaren op Twitter zitten. Maar daar heb ik niets aan: ik ken de mensen daarachter niet en hun promotionele activiteiten zijn op een veel te grote groep gericht (spam, schieten met hagel). Er wordt al jaren gezanikt over bedrijven die je persoonlijke gegevens voor promotionele doeleinden verzamelen, maar ik heb van niemand nog een op mijn persoon passende aanbieding gehad van welk product dan ook. Sociale media is pas interessant als ik van een heel naaste vriend/volger hoor dat er iets is wat ik zou moeten kopen. Als je iets hoort van iemand die je echt kent, heeft dat veel meer waarde dan een bericht van een onbekende die bovendien alleen maar om promotionele doeleinden van sociale media gebruik maakt. Wanneer uitgevers gebruik gaan maken van software om on-line profielen te analyseren, kunnen ze gericht een recensie-exemplaar sturen naar iemand die in de sociale media actief is en duidelijk iets heeft met het onderwerp. Die twittert het vast verder als het een goed boek is.

Toch heel positief dat het kinderboek het nog heel goed blijft doen :thumbsup:

Een beetje off topic, maar het moet gezegd worden: Mooi betoog Schli. :)

Schlimazlnik, Dankjewel voor je prachtige uiteenzetting! Ik ben het helemaal met je eens. Van een journalist die me interviewde over mijn boek hoorde ik dat het helemaal verkeerd in de markt was gezet. Na het gelezen te hebben zei ze dat het veel meer "feel-good" (zo noemde ze het) was dan de titel, de kaft en de tekst op de achterkant deed vermoeden. Ze gaf me wat tips om mijn eigen website wat te verbeteren. Dat is helaas nu alles wat ik kan doen. Tja en Zjors, ik moet jullie gelijk geven, jullie weten wel waarom. Jammer. Veel geleerd. Voor mijn volgende boek ga ik alles anders aanpakken.

De keuze is enorm. Het effect is dat er geen keuze wordt gemaakt: er wordt niets gekocht (dit is een bekend psychologisch fenomeen).

Als je het niet erg vindt, mag je het mij toch eens uitleggen. :)

Dat kan ik beter door de experts laten doen: het verschijnsel heet keuzeparadox en hangt samen met keuzestress/moeheid. Links: Jamexperiment Door de bomen... Lange pdf met oplossingen Keuzemoeheid Keuzestress De ontdekker Barry Schwartz (engels)

Schlimazlnik, is waar wat je schrijft, Maar ik in mijn ogen heeft de prijzen van boeken daar debet aan. Een beetje boek kost zo'n beetje 20 euro en soms wel meer. Een gemiddelde consument vindt dit te duur......Een e-boek ligt een paar euro lager. Maar dit is ook nog aan de prijzige kant. Een consument die bekijkt het in zijn eigen standpunt en een uitgeverij bekijkt het puur zakelijk want hij moet er van bestaan. Dan bestaat er ook nog een fenomeen als de Torrentsite. Als je de weg weet en je hebt verstand van downloaden dan kan kan je eigenaar worden van heel veel boeken ook in de Nederlandse taal. Er zijn hele groeperingen die hele boeken inscannen en vervolgens in een bestandje proppen. Deze bestanden worden dan ook weer te koop aangeboden op MP of ze worden naar vrienden en of geïnteresseerde gemaild. De uitgever loopt op deze manier toch op deze manier een stukje inkomsten mis. Ik denk niet dat er minder gelezen wordt dan voorheen, maar dat de consument te belazert is om te betalen wat gratis ook verkrijgbaar is. Maar als de lezer/consument het boek mooi vindt dan kopen ze als nog het papieren exemplaar. Ik denk dat dat niet zo veel is als toen voordat de p.c in opkomst was. Heel veel uitgevers hebben afwachtende houding gehad tegen over het aanbieden van e-books en het opzetten van een socialenmedia kring. Nu is het zo dat de uitgevers in Nederland achter de feiten aan gaan rennen op digitaal gebied. Neem Amazon.com die was 1 van de eerste die de e-book met reader op de markt bracht. Nu verkoopt Amazon miljoenen e-books. Bol heeft pas geleden ook een aanbieding gehad met een reader met boeken onder de 100 euro. Ik denk dat langzamerhand dit de toekomst wordt. Er zullen papieren boeken blijven bestaan naar het digitale boek. Net als de LP naast de CD en de CD naast de MP3 maar dat neemt niet weg dat de uitgever en schrijver toch inkomsten zullen mislopen door het illegaal downloaden van boeken. Ik ben heel benieuwd wat hierop gevonden gaat worden.

Maar ik in mijn ogen heeft de prijzen van boeken daar debet aan. Een beetje boek kost zo'n beetje 20 euro en soms wel meer.

Het probleem is dat een boek tegenwoordig als consumptiegoed wordt gezien. Ik betaal nog geen 5 euro en krijg een pagina of 100 leesplezier. Dat zijn de pulp-romans, zoals de boeketreeks. Nou was het ooit zo, dat een roman, een dichtbundel, een verzameling korte verhalen voor Kunst doorging. Dat is duurder. Voor een prentbriefkaart van een schilderij betaal je al bijna 5 euro. Voor een echt schilderij een paar honderd euro. Zeefdrukken en dergelijke in grotere oplagen ergens tussen de 50 en 100 euro. En niemand die daar moeilijk over doet en loopt te zeuren dat de verkoop instort of dat het oneerlijk is dat de kleurenkopie tegenwoordig zo goedkoop is en dat je het hele Rijksmuseum als gratis wallpaper kan downloaden. Ik kan inzien dat de prijs hoog is als je het vergelijkt met een pulproman. Maar je vergelijkt een zeefdruk ook niet met een prentbriefkaart. Nou valt er aan die pulp best veel lol te beleven, daar niet van. Maar je kunt het niet met literatuur als kunst vergelijken. Kun je de prijs dan wel vergelijken? Nogmaals: misschien is het handig als de uitgevers veel duidelijker communiceren over wat je in handen krijgt. Veel van wat als literatuur wordt verkocht, verdient die naam niet meer. Geef het die naam dan ook niet en prijs het navenant. Als iets veel kost, moet het dat ook waard zijn. En die verhouding klopt niet meer.

Dan bestaat er ook nog een fenomeen als de Torrentsite.

Dat deden we vroeger met een Xerox. En wat we kopieerden, gaven we door. Bovendien is er een gratis oplossing voor boeken: de bibliotheek. En voor een habbekrats: lenen uit de bieb en thuis lezen. Dat is al tijden zo en het heeft de boekverkoop nooit eerder in de weg gezeten.

Ik denk niet dat er minder gelezen wordt dan voorheen, maar dat de consument te belazert is om te betalen wat gratis ook verkrijgbaar is.

Ik heb een goede vriend die voor "bijna niets" video's en DVD's kocht van eBay. Het zijn er echt honderden. Hij downloade ook bij de vleet toen dat aantrekkelijk ging worden (half uur voor een singletje...). Maar dat is iemand die in de keuzestress vastloopt. Omdat het gratis/goedkoop is grijpt hij alles wat hij te pakken kan krijgen. Als je hem vraagt naar een film of een bepaald muziekstuk, heeft hij die of nooit gezien/gehoord, of na één keer zien/luisteren nooit meer opgepakt. Mensen die kopen doen dat bewuster: er zijn weinig mensen die, al is het goedkoop, met 10 boeken de boekhandel verlaten en er nooit een blik in werpen.

Heel veel uitgevers hebben afwachtende houding gehad tegen over het aanbieden van e-books en het opzetten van een socialenmedia kring. Nu is het zo dat de uitgevers in Nederland achter de feiten aan gaan rennen op digitaal gebied.

Wat je ziet is dat ze de comsument meer keuze geven: wil ik een papieren boek? De digitale versie? Een voorgelezen boek? Ik kan het geld maar één keer uitgeven, en het is bizar dat je voor hetzelfde verhaal meer dan één keer moet betalen als je verschillende versies wilt hebben. Sterker nog: een collega kon haar legaal (en prijzige) gekochte boek niet lezen op haar e-Reader, die compatible zou moeten zijn. Moet ze dan nog een keer betalen om de papieren versie te krijgen?

maar dat neemt niet weg dat de uitgever en schrijver toch inkomsten zullen mislopen door het illegaal downloaden van boeken. Ik ben heel benieuwd wat hierop gevonden gaat worden.

Ik denk dat dat echt heel erg meevalt. Het probleem zal wel groter worden als je als lezer, als consument nog langer als een wandelende berg geld wordt behandeld. Zolang het personeel van de boekhandel bij de kassa rond blijft hangen in plaats van service te bieden kun je beter digitaal shoppen, en dan maakt het niet meer uit of je dat legaal of illegaal doet: het product is hetzelfde. Dat het ene illegaal is, maar goedkoper is een morele overweging. Maar ja, erst das Fressen, dann die Moral. Sommige bedrijven hebben al lang ontdekt dat de beleving van de koper heel belangrijk is bij de aanschaf van het product.

Het is waar dat boeken zomaar ergens tussen gepropt worden. Mijn eerste boek dat over Nigeria gaat, lag tussen Nederlandse dialecten onder in een stelling. Zo vind je zo'n boek nooit, natuurlijk. Misschien dat E-books de overhand krijgen, maar het is niet prettig om een verhaal op de laptop te lezen.

Ik zal wel weer de enige zijn die van echte boeken houdt, ik hoef geen e-readers en ik vind e-boeken gewoon minder, niet minder van kwaliteit of zo maar ik houd er niet van. Geef mij maar echt papier, ik wil boeken "voelen", "ruiken" en zo.

Je bent zeker niet de enige die van echte boeken houdt. Als ik het goed begrepen heb, wil iedereen liever een boek in de handen.

Op een andere fiets: toch leuk om te lezen dat kinderboeken een keer positief tegen iets afsteken. Tot nu toe waren de berichten die ik las en via via hoorde meer in de trant van lagere/mindere opbrengst/oplagen/voorschotten/betalingen/media-interesse/bereidheid consument om geld op tafel te leggen/alles.

Het gemiddelde kinderboek is dan ook stukken goedkoper dan een volwassen roman.

Misschien dat de uitgeverijen Kluun eens moeten gaan benaderen. Hij is toch een marketingspecialist?

Het gemiddelde kinderboek is dan ook stukken goedkoper dan een volwassen roman.

Eens; daar wordt ook veel voor gelaten (zie mijn post). Daarom is het des te fijner te lezen dat het beknibbelen ook positieve aspecten heeft. Elk boek dat een kind leest (of voorgelezen krijgt), is er toch maar weer een :)

Zo is het maar net, Odysseia! De kinderen (en de kinderboeken) hebben de toekomst.

Dat betwijfel ik dus. Het lijkt er nu meer op dat er minder moeite wordt gedaan voor een kinderboek "want het zijn maar kinderen, die weten toch niet beter". Juist voor mensen die leren lezen zou er een enorm strenge redactie moeten zijn zodat wat er gelezen wordt ook echt kwaliteit heeft. Ik kan me van de laatste jaren maar één kinderboekenschrijver herinneren die om kwaliteit wordt geroemd (Carry Slee).

Uhm... Er zijn zat kinderboekenschrijvers die om kwaliteit worden geroemd (Ted van Lieshout, Edward van de Vendel, Bart Moeyaert, Daan Remmerts de Vries), maar Carry Slee is er niet één van. Ze schrijft echt van die hap-slik-weg boeken. Haar werk is heel populair bij de jeugd, maar wordt door de kenners bepaald niet gerekend tot de 'literatuur', eerder tot 'lectuur' (hoewel de meningen daarover verdeeld zijn, zie ook: http://www.schrijvenonline.org/forum-onderwerp/12…).

Een kinderboek schrijven lijkt me veel moeilijker dan een boek voor volwassenen. Je moet je vaak aan allerlei regels houden.

Het zou wel jammer zijn als er alleen nog kinderboeken worden verkocht. Overigens zou ik dat niet erg vinden als het goede kinderboeken waren, maar het niveau van Thea Beckman, Tonke Dragt, Jan Terlouw wordt niet meer gehaald bij moderne kinderboeken.

maar het niveau van Thea Beckman, Tonke Dragt, Jan Terlouw wordt niet meer gehaald bij moderne kinderboeken.

Waar baseer je dat op? Lees je zoveel kinderboeken dan? Nogmaals, lees het werk van o.a. de eerdere schrijvers eens die ik noemde. Ben benieuwd of je er dan nog zo over denkt.

Ik denk dat je met deze uitspraak aardig wat mensen op de tenen trapt. Hier zitten goede kinderboekenschrijvers, ik ken er zeker drie zo niet meer. Ik dacht ooit ook: ik ga kinderboeken schrijven, maar daar ben ik snel van afgestapt. De eisen die gesteld worden aan een kinderboek, laten bij mij de zin om te schrijven meteen verdwijnen. Om op het onderwerp terug te komen, denk ik dat je het ook van de schrijverskant kunt/moet bekijken. Van de miljoen manussen die per jaar worden aangeboden, worden er hooguit 100 uitgegeven. Die honderd zijn van verschillende categoriën, ieders wil. De spoeling wordt dan wel erg dun om daar dan dat boek tussen te vinden dat jou bevalt. Zo kan het komen dat er minder verkocht wordt, buiten de redenen die al genoemd zijn. Tot zover de Nederlandse schrijvers en boeken. tegenwoordig, de laatste paar jaar, zijn de Scandinavische schrijvers erg in trek. Daar wordt een vertaler op gezet en hupsekee, daar is weer een bestseller die door ééntje gekocht wordt en dat vervolgens een hele bekenden/familiekring doorwandelt. Daar gaan de inkomsten weer en de verkopen dus. Volgens mij ligt de toekomst in de e-boeken. Persoonlijk houd ik liever een dik pak papier vast, ruik er aan, voel en blader er in. Heerlijk, maar ik moet toegeven dat ik ook minder vaak de boekhandel inloop en met een zak gevuld met nieuwe boeken naar buiten kom. Veel te duur. Blijven de moderne media over en daar moet je in willen of kunnen meegaan. De eerste aanschaf van een reader is even slikken, maar vervolgens heb je ook wat. Hoewel ik een echt boek prefereer, vallen me de gesproken boeken ook mee. Ook daar kan ik mijn fantasie en voorstellingsvermogen in kwijt. Dus wie weet, zijn er meer mensen die deze ervaring hebben en langzaam maar zeker schakelen we dan toch wel massaal over op iets moderns.

Ooit moest een boek concurreren met kwartetten en ganzenbord. Tegenwoordig is er TV, gamen, Internet, telefoon, hardlopen, en een heleboel meer, in een tijd waarin het uitgeven van een boek kinderspel is.

Klopt Simon. Overigens had ik juist begrepen dat de uitgevers nog volop boeken uitgeven, maar dat het winkelend publiek de boekwinkels voorbij loopt. Om redenen die Simon noemt.

@schlimazlnik: je haalt kinder- en jeugdboekenauteurs door elkaar. Twee (tegenwoordig) andere takken van sport. Thea Beckman schreef voornamelijk 11 en 12+ - een jeugdboekenauteur dus. Ook Jan Terlouw schreef meestal jeugdliteratuur. 'Dat niveau' wordt zeer zeker nog wel gehaald, echter het aanbod is groter geworden dan toentertijd. Ik vraag mij af hoeveel jeugdliteratuur je nu nog leest ten opzichte van 'toen'. Er zijn ontzettend goede jeugdboekenauteurs (en ook kinderboekenauteurs) in Nederland. Denk bijvoorbeeld aan Floortje Zwigtman met haar 'Spelregels' en 'Wolfsroedel'.

Laten we Benny Lindelauf niet vergeten! Even een serie antwoorden op de vragen:

Wat vinden jullie van de stelling dat er minder boeken worden verkocht omdat de uitgeverijen niet de moeite doen om gebruik te maken van de nieuwe media?

Welke uitgeverijen vallen voor jou onder de uitgeverijen, Jommeke? Uitgeverij Nieuw Amsterdam, bijvoorbeeld, is een multi-mediauitgeverij.

Volgens het filmpje komen er heel veel boeken uit, maar worden er minder gekocht.

Overdaad schaadt - ooit treedt er een verzadiging op.

Merken jullie, de schrijvers, daar iets van? Moet je zelf méér doen, terwijl je een reguliere uitgeverij hebt, om je boek aan de man te krijgen?

Meer dan wat? Meer dan wanneer? Meer dan wie?

Ik ben het deels met de uitgeverswereld eens dat een goed boek zichzelf verkoopt

Ik ben van mening dat zo goed als niets zichzelf verkoopt, tenzij nuttige voorwerpen als voedsel en toiletartikelen. In geval van boeken de Bijbel en de Ikea-gids, maar die zijn zelfs nog gratis te verkrijgen.

Welke uitgeverijen springen wel op de sociale media kar en wie mist de boot?

Ik geloof dat alle grote uitgeverijen op alle sociale mediakarren zitten, en ook massa's kleine. N.B. Nieuwsitems zijn om de een of andere reden vaak negatief van strekking. Er had ook voor een andere benadering gekozen kunnen worden.

Mij spreekt de moderne jeugd- en kinderliteratuur niet aan, qua thematiek. De oude nog wel, die lees ik nog regelmatig. Kinderboeken is overigens interessant: kijk eens hoe in een speciale kinderboekenwinkel de boeken worden gepresenteerd en wat er wordt gedaan om de lezer tevreden te houden in de winkel. Waarom kan zoiets niet in winkels met boeken voor (bepaalde groepen) volwassenen?

Laten we Benny Lindelauf niet vergeten!

Zeker weten :nod:

Wanneer uitgevers gebruik gaan maken van software om on-line profielen te analyseren, kunnen ze gericht een recensie-exemplaar sturen naar iemand die in de sociale media actief is en duidelijk iets heeft met het onderwerp. Die twittert het vast verder als het een goed boek is.

Uit persoonlijke ervaring weet ik dat dit gebeurt, niet per se via software maar men kijkt wel goed rond naar mogelijke ambassadeurs (op inderdaad bijvoorbeeld Twitter) en benadert ze ook.