Hoi, ik ben al lang bezig met het schrijven van een verhaal vanuit de belevingswereld van een 14-jarige. Nu merkte iemand op dat mijn 14 jarige hoofdpersoon tamelijk volwassen is en zij vond dat 14 jarigen nog best kinderlijk waren. Mijn eigen ervaring is anders. Mijn partner werkt op een school met 14 en 15 jarigen en als ik met hen praat vind ik dat je toch ook wel behoorlijk volwassen gesprekken kan voeren. De opmerking kwam n.a.v. het volgende fragmentje dat ik schreef: “Is Wolf eigenlijk een beroeps crossmoter rijder, of zoiets?” “Nou hij handelt in onderdelen en doet reparaties en zo. Maar hij rijdt ook veel wedstrijden. Beetje shady af en toe.” legde ik uit. Ik wees naar mijn Yamaha. “Dat is mijn moter.” “Jij hebt óók een móter? Wow Frank, jij zit echt volkomen vol verrassingen!” “Ik heb allang niet meer gereden. Het is maar een oude hoor. Die van Wolf is groter” “Je bedoelt zijn moter" flapte Frederike er met lachende ogen uit. Ik grinnikte. (De jongen en zijn vriendinnetje Frederike staan in een schuur met motoren.) Wat is jullie ervaring? Ik hoef geen beoordeling over het stukje tekst maar vraag me af of ik qua niveau te hoog of te laag zit.