Chris Laevers zei: “Ook bij de keuze van de auteur, heb ik een vraag. Een auteur die van een invaliditeitsuitkering leeft is al uitgesloten zoals die van alle ander scenario's wordt uitgesloten.

Misschien heb ik iets gemist en komt de volgende vraag nogal dom over :D , maar bedoelt Chris niet gewoon dat je uitkering in gevaar kan komen?

Misschien had die persoon het niet eens over het fysieke probleem, maar over de uitkering. Je kunt die uitkering kwijtraken met inkomsten van boeken. Ook beschik je niet over veel mogelijkheden om te reizen, van die uitkering is niet veel te bekostigen, aangepast vervoer is duur. De mogelijkheden zullen per persoon sterk verschillen. Voor mij is het fysiek niet mogelijk veel dingen te ondernemen. Ik kan niet lang reizen en dan nog ergens praten of iets anders doen. Energie kwijtraken aan grote groepen mensen is een ramp, dan kan ik de rest van de week niets meer. Een dag op stap kost minstens vier dagen: een voorbereidende rustdag, de dag zelf en dan minstens twee dagen bijkomen, soms een week rolstoel, ipv lopen. Schrijven schiet er dan bij in en dat heb ik nu juist zo nodig om de ziekte de baas te blijven. Sommige dingen kun je fysiek gewoon niet, dan moet je kiezen of dit of dat. Wat ik kan is schrijven en tekenen, thuis in mijn eigen tempo, op mijn eigen tijd. Ik kan vanuit huis via internet (of beperkt per telefoon)contact leggen en onderhouden, die fysiek niet mogelijk zijn. Ik kan interviews doen via mail of schriftelijke vragen, of thuis met niet meer dan twee personen. Verder kun je over alles wat nodig zou zijn overleggen en kijken of dat wel of niet kan en of het het waard is om een week slecht te zijn. Ik weeg alles af, doe ook dingen die ik niet zou moeten doen. Dat kan een paar keer, maar niet vaak en zeker niet als er nog meer moet gebeuren.

Ik kreeg spontane :eek: hartkloppingen toen ik de titel van dit topic zag. Alles wat Marja al eerder zei, is ook op mij van toepassing. Het hele energiemanegment is lastig en vraagt om beslissingen die soms moeilijk zijn. Maar om iemand met een beperking uit te sluiten, gaat voor mij meer dan een stap te ver. :puke: De uitkering. Zelf heb ik een WAO-uitkering, invaliditeitspensioen. Alles wat ik boven een bepaald bedrag zou verdienen, ook al is het een hobby, moet ik opgeven en verantwoorden. Met als gevolg dat mijn uitkering/salaris/pensioen gekort dan wel ingetrokken wordt. Dat is dan toch mijn eigen beslissing, mocht het zover komen? Waar ligt het probleem? Als het om de stelling gaat 'gehandicaptenof invaliden uitgesloten,' dan kom ik in opstand. :puke: :crybaby:

Als het om de stelling gaat 'gehandicaptenof invaliden uitgesloten,' dan kom ik in opstand. :puke: :crybaby:

Het lijkt me duidelijk dat dat niet de stelling is. Staat ook overduidelijk in het srtabericht.

Ik bedoelde inderdaad de invaliditeitsuitkering die kan opgeschort worden. Ik heb hier al zitten neuzen over dit onderwerp en lees dat je ipv van de uitkering, kan zorgen dat je subsidies krijgt en zomeer... dat is een strijd op zichzelf om die status te krijgen. Ook lees ik dan dat je om de zes maanden of zo een boek moet klaarhebben en dat er criteria aan je werkprofiel worden vastgeknoopt... in mijn geval is dat helemaal niet haalbaar, ik doe er jaren over om een boek te schrijven... Stel nog dat je wat succes hebt met een eerste boek. Je hebt geen enkele garantie dat het tweede ook zou verkopen. Ik heb zelfs twee jaar niet gewerkt aan mijn verhalen omdat ik er toch niets mee kan doen. Ik kan mijn uitkering niet op het spel zetten. Maar ja, ik kan het schrijven niet laten. Dit is nu weerom off-topic, sorry. Wat de handicap zelf betreft: drukte, veel gebabbel en verplaatsingen in druk verkeer is voor mij ook een probleem. Eén dag zou gaan maar niet dagen na elkaar. Ik ga niet naar een boekenbeurs, al zou ik heel graag willen, omdat het te druk is en ik me toch niet kan concentreren, idem voor winkelen tijdens koopjesdagen of zo. Ik heb het woord' uitsluiting' laten vallen in de post 'Echte revolutie:...' in de betekenis dat ik zeer geïnteresseerd ben in dit idee maar tegelijkertijd onmiddellijk de bedenking maakte dat iemand als ik (ik bedoel niet alleen mezelf) hier ook weer niet in aanmerking voor komt omwille van die status 'uitkeringsgerechtigde' en ook omwille van de handicap zelf. Verder denk ik wel dat er oplossingen moeten bestaan om met een handicap een boek te promoten. Het hangt van de persoon zelf af en de aard van de handicap. Promotiedagen zouden bv gedoseerd kunnen worden, zodat er wat tijd is om te recupereren of te bekomen. Stel dat je een bestseller schrijft (wie droomt daar niet van?) en je wordt uitgenodigd op een literair programma op TV bijvoorbeeld, dan zou je eventueel via een scherm thuis kunnen deelnemen... of een interview thuis... Ik moet heel eerlijk zijn: ik weet niet veel over de promotie van een boek. Wat het eigenlijk behelst. Mijn oren zijn wel gespitst maar ik verdiep me er niet in omdat het toch niet voor mij is omwille van dat ander obstakel.

Ik heb ooit op BR al verteld dat ik toentertijd voor de presentatie van mijn eigen boek een Virtuele Boek Tour heb gedaan via o.a. Skype. Het bestond uit een aantal delen, dat ik ook gebruikt heb voor mijn eigen website (achtergrondinfo) en info over mezelf (omdat het verhaal voor een deel autobiografisch was) en er was de mogelijkheid om mij vragen te stellen. Het levert direct contact op met een potentiele lezer en het zet zoden aan de dijk. Ik ben bezig met het uitschrijven van een artikel over die ervaringen met de VBT en alles wat je kan doen en wat je misschien beter kunt laten voor de nieuwe editie van BR. Inmiddels kan ik je al wel zeggen dat VBT een interessante ontwikkeling heeft ondergaan. Dan praat ik dus over o.a. het gebruik van een video waar je als luisteraar/kijker doorheen wordt gepraat - je zit dus aan de "feun" (zoals Inspector Clouseau dat zegt) - maar je kijkt naar de video op je eigen computerscherm en de persoon die de presentatie houdt die babbelt lekker verder. Je stimuleert daarmee allerlei prikkels bij de potentiele koper van je boek. Mensen horen niet alleen maar info, maar krijgen ook visuele prikkels, al dan niet ondersteund door muzikale prikkels.

...en nog wat andere ideeen: * Videokanalen: ik weet dat jij bepaalde plannen hebt voor het schrijven van een "bepaald iets" waar we het over gehad hebben, en je zou kunnen denken aan een teaser via de videokanalen, of wil je het helemaal wild maken, een hoofdstuk uit je boek duidelijk maken. En er is meer dan YouTube. Alle kanalen benutten. En een viral marketing campagne opzetten via het net. * Interactieve blog ontwerpen, dat eventueel gekoppeld kan worden aan een thema gebonden website. Er is een dame geweest die zo'n website had ontwikkeld voor een van haar boeken. Was op zich interessant, maar ik heb het helaas niet gebookmarked. Ik kan me wel herinneren dat ik dacht dat ze nog wel wat zaken onbenut had gelaten, bijvoorbeeld een systeem waarmee je in direct contact kunt treden met de auteur zoals een blog of forum. :-) Direct contact met lezers is wel zo handig. Maar thema gebonden website is echt niet verkeerd. * Podcasting! In de nederlandse poeziewereld zijn nu een paar mannen bezig en ik vind het erg interessant. Ik kende Podcasting eigenlijk alleen voor de business, maar je kunt het perfect voor de literatuur gebruiken. Overigens, wat ook helpt is aan de achterkant van je website, blog, enzo, een boel werk verrichten zodat je gevonden wordt. Zoekmachine-optimalisatie, en dat soort termen waar Dries alles over zal weten. :-)

Ik zie eerlijk gezegd het probleem niet. Ik ken minder valide of anderszins beperkte schrijvers die gewoon hun promotie doen. Ik zag deze week Harry Mulisch nog op tv, waarvan ik niet eens wist dat hij er lichamelijk zo slecht aan toe is (zonder maag en zo). Nee, niet elke dag kun je promoten, maar dat is ook echt niet nodig. Ik ben ook maar heel af en toe op pad voor mijn boeken. Ik ben ook erg beperkt in de energie die ik in kan zetten. Ja, de energie die je in promotie steekt kun je niet in andere dingen steken (kinderen bijvoorbeeld). Dus dat is gewoon een kwestie van kiezen. Zo simpel is het. Je hoeft echt niet elke dag op te draven als je een boek hebt geschreven. Ik heb het idee dat de energie of de handicap vaak gebruikt wordt omdat mensen eigenlijk niet graag in de schijnwerpers staan. Ik zeg niet dat dat bij mensen hier het geval is, maar in het algemeen. Veel mensen vinden promotie doen eng en dan komt het goed uit dat ze het 'niet kunnen'. Ook is er geen enkel probleem in combinatie met een uitkering. Je raakt die niet kwijt (tenzij je een bestseller schrijft met landurige inkomsten). Je inkomsten worden al dan niet in mindering gebracht, afhankelijk van welke uitkering je hebt. En aangezien inkomsten uit boeken zeer fluctueren, kun je je inkomen middelen over een jaar. In het voorjaar krijg je bijvoorbeeld 2000 euro royalty's, dat zou meer zijn dan je uitkering waardoor die die maand zou vervallen, dan middel je dat inkomen over een jaar. Je maakt een schatting wat je over een heel jaar verdient en dat wordt, gedeeld door 12, elke maand gekort. Na een jaar maak je een berekening hoeveel je hebt verdiend en betaal je terug of krijg je extra.

Het lijkt me inderdaad niet motiverend om een boek te schrijven en daarna door je verdiensten 'gedoe' met je uitkering te krijgen. Misschien een domme opmerking, maar is het dan misschien een idee om je inkomsten (exclusief kosten die je voor het boek gemaakt hebt (denk aan inkt, papier, maar ook de kosten van je laptop, researchmuseumbezoekjes etc) ) aan een goed doel te schenken? Misschien levert het een mooie wisselwerking op als dat goede doel ook wat aan promotie voor het boek doet? Als het echt een succes wordt, is het misschien de afweging waard daarna een volgend boek wel als eigen inkomsten op te geven (maar in eerste instantie lijkt me dat niet een heel fijn plan. Het geeft, volgens mij, meer voldoening als het geld naar een goed doel ipv een uitkering gaat (maar nu weet ik niet of je dan moet opgeven dat je in staat bent 20 uur per week 'vrijwilligerswerk' te doen...).

Wat is dat nu voor rare redenering. Je krijgt een uitkering omdat je niet in je eigen levensonderhoud kunt voorzien. Als je dat voor een deeltje wel kunt krijg je dat deel van de uitkering gewoon niet meer. Het is niet zo dat je uitkering vervalt of je recht op een uitkering. Je kunt gewoon voor een deel in je eigen onderhoud voorzien. Dat is toch mooi. Het is toch raar dat jij je zelfverdiende geld dan weggeeft, waardoor anderen (de gemeenschap) jouw onderhoud weer op moet hoesten.

Ik vind het zeer logisch dat wat je bijverdient, afgetrokken wordt van je uitkering. Ik zit wat dat betreft met vele vragen maar ik heb gevoel dat dit off-topic is omdat het hier gaat over promotie van een boek wanneer je beperkt bent in je energie en/of mobiliteit als schrijver. Misschien daar een andere topic over openen?

Dat is een goed idee, en zet er dan ook gelijk bij of het om België of Nederland gaat, want daar zit nogal wat verschil in. :crybaby: Ik heb daar zelf geen last van, ik ben een NUG-ger. (Niet Uitkerings Gerechtigde.)

Iemand nog creatieve ideeen voor promotie als je een handicap hebt?

In dit tijdperk van technology zijn er meer mogelijkheden om je product te promoten, dan door er altijd zelf in persoon te zijn. Als je fysiek niet in staat bent om bepaalde representatieve verplichtingen te voldoen, wat kan je dan doen om je boek te promoten? Ik heb een website, ik stuur af en toe een nieuwsbrief en stuur zo nu en dan een persbericht naar een aantal kranten. Maar misschien zou je ook iets stoers kunnen doen met een webcam, of een skype verbinding. Ik zoek ideeetjes! (mijn eerste tekst was te ingewikkeld, foei, en dat voor een schrijver .. bloos)

Maak een boektrailer en zet die op Youtube en alle andere sites waar dat mogelijk is. Begin een hyvespagina Kijk ook even bij mijn topic 'Snaren en hoe het nu verder gaat'. Ik update regelmatig wat er nu weer gebeurt aan promotie.

Denk ook aan Twitter, Facebook, MySpace, enzovoort. Aanwezigheid op messageboards. Aanwezigheid op fora die handelen over thema's in je boek. Contact maken met websites en weblogs die een mogelijke connectie hebben met je boek/thema's.

Iemand nog creatieve ideeen voor promotie als je een handicap hebt?

Juist dat was de vraag. Misschien toch wel een beetje hetzelfde als bovenstaande ideeen: als ik zelf mijn boek zou willen promoten zou ik gaan naar een stamkroegje bij mij in de buurt. Daar komen altijd allerlei creatieve mensen die open staan voor zulk soort dingen en bovendien organiseert dit cafeetje vaker cd-presentaties en optredens van lokale "bekenden". Ik weet dat daar een groot scherm hangt om voetbalwedstrijden op de laten zien. Misschien is er bij jou ook wel zo'n soort ontmoetingsplek? Je zou een live-verbinding kunnen maken met die plek doormiddel van skype of zelfs msn. het is maar een hersenspinsel... Misschien als je thuis ruimte hebt en het aandurft zou je een select gezelschap thuis uit kunnen nodigen voor een presentatie? Onder het mom van: als ik niet naar mijn publiek kan, breng ik het publiek naar mij. (Ik weet niet wat je handicap is en of dit kan). Succes!

Ik wist dat wel, en ik vind het een hele onderneming, waaraan hij zich die dag waagde. Petje af. Maar ik neem aan dat ze voor hem wel een taxi en andere randvoorwaarden geregeld hebben. Als ik na veel bedelen naar Hilversum mag, verwachtten ze waarschijnlijk wel dat ik ook kom! Zélf.

Nou laat ik je dan ook vrolijk maken. Als je in Hilversum wordt gevraagd (of jezelf ertussen hebt gewurmd) word je met de taxi opgehaald als je de reis zelf niet kunt ondernemen. Dat is standaard. :)

Er is al veel genoemd. Internet is natuurlijk een geweldig hulpmiddel. Een boektrailer, een weblog, communiceren via hyves of twitter, je bereikt al redelijk snel een klein of groot publiek. Stel dat je niet aanwezig kunt zijn op je eigen presentatie dan zou je bijvoorbeeld een van de personages uit je roman op kunnen laten treden. Je zou een acteur kunnen inhuren, maar misschien kun je via de toneelschool ook wel contacten leggen. Natuurlijk hangt dit af van je boek en je personages. Maar bij een historische roman is het super om figuranten te hebben rondlopen. Ook zou je een 'bekende buurtgenoot' kunnen vragen een stuk uit je boek of dichtbundel voor te dragen. Voor beide ideeën geldt wel dat je het uit handen geeft en dat je niet de kans hebt voluit ervan te genieten. Eventueel een combinatie met een live-verbinding zou dat kunnen oplossen. Wil je er toch bij aanwezig zijn, dan zou ik inderdaad gaan voor dat buurtcafé, of die ontmoetingsplek (zoals Irene ook zegt), waar ze je in een lekkere stoel bij de haard planten met een microfoon voor je snufferd. Houd het kleinschalig, maak er een mooie film van en zet die op je website.

Ik vind dit overigens een interessant onderwerp, want de oplossingen die hier genoemd worden zouden ook bruikbaar kunnen zijn als je in het buitenland woont. :) Niet dat ik al zover ben dat ik me druk moet maken over boekpromotie, maar ik vraag het me wel af hoe dat dan eventueel zou gaan. Sorry... beetje off-topic. Tegen die tijd zal ik er een apart onderwerp over aanmaken.

Ik zag net een foto van een bijeenkomst met Ineke Platel (schilder en auteur), hier in de buurt. Zij zit blijkbaar in een rolstoel en had een hulphond meegenomen. Trekt een boel aandacht zo'n handige hond :D

Als je in Hilversum wordt gevraagd (of jezelf ertussen hebt gewurmd) word je met de taxi opgehaald als je de reis zelf niet kunt ondernemen. Dat is standaard. :)

Wie bedoel je met 'Hilversum'? Het is echt niet standaard dat je vanuit Hilversum wordt opgehaald als je zelf de reis niet kunt ondernemen. Heb je bepaalde mensen van bepaalde tv- of radioprogramma's in gedachten?

Ik weet wel dat het van programma tot programma (en van omroep tot omroep?) verschilt. Een bekende van me is voor Memories op TV geweest, voor haar werd haar vliegreis vanaf Israël, waar de woont, betaald en in Finland, waar de opnames waren, werden de meest luxe hotels geregeld. Toen ze later voor BVN (een zender voor 'expats', zo noemen Nederlandse gastarbeiders zichzelf als ze in het buitenland wonen) aan een quiz meedeed, kon dat alleen wanneer ze toevallig toch in NL was, en heeft ze alleen koffie en een broodje gehad, tijdens de uitzending. Toen ze me dat (klagend) vertelde, vond ik het maar een muggeziftersverhaal. Nu blijkt dat die informatie me toch nog een keer van pas komt? :D

Wie bedoel je met 'Hilversum'? Het is echt niet standaard dat je vanuit Hilversum wordt opgehaald als je zelf de reis niet kunt ondernemen. Heb je bepaalde mensen van bepaalde tv- of radioprogramma's in gedachten?

Ik heb ze nog niet allemaal gebeld, Therese, dus wellicht vind je er een die het niet wil doen :lol: Ik heb het erover als je zelf de reis niet kunt ondernemen. Niet als je zelf met auto of trein/bus kunt. Mij werd het aangeboden toen ik een hernia had en niet zelf mocht rijden en ook geen stukken kon lopen. Bij radioprogramma's is het trouwens gangbaar dat ze jou in dat geval in een studio laten plaatsnemen van een regionale zender en dan vanuit Hilversum interviewen alsof je daar zit. Dus dat je niet zo'n 'telefooninterview' lijkt te hebben. Maar ook interviewen per telefoon komt steeds meer voor. Dat kun je thuis doen. Wel even de hond naar de buren berngen als je nog post in de brievenbus verwacht en hij daar altijd hard bij blaft :D Ook bij de televisie kan het soms vanuit een regionale studio. 'Onze correspondent uit het Noorden van het land' krijg je dan :D

Ik ben er niet naar op zoek, Zjors, maar je stelde het als een zo algemene waarheid (standaard), dat ik me afvroeg of het te onderbouwen was. Vandaar de vraag, en ik verwachtte dat je met een link zou komen waarin staat hoe deze dingen geregeld zijn in 'Hilversum' - dat zou mooie informatie zijn. :)

Helaas, ik heb geen link, alleen mijn eigen ervaringen en die van mijn vele collega's. Toen ik nog vakbondsbestuurder was. Radio- interviews vanuit verschillende studio's (waar de interviewer dus in Hilversum zit en jij bijvoorbeeld in Breda) werden steeds 'alledaagser'. Maar misschien doen ze dat liever niet als je onervaren bent. Dat weet ik niet. Als je erbij zit kun je namelijk als interviewer af en toe de geinterviewde een por in de nek geven als hij/zij te ver van de microfoon leunt. Zit je in een andere studio dan hebben ze daar ook een mannetje of vrouwtje bij zitten die aangeeft: nu praten! Trouwens, bij steeds meer tv-programma's vinden ze het leuk om met een kleine 'reportage' te werken. Sturen ze een ploegje naar je toe om een opname te maken in een leuk parkje in je buurt en zenden het dan, met commentaar uit. Dat werkt natuurlijk niet als je bij Pauw en Witteman mag komen, dan moet je er echt zijn. :D Maar die hebben echt taxi's!