verdenking van proeflezer tot diefstal van je boekidee

Niks.

Niet zoveel denk ik. Nog een keer bellen/e-mailen/langs gaan en het manuscript terugvragen? Zo lang de proeflezer het manuscript niet onder eigen naam probeert uit te geven, doet hij niets verkeerd behalve misschien gemaakte afspraken niet nakomen. Overigens heb je geen copyright op ideeën, dus als iemand je idee steelt, is dat gewoon een geval van jammer. Kijk bijvoorbeeld eens naar de Dan Brown en Harry Potter klonen.

Youris, Dat het zoveel tijd kost wil toch niet per se zeggen dat de proeflezer met het idee achter het boek aan de haal is gegaan (zie titel??) Je kunt er vanalles van vinden als iemand afspraken over proeflezen en termijnen enzovoort niet nakomt, maar iemand op een openbaar forum beschuldigen van diefstal (ook al noem je geen namen), vind ik persoonlijk niet zo netjes, zeker niet omdat het ook nog eens 'namens' een kennis van je is. Je wilt weten wat je kunt doen? Contact leggen met diegene waar het om gaat, desnoods per post (ja, per ouderwetse post) een briefje sturen of bellen. Daar heb je ons toch niet voor nodig om dat te verzinnen :confused:

Youris, Dat het zoveel tijd kost wil toch niet per se zeggen dat de proeflezer met het idee achter het boek aan de haal is gegaan (zie titel??) Je kunt er vanalles van vinden als iemand afspraken over proeflezen en termijnen enzovoort niet nakomt, maar iemand op een openbaar forum beschuldigen van diefstal (ook al noem je geen namen), vind ik persoonlijk niet zo netjes, zeker niet omdat het ook nog eens 'namens' een kennis van je is. Je wilt weten wat je kunt doen? Contact leggen met diegene waar het om gaat, desnoods per post (ja, per ouderwetse post) een briefje sturen of bellen. Daar heb je ons toch niet voor nodig om dat te verzinnen :confused:

en de gene om wie het gaat heeft een afspraak met de proeflezer dat hij binnen 5 weken het manuscript met aanpassingen en tips zou terugsturen. en het is gelukkig niemand van dit forum, dus dat maakt het wel wat minder erg. en zoals ik al zij, verloopt dat contact alleen via de mail, hij heeft ook geen adresgegevens of iets dergelijks. en op de mail wordt niet meer geantwoord.

Beetje dom van jouw kennis om een manuscript uit handen te geven aan een totaal onbekende. Wie zich billen brandt, moet (soms) op de blaren zitten. Ik kan er niet meer van maken. Sorry.

Misschien een idee om meerdere proeflezers te vragen. Zo heb je ook het bewijs dat jij er mee bezig was. Nooit op 1 paard wedden, zeggen ze.

Vertel jouw kennis dat hij dom bezig is om het naar een onbekende te sturen en ga zelf snel verder schrijven aan je eigen boek :D En laat dat alleen proeflezen door bekenden.

Ik ben het helemaal met Zjors eens. Je manuscript is in feite je kindje en je kind stuur je ook niet naar een onbekende. ;) En zoek inderdaad meerdere proeflezers.

Misschien een idee om meerdere proeflezers te vragen. Zo heb je ook het bewijs dat jij er mee bezig was. Nooit op 1 paard wedden, zeggen ze.

Dat is een heel goed idee! Ik heb met dat idee in mijn achterhoofd, mijn columns eerst naar 2 bekende columnisten gestuurd met wie ik wel eens mail. Ten eerste om bevestiging te krijgen alvorens het naar de bladen te durven sturen ( :unibrow: zie mijn onderschrift en waarom zijn er geen smileys van struisvogels, eigenlijk? :lol: ) Maar ook - omdat mocht een blad mij niet willen, maar wel het concept willen 'jatten', ik dan die twee dames erbij kan slepen. Door hen te noemen denk ik dat 'jatten' overigens al te voorkomen. Ik ben me ervan bewust dat het wat warrig klinkt, maar mijn columns zijn 'nog nooit vertoond', terwijl het wel een heel aantrekkelijk onderwerp is, vandaar al die geheimzinnigheid. Ik hoop natuurlijk binnenkort te kunnen onthullen waar het allemaal over gaat, want dat zou betekenen dat een blad ze wil! Dat zou fijn zijn...... (droomde zij verder) Ik had dit onderwerp niet zo gevolgd omdat ik de vraagsteller niet serieus neem. Alleen, het is hier een forum en dit is voor anderen ook een goed idee. Van Salalitse bedoel ik...

Misschien is het al eens genoemd hier op het forum, maar je kunt teksten vastleggen bij de belastingdienst bij de afdeling registratie en successie. Niet ieder belastingkantoor beschikt over die afdeling, maar het maakt niet uit naar welk kantoor je het stuurt als ze wel zo'n afdeling hebben. Een voorbeeldadres is dit: Belastingdienst T.a.v. Dienst registratie en successie. Postbus 9005 6800 DG Arnhem Wanneer je daar je tekst naar opstuurt, ontvang je een verzegelde versie terug. Je moet zorgen dat het gebonden is of op een CD staat. Je betaalt namelijk per registratie-document/item. Een gebonden versie, ongeacht hoe groot, kost hetzelfde als een los vel. Bij 10 losse vellen betaal je 10 keer registratiekosten. Bij 100 gebonden vellen betaal je één keer kosten. Ik laat alles wat voor mij belangrijk is, op die manier registreren. Soms zet ik documentbestanden op een CD en registreer ik een heel zwikje in één keer. Indien blijkt dat iemand verkeerde bedoelingen heeft met je tekst, is dit een rechtsgeldig bewijs bij rechtzaken dat de tekst aan jou toebehoort. Ik heb er al een tijdje geen gebruik meer van gemaakt, maar het kostte altijd zo rond de 6 euro, meen ik. Op die manier kun je jouw werk veilig stellen.

Maar mo, Niet om je te ontmoedigen, maar dit bewijst nog steeds niet dat je de tekst zelf geschreven hebt, alleen dat jij deze op een bepaald moment in je bezit had. Begrijp me niet verkeerd, jouw suggestie kan best een goede zijn, maar het probleem (voor velen) zit 'm in de fase ervoor. Die is veel lastiger te bewijzen. Maar misschien moeten we ons erbij neerleggen dat je dit niet kunt bewijzen en erop vertrouwen dat als er ooit een discussie over ontstaat, je op basis van boerenverstand mensen kunt uitleggen hoe iets is gegaan.

Misschien -maar ik ben een leek op dit gebied- is het volgende een idee om je bewijs wat "harder" te maken, wanneer je een manuscript bij de Belastingdienst laat registreren. Print je identiteitsbewijs 'n keer of tien uit. Doe deze printjes dan, hier en daar, tussen het stapeltje papier dat je nodig hebt om je manuscript uit te printen. Print vervolgens je het gehele manuscript uit, waarbij dus hier en daar de tekst over de afbeelding van je identiteitsbewijs heen komt te staan. Ik denk dat je er dan vooral voor moet zorgen, dat de afbeelding in ieder geval op de eerste én de laatste pagina van het manuscript staat. En zet dan voor alle zekerheid op ieder vel ook een handtekening of paraafje. Op deze manier lijkt het mij toch iets makkelijker om te bewijzen dat het manuscript inderdaad van jou afkomstig is.

Dat betekent toch nog alleen dat je de tekst in je bezit had, Scorpio. Niet dat je hem geschreven hebt. Dan kun je hem toch ook nog van het internet geplukt hebben. Voorlopig ga ik ervanuit dat mijn fiets vaker gestolen zal worden dan mijn teksten :confused:

Dit helpt, volgens mij, ook weinig, Scorpio. Dit kan ik namelijk ook met een manuscript van iemand anders doen. Sowieso lijkt het me lastig met een 'gejat' manuscript bij een uitgever te komen, want bij de herschrijf voor een uitgever val je waarschijnlijk door de mand (tenzij je echt goed kunt schrijven, maar waarom zou je dan het manuscript van een ander stelen? Sowieso val je door de mand als de uitgever om een vervolg of tweede boek vraagt ;) ). Zelf print ik de manuscripten vaak tussendoor voor het proeflezen, en mijn eerste volgekladde proefleesversie is misschien wel van 2 jaar geleden (en een volgekladde van een jaar geleden, en eentje van enkele maanden geleden). Eigenlijk lijkt dit me voldoende bewijs om aan te kunnen tonen dat het mijn werk is, zelfs als de dief de huidige versie van het manuscript print met een datum van 5 jaar geleden (en ik heb mensen die kunnen getuigen dat er een eerste versie was die heel slecht was en waaraan ik veel werk heb gehad ;) ).

Het was maar een ideetje! :D Ik dacht dat, als je kunt bewijzen dat je het op een bepaalde datum in bezit had, het dan ook wel handig was als het overduidelijk een "persoonlijk stempel" had.

Je kunt jezelf typend laten registreren, met camera, beeld voorzien van datum en tijd. Letter voor letter schrijf je, delete je, herschrijf je, zonder dat er een boek of ander geschrift is waaruit je iets overneemt. Wel ligt je identiteitskaart duidelijk in beeld, met een goed gelijkende pasfoto, dat spreekt. Af en toe kijk je peinzend, kauw je op je toetsenbord, spreek je lelijke woorden uit, of juist heel heerlijke, en na verloop van tijd heb je een dijk van een film, een boek, en een bewijs van authenticiteit / originaliteit / intellectueel eigendom. :) Je monteert de mooiste momenten voor YouTube, en dan heb je meteen 'een leuk stukje' promotie. :!:

Jaaah! Volg schrijver prulboek en geniet live van de worsteling om tot een goed verhaal te komen. Superidee!

:D :thumbsup: Puik plan. Zo kan zelfs een prutverhaal nog een bestseller worden (op youtube)

Mmm, klinkt haast net zo saai als de training die ik dit weekend gedaan heb...

Ik blijf het toch een waardeloze actie vinden van degene die een manuscript steelt. Ben je dan zo fantasieloos? Ik kan niet zo goed tegen onrecht.

Helemaal met je eens, Saralitse, maar wat ik uit Youris verhaal afleid, dat het tot op dit moment helemaal niet zeker is dat de proeflezer met het verhaalidee aan de haal is. Wel dat er afspraken over het aanleveren van opmerkingen binnen een bepaalde termijn niet worden nagekomen en dat er sowieso geen mailcontact meer is (althans geen reactie terug). Maar wat er dan wel aan de hand is, blijft natuurlijk koffiedik kijken totdat het contact hersteld is. En als je geen andere gegevens hebt van je proeflezer, dan wordt het een beetje lastig om iemand te vinden.

@ Zjaan Het hangt er vanaf hoe lang dat contact er niet is. Ik kan me voorstellen dat je geen internet hebt ivm een verhuizing of wat dan ook. Toch is er dan altijd een mogelijkheid om bij vrienden of familie aan te kloppen en daar je mailtjes te lezen. Niemand die daar moeilijk over gaat doen. Zo kan je aangeven dat je niet in de gelegenheid bent om iets terug te sturen, maar dat je het niet bent vergeten. Ik geef iemand maximaal drie weken om te reageren. Volgens mij is dat genoeg. Ik ben wel vaker belazerd op het internet door mensen. Zo heb ik een dvd en een aantal boeken niet meer terug gezien.

Maak een back-up van je email programma "verzonden e-mails" als bewijs. Als jouw verhaal ooit gepubliceerd wordt kan je dat aanvechten en je e-mail correspondenties als bewijs voeren. Ook als de teksten overeenkomst tonen (een kopie) dan kan je dat als plagiaat zien. Het idee zelf kan je niet beschermen zoals hierboven eerder opgemerkt. Dus iemand kan het verhaal in zijn/haar eigen verbeelding kunnen herschrijven. Er zijn bedrijven zich gespecialiseerd e-mail IP adressen te kunnen traceren. Kost natuurlijk wat.

Dat filmpje op Youtube lijkt me wel geinig en serieus rechtsgeldig te kunnen zijn. :thumbsup: Promotie ook, lekker vuistslaan, vloekje ertussen door, muziekje op de achtergrond en het beeldscherm in beeld met je ID-bewijs. Dat ben jij op die datum. Goed plan, ik denk dat ik dat ook ga doen. :nod:

Je begrijpt dat het idee en de tekst gefilmd zijn, terwijl ik ze uittypte? :) Met mijn paspoort en rijbewijs er pontificaal naast? U kunt mij boeken voor een filmregistratie. :!:

@Zjaan Het heeft natuurlijk geen zin om teksten te sturen die je niet zelf hebt geschreven. Je kunt tussentijds je manuscript registreren, dus ook als het nog niet helemaal klaar is. Een belastingambtenaar plaatst een zegel op je CD of voorziet iedere pagina van een handtekening. Wanneer iemand daadwerkelijk jouw tekst heeft gebruikt en je dat o.a. kunt aantonen met zo’n zegel/handtekening, is het gedurende een rechtzaak een rechtsgeldig document. Sommige journalisten werken ook met deze methode. Wanneer je jouw manuscript uit handen geeft, b.v. voor een proeflezing, kun je op je manuscript het registratienummer van de belastingdienst vermelden. Dat bevestigt dan in ieder geval nog eens extra jouw copyright. @Scorpio Je hoeft bij deze registratievorm geen persoonlijke documenten te plaatsen. Je ontvangt je versie terug vergezeld van een document waarop jouw gegevens staan.

Haha, Thérèse. Zo schrijf ik altijd. Ik zie het helemaal voor me. Het is hier één grote filmstudio. :unibrow:

@Mo: ik ben het met je eens dat een dergelijk gewaarmerkt document je kansen in een rechtszaak omtrent vermeend plagiaat vergroot, maar of het nodig is om dat met al je manuscripten te doen :? Ook zonder dat waarmerk, kan je eventuele gelijkenissen met eigen werk prima aantonen, en ook zonder waarmerk rust er jouw copyright op (en dat kan je ook op je werk zetten). Kortom: het is een persoonlijke afweging of je je rechten op voorhand beter verdedigbaar wilt maken, en in welke mate (of helemaal niet). Overigens lijkt het mij wel mee te vallen met de omvang van de plagiaat in Nederland. Tenminste als we ons even beperken tot de Nederlandstalige fictie (ik kan me voorstellen dat het binnen de non-fictie in relatie tot werkstukken van scholieren en studenten helaas anders is). Vooralsnog vind ik het risico op een doelgerichte inbraak in mijn PC te laag om alles helemaal dicht te timmeren (en dat zegt wat voor een juriste :D ). Daarmee is natuurlijk niet gezegd dat ik helemaal geen voorzorgsmaatregelen neem.

@Zjaan Juist, maar de vraag was wat mensen kunnen doen om hun werk te beschermen en dit is simpelweg een officiële optie die ik daarom benoemde. Uiteraard is auteursrecht altijd van toepassing. Noodzakelijk is het niet.

Er wordt in dit topic nogal aan de haal gegaan met het begrip rechtsgeldig. Alles kan vervalst worden. Ook video, ook identiteitsbewijzen. Ik film mezelf terwijl ik een manuscript (buiten beeld) overtik, laat het vervolgens met talloze kopieën van mijn paspoort registreren bij de belastingdienst. Heb ik nu het boek geschreven? Daarom is rechtsgeldig een term die voor documenten is voorbehouden aan de documenten die door een overheidsinstantie voor dat doel zijn uitgegeven of derden die daarvoor door de overheid zijn aangewezen. De belastingdienst en notarissen vallen daaronder. Ander bewijs wordt in rechtszaken ongetwijfeld op betrouwbaarheid getest. Een video, een kopie van je identiteitsbewijs, een gesloten envelop, of een combinatie van de drie is niet rechtsgeldig. Ik denk dat je niet te paranoïde moet worden. Een vriend van de topicstarter heeft een tijdje niks gehoord van de proeflezer. Dat is vervelend, maar er is niks gejat, misbruikt of anderszins copyright overtreden. Voor hetzelfde geld was de proeflezer geschrokken van de waardeloze kwaliteit, bedacht ie ineens dat ie er geen zin meer in had, of ie ie op vakantie.