kun/kan

Ik begrijp je vraag niet helemaal. In je topictitel heb je het over het verschil tussen kun en kan, in je posting over het verschil tussen kennen en kunnen. Dat zijn twee heel verschillende werkwoorden, kennen (weten, bekend zijn met) en kunnen (een vaardigheid hebben, de geschiktheid bezitten). Kan en kun zijn beide goede vervoegingen van het werkwoord kunnen. Van Dale zegt hier het volgende over: 1e persoon enkelvoud ik kan 2e persoon enkelvoud jij kunt / kan 3e persoon enkelvoud hij/zij/het kan 1e persoon meervoud wij kunnen 2e persoon meervoud jullie kunnen 3e persoon meervoud zij kunnen beleefdheidsvorm u kunt / kan Ik hoop dat je hiermee geholpen bent.

dank je wel! Ik geloof dat mijn vraag was, wanneer je kan je en wanneer je kun je zegt. Maar het kan kennlijk allebei. Sorry voor de onduidelijkheid, ik wist het zelf ook evne niet meer.. :(

Het ken allebei :p .

kunne kunne [´kun·ne] geslacht (bet 2) , sekse; van beiderlei ~ van zowel het mannelijk als het vrouwelijk geslacht Dictionary © (copyright) Spectrum woordenboeken. Dit ken ook allebei. (grapje)

@Eufdrie Bedankt voor deze duidelijke les Nederlands.

Ik heb hier toevallig vorige week de schrijfwijzer op nagekeken en kwam ook niets verder. Als het allebei kan waarom verbeteren of veranderen sommige spellingstijgers het dan soms in mijn zinnen? :confused: Is het een zaak van smaak of maar net waar je vandaan komt?

Misschien ten overvloede. http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/442/

@Eufdrie Bedankt voor deze duidelijke les Nederlands.

Graag gedaan :) Als jij mij nou in ruil daarvoor Duits leert, kan ik m'n eigen boeken gaan vertalen :D

kennen en kunnen mag volgens mij allebei. Ik doe het op gevoel denk ik.

Als jij mij nou in ruil daarvoor Duits leert, kan ik m'n eigen boeken gaan vertalen

Doe dat maar niet, met jouw eerste boek ben je vast al zolang bezig dat je volgende boek nog een jaar langer duurt voor 't uitkomt :( Ik ken jou. Ik kan jou wel wat aandoen. Ik kun - nee dat klinkt niet. Zoals Eufdrie 't zei is 't mooi uitgelegd.

Kennen en kunnen zijn twee heel verschillende werkwoorden, Rietje. Die kun je echt niet door elkaar gebruiken.

Quote: Als jij mij nou in ruil daarvoor Duits leert, kan ik m'n eigen boeken gaan vertalen. Laat maar komen die vragen. Ik help je graag.

Ik wil je best Duits leren, Eufdrie, maar 'be carefull what you wish for'! Ik woon hier bijna twee jaar en kan het nog steeds niet foutloos, terwijl ik toch zelf enig talentalent heb. Engels is makkelijker, kan je je boek daar niet eerst in vertalen? Maar goed: Les 1. ik ken: ich kenne ik kan: ich kann ik kun: ik kun (zou ik echter niet zeggen) :) Ik stelde de vraag, omdat ik het aan mijn studenten Nederlands moet uitleggen... valt niet altijd mee, de taal die je met de paplepel ingegoten is, aan anderen uit te leggen.

Woon je in Hamburg 10000? Bij de Fischköppe (lol).

@ 10000: "Wanneer zeg je ik kan, wanneer kun je?" Dit zijn toch twee verschillende personen (ik kan --- kun je), dus verschillende werkwoordvervoegingen. Je zegt altijd: 'Ik kan.' Dat is de normale vorm. Je zegt ook altijd: 'Kun je?' Dat is ook de normale vorm. Volgens mij heb je je vraag niet goed verwoord. Heeft je probleem te maken met de vervoeging van JE bij KUNNEN? JE kan. JE kunt. Dat mag allebei. Het hangt ervan af wat je mooier vindt.

Met KENNEN heeft KUNNEN niets te maken. Het is ontzettend dialect als je zegt: 'Ik kan Piet', wanneer je bedoelt: 'Ik ken Piet.' Soms zeggen mensen: 'Ik kon hem heel goed.' Dat is als Piet dood is. :( Maar taalkundig is dat helemaal fout. Ook is het fout als je zegt: 'Ik ken koffiezetten' wanneer je bedoelt: 'Ik kan koffiezetten.' 'Ik kon koffiezetten' is daaretegen wél weer helemaal goed. :) Je kunt er een boek over schrijven.

Voor Ros: Piet kende iemand van de andere kunne, maar hij kon het niet, vandaar dat de andere kunne de ene verliet. Heel jammer voor Piet. Nu kende hij het nog niet.

tegenwoordig wordt vaker gezegd: je KAN in de vervoeging van kunnen. Het schijnt goed te zijn maar ik vind het een verarming van het ww kunnen. Feitelijk heb ik geleerd: ik kan jij kunt hij/zij kan wij kunnen zij kunnen bij kennen ligt dat anders: ik ken jij/hij/zij kent wij kennen zij kennen. kennen is weten, kunnen is iets kunnen. Ik ken het beeldhouwwerkboek, maar ik kan niet beeldhouwen.

'Ik kon koffiezetten.' Betekend dit dan dat ik vroeger wel in staat was koffie te zetten en nu een aanval van amnesie heb en niet meer weet hoe het moet? Of is het meer in die trant van: 'Terwijl iedereen lui voor de tv zat kon ik koffie zetten.' Of allebei?

@10000 en Mario: mijn boek speelt gedeeltelijk in Duitsland, vandaar. Maar voor een echte vertaalklus is toch meer nodig, vrees ik. Und leider spreche ich nur ein wenig Deutsch. Om ontopic te blijven: Ik ken wel Duits, maar ik kan geen Duits. :) :P

Eufdrie, die is grappig, dass ist schön. Aber wenn Sie eine Deutsche Stunde geben, sollten Sie sich schämen.

eine Deutsche Stunde geben Sagen Sie das auf dieser Maniere in Deutschland?

Sicher nicht.

Jacqueline dann bist du deutlich nicht ein Deutsche :P

NEIN! Nicht soviel Deutsch sprechen, bitte, das kann ich aber nicht ganz verstehen.

@ Mario: Voorbeeld: Ik kon vroeger koffiezetten, maar sinds ik die deutsche Stunde gebe, ben ik het koffiezetten helemaal verleerd. 't Wordt nu alleen nog koffie verkeerd.

Met een scheutje erin?

mj, dit had ook in Trollentijd gekund: Piet kende iemand van de andere kunne, maar hij kon het niet, vandaar dat de andere kunne de ene verliet. Heel jammer voor Piet. Nu kende hij het nog niet. Ik ken een kennisje die een kunstje kon, een verpleegkundige. Zij kende de geneeskunst maar vond het een kunde. Klein kunstje.

Jetzt ist alles Deutschlich ..eheem... deutlich. Goed dat er koffiepads zijn uitgevonden. Ik ga nog wat senseo-en.

Mario, Lesen wir jetzt das 16ten Sontagsevangelium nach Marcus: "Meine Geliebten, Ich war da, und nach eine kurze Zeit war ich nicht da. Aber nach wieder eine kurze Zeit: Piep piep , da bin Ich wieder."